Gecenin Parıltısı

3. Bölüm "Merak."

Bölüm Şarkısı: Gönül Davası

İyi Okumalar...

***

DÜNYA MARAL...

Yine bir pazartesi günüydü. Sıkıcı bir güne başlamıştım günlük rutinlerimle. Her gün olduğu gibi yine lavaboya girdim. Çıktığımda giyeceğim şeyleri ayarlamak için dolabımı açtım. Bugün o kadar özenli olmak istemiyordum. 

Siyah bir sweatshirt ve altına da  bol kot pantolonumu giydim. Yine çoraplarımı da geçirdim ayaklarıma. Saçlarımı salık bırakmaya karar verdim ve odamdan çıktım. 

Tam her şeyin tam olduğuna inandığımda unuttuğum şeyler aklıma geldi. Kahretsin ki hep yapardım bunu. Fazla unutkandım. Geri girdim odama. Çantamın içini kontrol ettim önce. Sonra telefonumu koydum çantama. 

Odamdan çıkıp mutfağa girdim. Annemin ocakta bir şeyler pişirdiğini gördüğümde adeta şok geçirdim.

Annem bu zamana kadar asla yemek yapmamıştı, yapmayı geç yapmaya çalışmamıştı bile. Şaşırılacak hareketler.

Annem geldiğimi fark edip bana döndü yüzünü ve "Kızım uyandın mı, çok güzel şeyler yaptım sana." diyerek elindeki sucuklu yumurtayı masaya koydu.

Annem hiç işe gitmese miydi acaba? Gülümsedim. "Anneciğim sen böyle güzel yemek yapar mıydın ya?!"

Annem de gülümsedi bana. Şaka bir yana çok seviyordum bu kadını ayol! Oturmadan önce annemin yanağına sulu bir öpücük kondurdum. Ekmeğimi bölüp bandırdım yumurtaya ve ağzıma attım. 

Annemin ilk defa yemek yaptığını düşünürsek gayet güzel olmuştu, sadece biraz tuzsuz olmuştu o kadar. Annem sanki benden bir şey söylememi istiyor gibi bakıyordu. Yutkundum. "Çok güzel olmuş anneciğim ya !"

Annem kocaman gülümseyip karşımdaki sandalyeye oturdu. Benimle beraber o da yemeye başladı. 

İlk defa güzel bir kahvaltı yaptığıma şahit oldum o an. Belki de annemle geçirdiğim en güzel andı. 

                                                                                      ********

Fakültenin içine girmiş, en ücra köşede duran bankta yerimi almıştım . Kulaklığım kulaklarımda , aklım yine o adamdaydı. Çok gizemli bir kişiliği olmasıyla beraber onunla olan yakınlaşmalarım da beni etkiliyordu.

Evet kesinlikle onu tanımak istiyordum. Hayatında bir parça olmak istiyordum. Nasıl karşılaşacaktım peki onunla? Nerelerde olurdu sahil dışında? Bugün dersim bittikten hemen sonra mesai saatine kadar onu bulmaya çalışacaktım. 

Ben böyle düşüncelere dalmışken kulaklığım kulağımdan bir anda çekildi. Refleks olarak başımı sağa çevirdim. Gördüğüm kişi Akgün olunca rahatladım.

Genelde sessizce yanıma gelir bir derdim varsa ben susana kadar beni dinlerdi. Bir derdim yoksa da yine ben konuşurdum o da sorularıma cevap verirdi. Ama bu sefer benim konuşmamı beklememişti.

"Sıkıldım. Hem de fazlasıyla sıkıldım!"

Öfkesini söyleyiş tarzından anlamamak mümkün değildi.

"Sakin ol ne oldu?" 

Sanki bunu sormamı bekliyormuş gibi hemen anlatmaya başladı.

"Tek bir adım atmak istedim. Tek bir adım! Ne yapsam olmuyor , işe yaramıyor. Söylesene beni istemiyor mu Dünya?"