"Gözlerim yaşlanır, sen yine de gitme.
Sözlerin taşlanır, sen yine de söyle.
Ellerin göğsümde, yak beni yakabildiğin yere.."
🥀
|Gideceğini söylememişti kadın. Yasladı ruhunu adama, oracıkta ölüme teslimiyetini verdi. Ölüm bile, adamın kolların da g...
Bölüm Şarkısı - Sena Şener - | Her An Gidebilirim |
Okumaya başladığınız tarihi, buraya bırakabilir misiniz?
Oops! Bu görüntü içerik kurallarımıza uymuyor. Yayımlamaya devam etmek için görüntüyü kaldırmayı ya da başka bir görüntü yüklemeyi deneyin.
---- Ölüm.
Dört harf, iki hece. Basit gibi ama, aldığı bir ömür.
Bir kadın düşünün, vucüdu, fırtınada kalmış zayıf bir yaprak gibi ordan oraya savruluyordu. Yıllardır bir hastane odasın da, ölümü bekliyordu. Umudu bitiyor, sevdiklerine hoşçakal demeden gitmek istemiyordu..
🥀
Şubat ayının son haftaları, havanın soğukluğunu koruduğu günlerden bir gün.
Kadın, yine elinde bir şiir kitabı ile sabahlamıştı o hastane odasın da. Uyumak onun için vakit kaybı, ölüme davetiye çıkarmaktı.
Kulağında ufak bir şarkı fısıltısı. Adelya'nın belki de en büyük çığlığı.
En sevdiği kısım gelmişti, Dolgun kurumuş dudaklarını birbirine bastırdı naif sesi ile eşlik etti.
“..Sessiz doğdum, sessiz öldüm. Yorgun bir kalp, yorgun ömrüm. Dinledim herkesi, kimse beni dinlemedi..”
Huzur verirdi bu şarkı kadına.
Nakarat bittiğin de, kafasını hafif sağa çevirdiğinde, odasına özellikle koyulmuş bir koltuk da uyuyan, hayatın da ki tek kişiye gülümsedi. Acının en tatlı gülümsemesiydi belki de.
İdil, hayatında ki tek sığınağıydı kadının. İkisinin kaderi de aynıydı. Bir yetimhane çıkmazı. İdil ve Adelya birbirine nefes olmuştu. Elli beş defa düşseler elli altı'ncı defa kalkarlardı el ele..
Kadın düşüncelere boğulduğu sıra da kapı çaldı. İçeri 40'ların sonun da bir adam girdi. Adelya'nın doktoru, Ferit Bey.
"Günaydın Adelya." diyerek konuşmaya başladı doktor.
"Günaydın."
"Bugün nasılsınız acaba küçük hanım?" diyerek kadının yatağına doğru adımladı.
Adelya biraz toparlanarak, yan tarafta yatan İdil'e baktı. "İyim Ferit Bey, ama biraz kısık sesle konuşursak iyi olur. İdil uyuyor."gözleri ile o yönü işaret ederek konuştu.
"Tamamdır, zaten ufak bir konuşma yapıp çıkacağım. Bütün gece denetim altındasın. Hemşire her odana geldiğin de seni uyanık görüyor. Kalbin için bunlar zararlı. Uykusuz kalmaman gerek, yorulmamalısın sen. Bunlar senin için çok tehlikeli, son evreye gireceğiz ve artık olduğundan daha dikkatli olman gerekir. Ve eğer sıra sana gelmez kalp nakli olmaz ise..."doktor ciddiyetle konuşurken sözü kesildi.
