Book 2:Marrying My Ex Pervert Assistant✔️

CHAPTER 7

MARRYING MY EX PERVERT ASSISTANT

CHAPTER 7

I'm sorry

Desh POV

NAGISING ako dahil naramdaman kong may sumusundot sundot ng pisngi ko. At nang magmulat ako ng mata ay berdeng mata ang sumalubong sa akin. Napangiti ako matapos mapagtanto kung kanino yun.

Nanaginip pa din ba ako?

"A-ahmm.." i chuckled because he can't look at me straightly.

"Good morning, kiddo." Umupo ako sa kama at non ko lang napagtanto na nasa kwarto ako ni Aitana!

Hindi pa ba ako gumigising?! De bale mas gusto ko dito.

"G-good morning, p-pa.. p-papa?" napatawa ako ng patanong nyang sinabi iyon.

It's like music to my ears hearing him calling me papa.

"What am i doing here, kiddo? Can you explain?" malambing kong sabi.

"A-ahm you we're drunk last night and i took care of you." nagulat ako sa sinabi nya at noon ko lang naalala na uminom nga pala ako kagabi pagkatapos kong malaman ang totoo.

And because of that truth.. hindi na ako aalis pa sa tabi nila. Dito lang ako.

"You took care of me?" tanong ko ulit. Dahil sa pagkakaalam ko galit sakin ang anak ko.

"Yes with the help of mama." inosente nyang sabi. Why it so good calling him 'anak ko'.

"You're not mad at papa?" tanong ko pa, naninigurado. Ayokong lumaki ang ang anak ko na may galit sa akin.

"At first i'm mad because you made my mom cry but mom told me that it wasn't your fault." Aitana cried?

"Your mama cried?" tanong ko pa ulit. Lumapit naman sya sa akin para makapagpaliwanag ng maayos dahil ang layo nya sa akin kaya naman binuhat ko sya at iniupo sa lap ko. Mukha namang okay lang sa kanya.

"Hmm. She said that night—" hindi na nya natapos ang sasabihin nya ng bigla na lang sumulpot si Aitana at tumalon sa kama para takpan ang bibig ng anak.

Napatawa na lang ako dahil pilit na tinatanggal ni Aeythan ang kamay ng mama nya.

"You shouldn't telling that to someone. It's a secret." mahinang sabi ni Aitana pero dinig ko pa din. Tinanggal naman ni Aeythan ang kamay na nakatakip sa kanya at nagsalita.

"But he's my papa, right?" inosente nanamang tanong ni Aeythan. Napa face palm na lang si Aitana bago nalipat ang tingin sa akin.

"Ah eh hello?" nag-aalangan pa syang ngumiti sa akin kaya napailing ako.

"Good morning, Aitana." nakangiting bati ko sa kanya.

"Won't you greet him back, mama?" napangisi ako dahil doon.

"He he he. G-good morning." sinamaan nya ako ng tingin pagkatapos.

"By the way, breakfast is ready." i can't help but to smile dahil iniliko nya ang usapan.

"Let's go na anak?" aya ni Aitana sa anak namin sabay lahad ng kamay nya dito. Agad namang tinanggap iyon ni Aeythan. Kaya ganoon na lang ang gulat ko matapos iaabot ni Aeythan ang kaliwang kamay nya sa akin.

"Let's go, papa?" sabi nya at mas inilapit pa ang kamay nya sa akin.

Kakaiba yung sayang nararamdaman ko ngayon. I feel so complete.

"Sure." nakangiting sabi ko at tinanggap ang kamay nya.

Ang sayang isipin na para kaming isang buong pamilya.