Book 2:Marrying My Ex Pervert Assistant✔️

CHAPTER 13

MARRYING MY EX PERVERT ASSISTANT

CHAPTER 13

Danger is Coming

Desh POV

KANINA ko pa tinatawagan si Aitana pero ayaw naman sumagot. Ang sabi naman ng katulong ay lumabas daw kasama si Aeythan. Naihilamos ko na lang ang palad ko sa mukha ko dahil sa pag-aalala.

Kung alam ko lang na ganito ay hindi ko na sya pinalabas ng meeting room baka hindi ako nababaliw sa pag-aalala sa kanila ngayon.

Lahat kami ay nag-aalala na dito dahil nakatanggap ako ng tawag na kitang kita daw niya si Aitana at Aeythan na naglalakad. Bakit agad ako naniwala? Dahil narinig ko mismo ang boses ng mag-ina ko na masayang nag-uusap at hindi alam ang nangyayari sa paligid.

Pabalik balik ako habang nag-iisip.

"Pwede ba, Rivera huminto ka at umupo ka dito? Walang maitutulong yan." sabi nya, akmang sasagot na ako ng tumunog ang cellphone ko. Nang makita ko kung sino ang tumatawag ay dali dali ko itong sinagot.

"Where are you? Nasaan kayo? Alam mo bang kanina pa namin kayo hinahanap—"

"Papa.." Aeythan?

"Aeythan! Where are you? Bakit na sa'yo ang phone ng mama mo?" tanong ko.

"Ahmm—" agad akong nagsalita.

"Where are you? Tell me and don't lie, please.. I'm freaking worried here!" hindi ko na napigilan pang sumigaw.

"Don't curse and don't shout, papa. It irritates my ears." masungit na sabi nya. Napabuntong-hininga naman ako.

"Okay.. I'm sorry.. Now tell me, where are you?" tanong ko ulit.

"Hospital—"

"What?! Where?!" tanong ko ulit dahil parang mali ang dinig ko.

"Hospital, mama got shot—"

"Fvck! Wait me there! I'm coming!"

Aitana/Abry's POV

"OUCH!" sigaw ko, dahil napadiin ang pagdampi ng bulak sa balikat ko.

"Sorry po, ma'am." paumanhin ni kuya'ng nurse.

"Kuya'ng nurse naman eh! Masakit kaya!" reklamo ko. Kasi naman eh bwisit na bala na yon ako pa ang napagdiskitahan. Kainis.

"Aeydi?" tawag ko sa anak ko na nasa kabilang bed. Naitulak ko kasi sya kanina nung dumaan yung lalaking babaril sa kanya. Kaya ayon heto ako ang nadaplisan.

Doble doble'ng kaba ang naramdaman ko kanina ng tutukan nung rider ang anak ko ng baril, mabuti na lang at mabilis akong nakakilos at naitulak ko sya, at sa katangahan na hindi inaasahan, nadapa ako! Sanhi ng pagkakadaplis ng bala sa kanang balikat ko.

Akalain nyo yon? Yung katangahan ko pa ang magliligtas sa akin. Kung hindi ako nadapa eh baka 50/50 na ako ngayon sa emergency room.

"Why mama?" tanong ni Aeydi.

"Call your papa and tell where are we." utos ko sa kanya, nasa kanya kasi ang cellphone ko, naglalaro para malibang. Kung daplis ang sa akin, gasgas naman ang nakuha ni Aeydi dahil sa pagtulak ko nga sa kanya. Sinunod nya naman ang sinabi ko. Maya-maya lang ay nakita kong napangiwi si Aeydi.

"Ahmm—" napangiwi nanaman si Aeydi at hindi naituloy ay sasabihin sana. Sigurado akong ka-oa-yan nanaman ni aswang kung bakit ganoon na lang ang reaksyon ng anak ko.

"Don't curse and don't shout, papa. It irritates my ears." aba, napapansin ko parang pasungit nang pasungit ang anak ko bawat araw ah. Pati tatay nya sinusungitan.

"Hospital—" napatigil nanaman sya sa pagsasalita at umirap sa kawalan na para bang sawa na sya sa kausap nya.

"Hospital, mama got shot—" for the second time nakita ko nanamang umikot ang mata ng anak ko tsaka binaba ang cellphone.

"Tapos na po, ma'am." sabi ni kuya'ng nurse kaya nginitian ko sya.

"Salamat." sabi ko sabay ngiti bago bumaling kay Aeydi.

"Anong sabi ng tatay mo'ng abno?" tanong ko habang inaayos ang damit kong sira na, para tuloy akong naka half off-shoulder nito.

" 'Fvck! Wait me there! I'm coming!' that's what he said." panggagaya nya pa sa sinabi ng ama.

"And i didn't told you to curse." mariin kong sabi.

"Sorry, mama. It's your fault naman eh you told me to tell you what he said eh." pagsasabihan ko sana ulit ng may madinig akong humahangos na sigaw.

"Aitana! Aeythan! Where's my son?! Where's Aitana?! Nasaan?!" oh di 'ba ang oa? Sabi ko naman sa inyo eh basta ka-oa-yan si aswang ang panalo dyan. Sya ang ilalaban ko kapag may labanan ng ganyan sa kabilang baryo.

Nahiga ako at may naisip akong kalokohan. Tinawag ko si Aeydi na kaagad namang lumingon, pinalapit ko sya sa akin. Nang makalapit sya ay binulungan ko sya ng plano ko.

Humanda ka sa ganti ko, aswang. Siguraduhin kong hinding hindi mo makakalimutan ang gagawin ko sa'yo.

Desh POV

PINAGBUBUKSAN ko lahat ng kurtina na makikita ko hanggang sa isa na lang ang matira. Hindi na ako nag-alinlangan pang buksan yon, at hindi nga ako nagkamali. Nakita ko ang anak kong mangiyak ngiyak habang yakap ang si Aitana na parang walang buhay na nakahiga sa bed, may dugo dugo malapit sa dibdib nya.

"Aeythan? Why are you crying?" kinakabahang tanong ko. Pilit na iwinawaksi ang nasa isip ko.

"Papa.. my mama, papa.. my mama! They told me mama is dead but no! She's not, right? Right papa?" at humagulgol na nga ang anak ko habang yakap ang ina.

No... This can't be. Naunahan na ba ako ni Alexis Montano? No..

Matagal din bago ako makabawi bago dali daling dinaluhan sila Aitana at Aeythan.

"N-no!" sigaw ko.

"Call a fvcking doctor! Call them and let me heart it myself! No!"

To be continued....

________

😉

Ayan! May update ako ngayon. Wala kasi si katamaran ngayon, nandoon namalengke hehe. Iloveyouall! Mwah!