gunpowder | zm

III

Sessiz ve soğuk bir yemekten sonra Zayn Dorothea'nın yemeğinin kaldığı odaya götürülmesini istedi ve Pica ile Lorve'yi yemekleri bittikten sonra odalarına götürdü.

"O kadın kim Zayn?" dedi Pica artık bunu içinde tutamayarak. "Bianca sürekli onun bir fahişe olduğunu söylüyor."

"Fahişeler eve girmez." Zayn mumları yakma amaçlı saman kağıdının bir kısmını aldı şöminenin ateşine değdirdikten sonra odadaki mumları yaktı. En sonunda hala yanan kağıt parçasını Lorve'ye uzattı ve Lorve mutlulukla üfleyip onu söndürdü. "O zaman o bir fahişe değil mi?"

"Fahişe değil."

"Ama Bianca öyle diyor."
Zayn cevap vermedi ve onun yatağına girmesi için kalın yorganını kaldırdı. Pica yatağına uzandıktan sonra Zayn onun üzerini kapatıp alnına bir öpücük bıraktı ve aynı şeyi Lorve'ye de tekrarladı.

"Yoksa o bir leydi mi Zayn?"
Zayn'in bakışları Pica'daydı. İkisinin de yatağının ortasında, şöminenin önünde bulunan tabureye oturdu.

"Neden böyle düşündün?"

"Bianca bir keresinde leydilerin görünüşünü anlatmıştı." Zayn buna güldü. Bianca bu çocuklardan nefret ettiğini söylese de her şeyiyle ilgilenen kişi o olurdu. "Anlattığı leydiler tıpkı o fahişenin görünüşüne benziyor."

"Neden hala ona fahişe diyorsun? Leydiler fahişe midir?"

"Özür dilerim." Pica hızla konuştu. "Yani o bir leydi mi?"
Zayn başını salladı.

Kendisi bunu öğrendiğinde aslında içten içe bunu biliyordu.
Bakımlı sarı saçlar, tüm verilmiş zararlara rağmen süt beyazı, pürüzsüz bir ten ve gözlerinin buluştuğu anda gördüğü o gözler. Görüntüsü bir leydi olduğunu belli ediyordu fakat onun Christopher Gale Tabitha'nın hayatından vazgeçmesine sebep olmuş çocuklarından biri olduğunu bilmiyordu.
O kadarını tahmin edememişti.

"Gerçekten mi?" Lorve başını yastıktan kaldırdı.

"Demiştim sana." Pica Lorve'ye döndü. "Gerçek bir leydi gibi görünüyor, umarım bir gün kraliçemiz olur." Pica başını tekrardan yastığına koydu ve tavana bakarak Dorothea'yı düşündü.
"Umarım bir gün ben de onun gibi olabilirim."

Pica'nın gördüğü en ilgi çekici ve güzel kadın Dorothea idi ve Pica onun gibi görünmeyi çok isterdi, Lorve'de hoşlanmıştı ondan. Evde gördüğü kadınlardan çok daha farklı görünüyordu.
Zayn buna tepki vermedi ve onları odalarına getirme sebebini açıklamaya karar verdi. "Yaklaşık beş gün batımı kadar evde olmayacağım."

"Ne?" Pica Dorothea'yı düşünmeyi bıraktı ve tekrardan Zayn'e döndü. "Nereye gideceksin?" Lorve'de heyecanlandı. Fakat aralarında genelde konuşkan olan Pica olurdu.

"Leydiyi şehirden çıkaracağım."

"Tamam. Biz de gelelim. Hiç konuşmayız."

"Bu tehlikeli olabilir." Pica yataktan çıkmıştı bile.
"Biz de kama kullanabiliyoruz. Hem sen her zaman korursun bizi. Lütfen. Tek bırakma bizi." Zayn'in bir dizine oturdu ve kollarını onun boynuna doladı. Aynı şeyi Lorve'de yapmış, onun diğer dizine oturmuştu. Zayn ikisine de sarıldı.

"Geldikten sonra sizi şehre götürürüm."

"Olsun. Gelince yine gideriz. Gideceğin yere de birlikte gidelim." Zayn bir şey söylemedi.

"Bizi götürmeyeceksin değil mi?" Lorve kafasını kaldırdı ve Zayn'in gözlerine baktı. "Çok tehlikeli olabilir. Burada kalmanız daha güvenli."

"O leydiyi evine mi bırakacaksın gerçekten?"

"Öyle denilebilir." Zayn onların anlayamayacağını bildiği için çok uzatmak istemedi.
"Daha fazla üşümeden yataklarınıza girin." Onları tekrardan yatırdı, odadaki mumları söndürüp sadece şömine kalınca da onlarla vedalaşıp odadan çıktı ve Dorothea'nın yanına gitti.