"Gözlerim yaşlanır, sen yine de gitme.
Sözlerin taşlanır, sen yine de söyle.
Ellerin göğsümde, yak beni yakabildiğin yere.."
🥀
|Gideceğini söylememişti kadın. Yasladı ruhunu adama, oracıkta ölüme teslimiyetini verdi. Ölüm bile, adamın kolların da g...
Size, bir şey sormak istiyorum. Ölüm sizin için, ne ifade ediyor?
Oops! Bu görüntü içerik kurallarımıza uymuyor. Yayımlamaya devam etmek için görüntüyü kaldırmayı ya da başka bir görüntü yüklemeyi deneyin.
---- Kadın, gözlerine çarpan gözler ile afallamıştı. Daha önce hiç görmediği, karanlıktan siması bile belli olmayan adamın bakışların da tek bir anlam bulamadı. Bomboş bakıyordu..
Üzerinde ki gözler çekilirken, hızla o da çekti. Takılmadı, tesadüfen bakmıştır diyip geçiştirdi.
Oturduğu banka sırtını dayadı, gözlerini tekrar kapattı. Hafifçe yağan yağmurun, kedisini ıslatmasına izin verdi.
Bugün, diğer günlerden farklıydı.
Yarın, diğer dünlerinden çok başkaydı.
Dile getirmek için erken, düşünmek için tam zamanıydı.
Fısıltı bir ses ile, kendi kendine sordu.
"Kurtuldum mu?"
Kafasını salladı kendi kendine, kurtulmamıştı. Kurtulmak, bu kadar basit olmamıştı.
Gözlerini tekrar açtı, havanın iyice soğuması ile kendine dikkat etmesi gerektiği söyleyen İdil'in sesi kulaklarında çınladı.
Yavaş yavaş, oturduğu yerden kalktı. Hastaye doğru, dalgın bir kafayla adımlar attı.
Tek düşündüğü, budan sonraydı.
Odasının olduğu kolidora, geldiğinde bedeni bir an sarsıldı. Sert bir, bedene çarparak. Çarpmanın etkisi ile, tökezlerken yanında ki duvardan destek aldı. İrkilmişti, elini kalbinin üzerine koydu bir kaç saniye soluklandı.
İyi olduğundan, emin olduğun da kafasını kaldırdı.
Kadın, az önce ki dalgınlığından dolayı olan çarpışma da kendini suçlu hissetiği için.
"Kusura bakmayın, bir an dalgınlıkla çarptım."dedi sakın bir tonda.
Adam sanki bağırsa, daha az etkisi olacakmış gibi sert bir ses tonu ile "Dalma, dikkatli ol." demesi ile hızla uzaklaştı oradan.
Adamın hitap şekli, emir kipi Adelya'nın asla hoşuna gitmemişti. Kendi kendine "Geri zekalı, adam. Sanki isteyerek oldu." diye söylenirken odasına girdi.
Üstü açık bir şekilde, uyuyan İdil'i görünce siniri uçup gitti. Sessizce arkadaşının, yattığı yere ilerledi. Önce anlından öptü, daha sonra ise pike ile üzerini örttü.
Kendi üzerini de değiştirip, yatağına uzandı. Yanında ki, komidinden hep okuduğu şiir kitabını aldı.
Gözlerini kapattı, ellerini sayfalar içinde gezdirdi. Bir tanesin de, durdu. Gözlerini açtı.
