KIRMIZI KAR

11. Bölüm - Fısıltının Gizemi

" Ve biz, bu yalan bahçesinin farklı karakterlerine bürünmüş iki ziyaretçisi gibiydik."

16 Ocak 2018 - Salı

Mira'dan

  Boyama işlerini halletmemizin ardından gelen 3-4 gün pek bir sakin geçmişti. Kafenin düzenlemeleriyle ilgili koşuştururken, bu işler yüzünden epey yorgun düşmüştüm. İzlediğim filmin bitmesiyle saati kontrol etmem bir olmuştu.

16.51

  Televizyonu kapattıktan sonra bilgisayarı açıp son toparladığım bilgileri kontrol etmiştim. Kendime burada - bir amaç için - yeni bir hayat kurarken zamanımın bir kısmını da heba ediyordum içten içe. En azından şu 3-4 gün sanki boşu boşuna geçmiş gibi geliyordu bana. Olayla ilgili bazı şeyleri araştırdığımda, asıl telefonumun çaldığını farkettim. Arayanın ablam olduğunu görmemle yüzümde derin bir gülümseme oluşmuştu. Telefonu açar açmaz ablamın isyankar sesiyle karşılaşmam, savunmamı da şimdiden hazırlamama sebep olmuştu.

   "Oo Mira hanım, biz aramasak hiç arayacağınız yok ya! İnsan bir merak eder 'bu ablam ne yapıyor, iyi mi, durumu nasıl?' diye!"

  Sahte bir ses tonuyla, " Aa ablacım, nasılsın hiç arayamadım seni kusuruma bakma işler güçler işte." demiştim. Kızgın bir yüz ifadesi aldığına aşırı emindim!

  " Yemişim işini gücünü! Hanımefendi sanki şirket yönetiyor ya tavırlara bak... Neyse, şu yeni taşındığın yeri soracaktım sana. Bir de telefon meselesini. Gizli gizli işler mi çeviriyorsun sen yoksa bana mı öyle geliyor? "

  Gözlerimi devirerek önümdeki sudan bir - iki yudum alıp konuşmaya başlamıştım." Abla, lütfen yine aynı konulardan konuşmaya başlama! Bir cinayet dosyası ile ilgili çok önemli bir çalışma içerisindeyim. Olayın geçtiği yere yakın bir yere gelmem gerekiyordu, ben de geldim. Burada kendime bir düzen oluşturmam gerekiyor, gerçek kimliğimi vesaire belli etmemem şart. Dolayısıyla gerçek telefonumu - yani bu numarayı - kullanmamam lazım. " uzun uzun anlatmanın verdiği yorgunlukla derin bir nefes almıştım.
" Şimdi anladın mı mevzuyu? "

   " İyi güzel hoşta, benim asıl merak ettiğim şey hangi cinayet dosyasına baktığın? Yani nereye gittiğin? "

  " Ablacım bunu merak edip ne yapacaksın? Buraya gelmemen daha iyi olur zaten. Merak etme, kısa bir süre içerisinde yanınıza uğrayacağım, söz."

  Ablamın sinirlendiği nefes alış - verişinden belli oluyordu." Bana bak Mira, eğer ki kendini belli belirsiz tehlikeye atıyorsan, yemin ederim mahvederim seni. Şu gizli gizli yaptığın işler bir gün başına bela açacak, söyleyeyim. "

  Alaycı bir şekilde gülmeye başlamıştım. "Ablacım sen benim yaptığım işi sürekli unutuyorsun, üzülüyorum bu duruma. Ben bir dedektifim, hatırlatırım. Ve bela da, pek alışık olmadığım bir şey değil..."

   " Ben diyeceğimi dedim Mira. Eğer ki bir şey olursa mutlaka beni ara. Mutlaka."

  Bıkkınlıkla," Tamam abla. " demiştim." Eğer ki bir şey olursa seni arayacağım. Zaten yakın zamanda da yanınıza uğrayacağım. "

  " Bari yerini söyleseydin ya inatçı şey seni! "

  Ablama yan kasabada olduğumu söylersem mutlaka ki buraya gelecekti. Kendimi ifşa etmemem için tüm önlemleri alıyordum." Vakti gelince yerimi söylerim. Gökhan abiye de selamımı söylersin. Hadi görüşürüz. " telefonu kapattıktan sonra bilgisayara dönmüştüm tekrardan. Alkan'ın kimin yanına gittiğini öğrenmem biraz zamanımı alacak gibi duruyordu o an. Ve zaman hem en iyi dostum, hem de en büyük düşmanım haline gelmişti .