Sillage

|Tanıtım.|

Kalp, her insana yaşam vaad ediyorken iken o kadını her gün yavaş yavaş öldürüyordu.

O dışarıda bir yaşam süremez, yürüşe ya da koşuya çıkamazdı. Çünkü kalbi yoruluyordu.

O bir şey için heves edemez, sevemez. Çünkü kalbi heyecanı kaldıramıyordu.

O kimse için endişelenip, sters yapamazdı. Çünkü kalbi üzüntüye dayanamıyordu.

Kadın, ölümden farksız bir yaşam sürüyordu..

🥀

Adam, her gün bir hastane koridorun da ölüm kalım savaşı veren karısını bekliyordu.

Karısı her gün, ondan bir adım daha uzaklaşarak derin uykusun da ölüme gidiyordu, savaşı kayıp ediyordu..

🥀

"Fişi çekmek de ne demek, benim karım uyanacak. Sakın bunu bir daha aklınızın ucundan bile geçirmeyin."diye adam hiddetle bağırdı.

"Bakın Poyraz Ege Bey, anlıyorum sizi karınızın ölümüne sanki kendiniz sebebiyet vermişsiniz gibi geliyor. Fakat eşiniz iki yıldır bitkisel hayatta ve beyin ölümü çoktan gerçekleşti. Bunun geri bir dönüşü yok. Hem bu sefer durum daha da farklı genç bir kadın var, iki yıldır hastanemizde refakat ediyor durumu hızla kötüye gidiyor. Bunun sizin için zor olduğunu biliyorum ama eşinizin kalbi ona yeni bir hayat sunabilir iyi düşünün rica ediyorum sizden. Yoksa çok geç kalınabilir." doktor adamın huyuna gidecek, o genç kadını kurtaracak cümleler seçmeye çalışarak bitirdi konuşmasını.

"Dediğiniz gibi ben karımın ölümüne sebebiyet vermeyeceğim, hastanıza geçmiş olsun. İyi günler."diyerek adam hızla uzaklaştı.

🥀

"Doktor Bey, izin verin çıkışım yapılsın hastaneden. Her geçen gün ölüme yaklaşıyorum zaten. Ölümüm burada olsun istemiyorum. Son zamanlarımı sevdiğim insanlar ile vakit geçirerek olsun istiyorum. Onlara hoşçakal demeden gitmek istemiyorum, lütfen." kadın, iki yıldır mahkûm kaldığı hastaneden çıkmak istediğini, karşısın da ki doktora her gün olduğu gibi bugün de belirtmişti..

                                 🖤
"Biri ölecek, diğeri yaşayacaktı. Ya da ikisi de toprağa kavuşacaktı.."

                                 🖤

     Sillage; "Kokunun İzi." yakında..