Omegle | Taekook

Κεφάλαιο 10ο

Jin's POV:

Το μάθημα φωνητικής τελείωσε και εγώ με τα υπόλοιπα παιδιά βγαίνουμε από την αίθουσα.

Τότε ακούω μια φωνή να φωνάζει το όνομά μου.

"Seokjin,ξέχασες το κινητό σου!" λέει λαχανιασμένος ο Taehyung.

Μα πόσο ούφο πρέπει να είμαι.

Μετά τον Jungkook κατηγορώ.

"Σε ευχαριστώ πολύ Taehyung.Και μπορείς να με φωνάζεις Jin.Το Seokjin παραείναι αρχοντικό για τα γούστα μου." λέω και γελάμε.

"Όπως θέλεις.Έχεις μέσο να γυρίσεις;Αν θέλεις μπορώ να σε γυρίσω εγώ." λέει,αγγίζοντας τον ώμο μου με το χέρι του.

"Εμ όχι σε ευχαριστώ για την πρότασή σου,αλλά μπορώ να γυρίσω και μόνος μου." απαντάω και εκείνος με καρφώνει με το βλέμμα του.

"Δεν χρειάζεται να ντρέπεσαι.Άλλωστε φίλοι είμαστε.Οι φίλοι δεν ντρέπονται ο ένας τον άλλον,έτσι δεν είναι;" ρωτάει με ένα μικρό χαμόγελο και μπορώ να πω πως έχω αρχίσει να τρομάζω με τη συμπεριφορά του.

"Εντάξει,αλλά δεν είναι ανάγκη ειλικρινά!Αν χρειαστώ κάτι κάποτε δεν θα διστάσω να σε ρωτήσω.Να είσαι σίγουρος!Καλή συνέχεια." λέω,παίρνοντας το χέρι του από πάνω μου και φεύγω βιαστικά για το σπίτι του Jungkook.

Γιατί νιώθω πώς μου την έπεσε;

Γιατί το έκανε...

Taehyung's POV:

Γυρνάω σπίτι και βλέπω τα παιδιά να κοιμούνται στους καναπέδες.

"Παιδιά,ξυπνήστε!Μεσημέρι είναι." φωνάζω δυνατά για να ξυπνήσουν,αλλά δεν είχε κανένα αποτέλεσμα.

"ΞΥΠΝΗΣΤΕ ΜΗΝ ΣΑΣ ΠΑΡΕΙ Ο ΔΙΑΟΛΟΣ!" λέω,κοπανώντας το χέρι μου στο τραπέζι και όλοι πετάγονται από τη θέση τους.

"Είσαι μαλάκας;;Ή μάλλον όχι.Πόσους τόνους μαλάκας είσαι;!;!" ρωτάει ο Yoongi,προφανώς εκνευρισμένος και τα υπόλοιπα παιδιά τρίβουν τα μάτια τους.

"Σας έχω νέα.Ο καινούργιος από τη σχολή δεν θα μου ξεφύγει.Ποιος Jungkook και μαλακιές;Βρήκα καλύτερο τώρα." λέω,γελώντας και βάζω να πιω λίγο καφέ στην κούπα μου.

"Αυτός είναι ο παλιός καλός Taehyung.Και πώς θα τον προσεγγίσεις;;" ρωτάει ο Namjoon,καθώς κάθεται δίπλα μου.

"Με τον γνωστό τρόπο.Θα είμαι γλυκός στην αρχή και μετά θα του πω να βγούμε στο γνωστό club.Εκεί θα είστε και εσείς προφανώς για να σπάσουμε όλοι μαζί πλάκα.Θα γίνει ό,τι γίνει και μετά στον κάλαθο των αχρήστων." αποκρίνομαι με ένα γελάκι,κάνοντας και εκείνος το ίδιο.