Yüzündeki ifadeden kararsız kaldığını anladığımda yerimden kalktım ve onun yatağın altından valizini çıkardım.
Afra "Olmuyor ama böyle!"
"Oluyorr," diyerek işime devam ettim. Mızmızlansa da en sonunda kalkıp valizini hazırlamamda yardım etmişti.
Babasını arayıp sabah gelmesini istemişti. Akşam onun valizini hazırlamış ve son olarak uzun uzun vedalaşmıştık. Gece yarısına doğru o uyuduğunda ben kendi halimde takılmaya devam etmiştim. Herkes uyuduğunda cam kenarına geçiyor gökyüzünü izliyordum, bazen kitap okuyordum. Gece tek başına yapılabilecek bütün aktiviteleri yapıyordum, yavaş yavaş bu duruma alışmaya başlamıştım. Başka çarem yoktu, ömrümün sonuna kadar geceleri tek kalacaktım, alışmam gerekiyordu.
......................
Uzandığım yerde biraz daha yayıldım. Gece olmuştu. Herkes uyurken, ben yine ayaktaydım. Telefonda Karan ile mesajlaşıyordum.
Sevgilim'den
"Ay'ı gördün mü? Tam senin sevdiğin gibi."
Bakışlarımı camdan dışarı yönlendirdim. Ay bütün asaleti ile orada duruyordu. İlk dördün şeklindeydi. Yarın Dolunay vardı ve bu yüzden daha da parlaktı.
Sevgilime
"Gördüm. Mükemmel değil mi?"
Bu hayattaki herkesin çok beğendiği bir şey elbette vardır. Benim Ay'dı. Gerçekten çok seviyordum.
Sevgilim'den
"Senin kadar olamasa da..."
Mesajıyla dudaklarım yukarı kıvrıldı. Bir seneden fazladır beraberdik ama hala bir mesajla beni mutlu edebiliyordu.
Ah Sevgilim! Ne tatlı şeysin sen öyle? Dışarıdan korkunç Karanlık kurt, bana gelince tatliş bir sevgili.
Sevgilime
"Hadi uyku vakti. Benim yüzümden daha fazla uykusuz kalma."
Onunla 24 saat bile konuşabilirdim ama o bir kurttu, uyuması gerekti.
Sevgilim'den
"Büyü yapayım mı?"
Düşüncesiyle bir kez daha gülümsedim.
Sevgilim'e
"Hayır, gerek yok. Sana iyi geceler."
Sabaha kadar sıkılacaktım ama buna alışmam lazımdı.
Sevgilim'den
"İyi geceler, güzelim."
Güzelim kelimesine bir kere daha düştüm. Kalbimin aniden hızlanması ile kafamı belirli belirsiz salladım. Telefonu kapatıp yan tarafıma koydum ve kitabımı elime aldım.
Bir saat kitap okudum. Geceleri ayakta kalmaya yavaş yavaş alışmaya başlıyordum ama hala bir ömür uyumayacağımı bilmek beni sıkıyordu. Bütün gün uyumamak kötüydü. Her ne kadar doğduğumdan beri uyumayı çok sevmesem de istiyordum.
Elimdeki kitabın kapağı ve en arkasında yazan yazı dikkatimi çektiği için almıştım. Şuan 200. sayfadaydım ve sona yaklaşmıştım. Güzel ilerliyordu. Gözlerimi saatten alıp kitaba yönlendireceğim sırada yan tarafımda oluşan hareketlilik ile oraya döndüm.
Afra yatakta oturur pozisyona gelmişti.
"Afra?"
Gecenin bu saatinde susamayacağına göre neden kalkmıştı?
ŞİMDİ OKUDUĞUN
Sır Açığa Çıkıyor
FantasíaYıllarca sakladığım sır ortaya çıkarsa ne olur? 18 Yıl boyunca gizli bir Sır'ın ortasındaydım. Ben küçükken yapılan koku saklama büyüsü ile kimse Melez olduğumu bilmiyorken; şimdi herkes biliyordu. Ailem beni bulacaktı. Bütün herkes benim Dünyadaki...
