Omegle | Taekook

Κεφάλαιο 44ο (Η συνάντηση)

Taehyung's POV:

Ώρα: 8:00 π.μ

Το φως του ηλίου εισχωρεί από το παράθυρο,αναγκάζοντάς με να ανοίξω τα μάτια μου.

Δίπλα μου βλέπω τον Jimin να κοιμάται σε έναν βαθύ ύπνο,καταλαβαίνοντας πόσο κουρασμένος είναι.

Για κακή του τύχη όμως,έχει εμένα που σαν μαλάκας θα τον ξυπνήσω–όχι για να του την σπάσω–επειδή σήμερα είναι η μεγάλη μέρα.

Όμως αντί να τον ξυπνήσει η ήρεμη και γλυκιά φωνούλα μου,στο δωμάτιο μπήκαν τα παιδιά που ήταν ήδη ντυμένοι και έτοιμοι για να ξεκινήσει η τελευταία μέρα αυτού του μαρτυρικού ταξιδιού.

"Περιμένεις την έγκρισή μας για να τον ξυπνήσεις;;" ρωτάει ειρωνικά ο Jin,καθώς συνειδητοποιώ ότι εδώ και μερικά λεπτά δεν κάνω τίποτα άλλο πέρα από το να τους κοιτάζω σαν χάνος.

"Κάνε στην άκρη Kim." λέει αυστηρά ο Yoongi και χωρίς περαιτέρω λόγια υπακούω.

Αφού εκείνος ξύπνησε με γλύκιες και χαδάκια τον Jimin,μάς άφησαν χρόνο για να ετοιμαστούμε.

"Πώς νιώθεις;;" ρωτάει με την απαλή φωνή του ο Jimin και χαμογελώ πλατιά.

"Επιτέλους θα τον ξαναδώ μετά από τόσες μέρες.Είναι το μόνο που με παρηγορεί αυτήν τη στιγμή και το μόνο που θέλω." λέω κοιτώντας τον στα μάτια και εκείνος γνέφει συμπονετικά.

"Όλα θα πάνε καλά Taehyungie.Σε λίγες ώρες θα είμαστε και πάλι όπως παλιά." αποκρίνεται εκείνος και νεύω θετικά,αγκαλιάζοντάς τον.

Εφόσον ετοιμαστήκαμε,κατευθυνθήκαμε προς το σαλόνι και εκεί συνταντήσαμε τα παιδιά να μας περιμένουν.

"Σαν πολύ δεν αργήσατε;;Τι κάνατε τόση ώρα;;" ρωτάει με σηκωμένο το φρύδι ο Yoongi και ο Jimin γελάει σιγανά.

"Τίποτα που να σε αφορά." απαντάω με αυτοπεποίθηση,χαρίζοντάς του ένα σατανικό χαμόγελο και εκείνος με κοιτούσε με δολοφονικό βλέμμα.

"Δεν είναι ώρα για ζήλειες.Ο πατέρας του Hoseok όπου να ναι θα έρθει με το αυτοκίνητό του." με το που το είπε αυτό ο Namjoon,ακούμε μια κόρνα να ηχεί καταλαβαίνοντας πως ήρθε ο μπαμπάς του Hoseok.

"Την επόμενη φορά και ένα τζόκερ να παίξουμε." λέει ο ίδιος γελώντας και χωρίς να του απαντήσει κανένας,βγαίνουμε από το σπίτι αφήνοντάς τον παραπονεμένο.

Βλέπουμε ένα τζιπ–μεγαλύτερο από του Namjoon–να περιμένει στην είσοδο του σπιτιού και από αυτό βγήκε το πρόσωπο που όλοι περιμέναμε.