Gecenin Parıltısı

15. Bölüm "Aleykümselam."

Bölüm Şarkısı: Deli Kız

İyi Okumalar...

DÜNYA MARAL...

"Ha?" dedim kaldım Özgür'ün o mükemmel zorlu sorusuna. Ne diyecektim şimdi? Ne diyebilirdim? Ben tam ağzımı açmış aklıma gelen ilk şeyi söyleyecekken bir bağırma sesi geldi.

"Ya sen hala nasıl suçlu olmana rağmen kendini savunmaya çalışıyorsun?!" diye bağıran Masal'a o an şükranlarımı duyurdum. Evet konu kötü olabilirdi ama beni kurtarmıştı!

Bakışlarımız ikisine döndü Özgür ile. Masal kollarını göğsünde bağlamış, kaşlarını çatmış, sağ ayağıyla ritim tutarak Gece'nin konuşmasını bekliyordu.

Gece de ellerini cebine sokmuşken bir anda çıkarıp Masal'a doğru yaklaştı.

"Masal, bak benim kafam fazla karışık tamam mı? Yani ne yaptığımı bilmiyorum. Cansın ile olan ilişkimde bile bir sürü soru var kafamda. Nasıl bir durumun içinde olduğumu senden önce ben çözemiyorum. O an neden öyle söylediğimi de bu yüzden bilmiyorum. Sorduğu soru zaten hoş bir soru da değildi ama bunu o an fark edemedim. Çok üzgünüm ve seninle küs kalmak  da istemiyorum." 

O an Gece'ye biraz yumuşamıştım. Kafası karışık bir insan olarak onu iyi anlıyordum. Bazen benim de bilmeden yaptığım şeyler oluyordu. Ama neden kafası karışıktı?

"Neden kafan bunu yapacak kadar karışık?" diye soran Masal'a sen benim kankamsın bakışımı atıp Gece'nin vereceği cevabı bekledim. 

O sırada Elif evden çıktı. Tüm gözler ona döndüğünde,  Elif sırıtarak "Siz devam edin ben aslında yoğum." diyerek evin önündeki sedire oturdu. Kahkaha atarak Elif'in yanına gittim ben de. 

Cebinden çıkardığı çekirdeği uzattığında sırıttım. Elif çok fenaydı. Başımı kaldırdığımda Özgür'ü görmem ile bir an afalladım. Yanıma oturup arkasını yaslandı ve bacağını diğer bacağının üzerine attı. O erkeklerin oturuş şekli var ya, heh ondan. 

Elimdeki çekirdeklere baktım, bir de Özgür'ün ellerine. Elini avuçlarım arasına aldım sonra. Kocaman ellerini küçücük elime nasıl sığdırabilirsem artık!  

Çekirdekleri avucuna boşalttım ve elimi çektim. Gözlerine baktığımda çekirdeklere şaşkın bakışlarını atıyordu. Güldüm ve "Yeniyor korkma." dedim. Gözleri bana döndü. "Niye verdin şimdi bana bunları?" diye sordu.

"Ye diye Özgür." dedim kaşlarımı yukarı kaldırarak. Gözlerini tekrar çekirdeklere çevirdiğinde onu izledim bir süre. Çekirdeklerden bir tanesini alıp çitlediğinde sırıttım. Ben bu adamı kendine getirecektim. Buna emindim!

Sonra sesi çıkmayan ikiliye döndüm. O an konuştuklarını fark ettim. Biraz kulak verdim konuşmalarına.

"Tamam, anladım. Arkadaşız sadece biliyorum bunu hatırlatıp durma!" diyen Masal ile aralarında yeni bir gerilim olduğunu anladım.

Gece şaşkın bakışlarını Masal'a yolluyorken Masal bir daha konuştu.

"Bak sana Cansın ile mutluluklar ama ben yokum tamam mı?"

O an gevşekliği bırakıp ayağa kalktım. Aralarında büyük bir gerilim vardı. Masal arkasını dönmüş ilerlerken Gece kolundan tuttu ve kendine çekti.

"Neden bu kadar arkadaşlık konusuna taktın sen?" diye soran Gece'ye 'Sen Malsın' bakışlarımı fırlattım.

"Anlamıyorsun hala Gece!" diyerek kolunu kurtardı Masal. Gece yine bir adım attığında koşarak yanına gittim Masal'ın ve kolunu tutup arkama aldım Masal'ı.