Omegle | Taekook

Κεφάλαιο 43ο (4η ημέρα ταξιδιού)

Taehyung's POV:

Ώρα: 10:30π.μ

Καθώς κοιμόμουν,ακούω την πόρτα να ανοίγει και βλέπω μια νοσοκόμα με έναν δίσκο στα χέρια της.

Τον αφήνει δίπλα από το κρεβάτι του Namjoon και φεύγει διακριτικά.

Σηκώνομαι για να δω τι περιέχει ο δίσκος και τσιμπολογάω λίγο από το πρωϊνό του Namjoon.

Με το ένα μου χέρι χαϊδεύω τον ώμο του Namjoon,ενώ με το άλλο του Jin για να ξυπνήσουν.

Αφού ξυπνήσουν και με καλημερίσουν,το ίδιο κάνω και στο ζευγαράκι της Αγίας Παρασκευής–τον Yoongi και τον Jimin.

"Μας έφερε πρωϊνό μια νοσοκόμα προ λίγου.." λέω και ο Namjoon φέρνει τον δίσκο κοντά του.

"Νομίζω πως για εμένα είναι το πρωϊνό,αφού εγώ είμαι ο "άρρωστος".." απαντάει σαρκαστικά,τρώγοντας λίγο από το πιάτο του.

"Εγώ πάντως μια χαρά σε βλέπω σήμερα.Ούτε ίχνος από σπυράκια,ούτε τίποτα!" αποκρίνομαι και με κοιτάζει με ένα τεράστιο χαμόγελο.

"Ωραία πρίγκιπα,φάε γρήγορα για να φύγουμε από δω." λέει ο Yoongi και εκείνος υπακούει.

{...}

Βγαίνουμε από το νοσοκομείο και νιώθω κάποιον να με κοιτάζει.

Γυρνάω πίσω μου και βλέπω τον γιατρό που εξέτασε τον Namjoon να με κοιτάζει από το γραφείο του,μιλώντας στο τηλέφωνο.

Δεν δίνω πολύ σημασία και καθόμαστε στις θέσεις του αυτοκινήτου.

"Ό,τι και αν συμβεί,απλά πάνε στη Busan.Δεν έχουμε άλλο χρόνο για χάσιμο!" λέει σοβαρά ο Namjoon και συμφωνούμε μαζί του.

Δύο ώρες αργότερα

Εδώ και δύο ώρες βρισκόμαστε στον δρόμο προς Busan,χωρίς να κάνουμε καμία άσκοπη στάση,ώσπου βλέπουμε δύο μεγάλες πινακίδες.

Η μία έδειχνε πως η Busan βρισκόταν από δεξιά,ενώ η άλλη από αριστερά.

"Μήπως υπάρχουν δύο Busan και ζούσαμε τόσο καιρό στην άγνοια;;" ρωτάει ειρωνικά ο Yoongi.

"Jimin,καμιά βοήθεια;;;" ρωτάει ο Jin και ο Jimin κοιτάζει τις ταμπέλες σκεπτικά.

"Νομίζω πως με τον πατέρα μου στρίβαμε αριστερά.." λέει με αβεβαιότητα,ξύνοντας τον σβέρκο του.

"Ωραία,τότε πάμε από–"

"ΠΑΙΔΙΑ ΔΕΝ ΝΟΜΙΖΩ ΝΑ ΕΙΝΑΙ ΑΠΟ ΑΡΙΣΤΕΡΑ!" λέω σχεδόν φωνάζοντας και με κοιτάνε όλοι τους με απορία.