ÖLEN SEVGİLİYE MEKTUPLAR

IX.

Her insan bazen durup ben napıyorum diye sorgulardı. Hayatta bir yerinin olmadığını düşündüğü için ya da benim neden sevenim yok diye üzülürlerdi. Toplum sanki onları içine çeken ve önemsizleştiren,bireyi yiyip bitiren azılı parazitler gibiydi. Hiçbir şey düşünmek istemiyorlardı bu anlarda. "Ben yok olunca ne olacak?" Gibi soruların aslında cevabından kimse emin değildi. Sonsuzluk isteyen Kanlı Kontest'in bir gün odasında bunları düşünmesi ve tam olarak aklından çıkaramaması, hele birde ilk kurbanının kan kokusunu alınca... Benim şu an geçtiğim aşamaları aşıp, daha da ileriye gidince hikaye başlar. Kendi yaşamı için insanları öldürüp, kanlarını içmeye ve kanla yıkanmaya başlar. Belki bunun yararı olacağını sanıyordu. Ama o denemeseydi yine de deneyecek insanlar çıkacaktı. Herkes kanın tadını biliyordur. Nasıl litrelerce bunu düzenli olarak içtiğini insanlar anlamakta zorluk çeker tek sorun onun bir şizofren olması değildi elbet. Şimdi onun ismini biliyorsam okuyup doktor olduğu için değil bazen insanları tanınma dürtüsü veya ilgiyi üzerine toplama isteği belki tüm seri katillerin en başında aklında olan şeydi "Ne kadar çok öldürürsem o kadar tanınırım." Üzülmeyi ve kırılmayı hayat felsefesi haline getiren son oyunum. Cesaret edemezsen, eskiden insanlara yapma dediğin şeyleri yaparsan artık eğlenceli bir oyun olmaktan çıkarsın. Neden herkesin sert ve gizemli kişilerden hoşlandığını anlamıyor, bunun üzerine düşünüyordum. Çıkardığım sonuç benim de onlar gibi olduğumu gösterdi. En kolayından, bir dizi izlerken merak unsuru bireye çok işlemezse o diziye devam etmezdi. Senin ilgini çekmemiş ve basit gelmiştir. Devam etmek anlamsızdır. Şu anda sende anlam yok. Bu arada toprağını havalandıran yeni çiçek daha dizi'nin başında, umarım biliyordur. Güzel uykular.