MY POSSESSIVE BILLIONAIRE [Completed]

13

Chapter 13

"Ma, Pa, kuya sorry." Yan lang ang nasabi ko. Di ko alam kung ano ang sasabihin sa kanila dahil sa hiyang nararamdaman.

"Ynna! Sorry sino ang ama?!" Ani kuya. "Sumagot ka!" Nagulat ako sa pagsigaw ni kuya.

Ngayon ko lang nakitang nagalit ng ganito si kuya. "Si argel delafuente po." Napa-pikit na sabi ko at humihikbing yumuko at hinawakan ang aking tyan.

Baby! Sorry Kong umiiyak na naman si mommy. Ang weak ni mommy no!

"Ang p*tang inang. Delafuenteng iyon!" Halos takpan ko na ang aking tenga sa pagmumura ni kuya.

"Tama na iyan. Yves buntis ang kapatid mo at bawal sa kanya ang masyadong pagiyak at stress dahil nakakasama sa bata iyon. Doctor ka dapat alam mo iyan." Sabi ni papa na nakatingin kay kuya. Tumingin ito sa Kin, naiyak ulit ako dahil nakita ko sa mga Mata ni papa ang pagkadesmaya. "Pumasok kana sa kwarto mo ynna at magpahinga. Dadalhan kita ng pagkain don mamaya." Ani nito.

Pumasok ako sa aking kwarto. Para magbihis at nahig sa kama, maya-maya ay hinatidan ako ni papa ng pagkain. Nagkwentuhan lang kami at sinabing tanggap nya ang kanyang apo kahit nagulat Pa sya nangyari. 'Nandyan na eh may magagawa Pa tayo' yan ang sinabi nya bago ako iwan sa aking silid.

Di ako pinapansin ni kuya kina-umagahan at alam Kong nagtatampo iyon dahil sa na buntis ako. Kaka-graduate lang eh nabuntis agad ynna kasi eh!

Malandi ka self!

Nag-aayos ako ng aking mga gamit sa loob ng maleta. Balak ko kasing sa Palawan muna manirahan habang nagbubuntis ako. Para Iwas na rin sa stress.

Lumabas ako dala ang maleta. Saktong nasa sala silang tatlo napatingin sila sakin bago bumaba iyon sa aking maleta na hila-hila. "Saan ka pupunta ynna?" Tanong ni mama sa Akin.

"Balak ko sanang pumunta sa Palawan ma! Doon sa bahay natin. Para kahit papaano ay I was stress at makalimutan ko ang problema dito." Ngumiti ako sa kanila.

Alam na nila na di tanggap ni argel ang batang dinadala ko. Muntik na ngang sugurin ni kuya dahil sa galit.

"Eh anak wala kang kasama don. Baka kung mapano kau ng apo ko." Sabi ni papa.

Lumapit ako sa kanila at niyakap. "Pa kasama ko naman si pepay doon. Naalala mo ung kaibigan ko! Bago tayo pumunta dito sa Batangas." Saad ko.

Si pepay sya ung matalik na kaibigan ko sa palawan. Palagi kaming magkasa sa lahat, palagi rin kaming magkasunod sa top sa school. Minsan nag-aagawan kami ng pwesto sa top 1 dahil sa halos parehas ang ating grado. Naiwan ko na ngalang sya doon ng mapag-pasyahan nila mama na dito sa Batangas manirahan dahil sa mga pananim ni papa.

Kasama ko si kuya na babyahe dahil ihahatid nya ako. Pero bago iyon ay pumunga Pa akl sa kompanya para ibigay ang resignation letter ko at kunin ang ibang gamit na naiwan roon. Naglalakad ako sa hallway papuntang opisina ni sir argel. Pumasok ako roon, nadatnan Kong may mga pinapagalitan syang mga empleyado at dalawa doon sina ma'am angie at jiro.

Napatingin sila sakin. Para na rin mapabaling sakin ang attention ng lahat na pati si sir nagalit ay napatingin sakin.

Lumapit ako sa kanyang mesa at inilapag ang dala Kong letter. Tinignan nya lang iyon ng ilang saglit at tumingin sakin. "Magreresign na po ako sir. Dahil luluwas po ako ng na ako ng manila." Ngiting pilit ang binigay ko sa kanya.

Wala itong sinabi ngunit ang uri ng kanyang paningin ay nanunuri. Tumingin ako kila ma'am angie at jiro, parang binagsakloban ng langit at lupa ang itsura ni jiro.

Si ma'am angie naman ay namumuo na ang luha dahil sa narinig. Bumaling ulit ako kay sir argel na walang imik na pabalik balik ang tingin sakin at sa letter. Maya-maya ay may kung anong sobre syang kinuha sa kanyang drawer at inabot sakin. Mapait akong napangiti at inabot ang sobreng may lamang pera. Talagang wala syang pakialam sa anak namin.

Nagpaalam na akong aalis. At tuluyan ng nilisan ang opisina nya. Pumasok ako sa aking opisina kung saan minsan narin nya akong inangkin dito. Kung saan nya ako tinulak ng malakas dahil lang natapunan ko ng mainit na sabaw at lugaw ang babaeng pinakamamahal nya. Kinuha ko na lahat ng gamit ko at iniwan ang ibang gamit na di naman sakin.

Ito na huling araw na makikita ko ang kompanyang minsan na rin akong naging masaya. Kung saan ko naramdaman ang magmahal ng making tao. Minsan na ring nasaktan.

Pinalis ko ang mga luhang pumapatak galing saking mata.

Ito na rin sana ang huling iyak ko! Dahil ayaw ko ng masaktan at lumuha Pa dahil lang sa mga bagay o tao na minsan ay di ako binigyan ng halaga.

Good-bye sir argel.

Tuluyan na akong lumabas ng kompanya at naglakad papasok sa taxing naghihintay sakin sa labas. Para maghahatid sa Akin sa airport,.

(Playing: Missing Me by RJ HELTON.)

I love the way it feels when you touch my hand
Don't wanna let you go
I love the way you say that I am your man
Don't understand why we can't go on and go on
Don't understand why
You don't belong in my arms

Ohh

And even if I cried a thousand tears tonight 
Would you come back to me
And even if I walked on the water
Would you come out to sea
Now I can't spend my life standing by
Cause even when I miss you
You're still not missing me

It's funny how my heart just won't let it go
I just don't understand
It's crazy how the pain seems to overflow
The memories of you here with me by my side
I can't deny that you are the love of my life

Ohh

And even if I cried a thousand tears tonight 
Would you come back to me
And even if I walked on the water
Would you come out to sea
Now I can't spend my life standing by
Cause even when I miss you
You're still not missing me

And I still cry for you
And I would die for you
I can't believe all the words I heard you say
And I still long for you
And I was strong for you
I can't believe that you'd throw it all away

I still cry for you
I would die for you
I can't believe all the words I heard you say
I still long for you
I was strong for you
I can't believe that you'd throw it all away

And even if I cried a thousand tears tonight 
Would you come back to me
And even if I walked on the water
Would you come out to sea
Now I can't spend my life standing by
Cause even when I miss you
You're still not missing me

I still cry for you
I would die for you
I can't believe all the words I heard you say
I still long for you
I was strong for you
I can't believe that you'd throw it all away

Now I can't spend my life standing by
Cause even when I miss you
You're still not missing me

Yan ang kantang pinakikinggan ko habang nasa loob ako ng eroplano. Sana makalimutan na kita at sana maging masaya ka sa piling ng taong mahal mo. Pipilitin Kong maging masaya at malakas para sa anak ko.

Lumanding na ang aking sinasakyang eroplano. Naglalakad na ngayon ako sa hallway ng airport para hanapin si pepay na anghihintay sa pagdating ko. Di ko sya makita sa sobrang dami ng tao dito. Kaya naman nagulat ako ng may sumagaw sa pangalan ko.

"OMG! YNNA NAMISS KITANG BRUHA KA! " may babaeng maputi at matangkad ang tumatakbo sa aking gawi at niyakap ako. Prinotektahan ko ang aking tyan baka maipit si baby no.

"Bweset kang bruha ka bat ngayon kalang. Tignan mo ang ganda-ganda mo na." Kumikinang ang kanyang mata na humahagod sa Akin mula ulo hanggang paa.

Tss. Bruha! Pumuti at gumanda nga ung ugali ganon parin!

"Oo kingina mo! Bat di parin nagbabago ang ugali mo." Ngiwing sabi ko sa kanya at lumayo kunti.