Sır Açığa Çıkıyor

10- Aileye Alışma

Televizyondan ses geldiğinde o yöne döndü. Gol yemişti. Torbayı ağzımdan çekip kahkaha attım.

Emir "Ulan Dolunay!"

Yerinden kalkıp buzdolabına gitti ve kendine kan torbası aldı. Gözleri kırmızıya dönmüştü. Planımın işe yaramasıyla sırtımı yatağın başlık kısmına yasladım. Keyifle elimdeki kan torbasını içmeye devam ettim.

.........................

Gözlerimi bir kere daha duvar saatine götürdüm. Sonunda vaktin dolduğunu anladığımda duyacağım şeyi bekledim. Sınıfın içine zil sesi dolduğunda tebessüm ettim. Son derse sevmediğim hocayı koymuşlardı ve iki saattir bu anı bekliyordum. Yanımdaki Emir'in yanağına bir öpücük kondurup sınıftan çıktım. 

İlk çıkan bendim. Eskiden böyle bir alışkanlığım yoktu ama Karan sağ olsun artık vardı. Okul binasından çıktığımda onun kokusu burnuma doldu. Kapının önünde beni beklediğini gördüğümde güldüm ve ona koştum. 

İki okulun dersi de aynı zamanda bitiyordu. Ben ilk çıkan olduğuma göre Karan Allah bilir ne kadar aceleci davranmıştı. 

Vampir hızımla ona koşmuş ve durmadan ona sarılmıştım. Dengesini kaybedip bir iki adım geri atsa da düşmedi. İkimizde bu olaya gülmeden edemedik. Boynuna kollarımı daha sıkı dolayıp kokusunu içime çektim. 

Ne özlemişim!

Dün bütün gün yurttaydım ve onunla görüşememiştik. Şimdi ise bunun acısını çıkartıyorduk. Kollarını belime daha sıkı doladı ve başını boynuma gömdü. 

Karan "Acil evlenmeliyiz!"

Gülmem kahkahaya döndüğünde ondan ayrıldım ve yanağına kocaman bir öpücük kondurdum. 

"Hadi gidip evlenelim."

Bunu dememle aramızdaki mesafeyi kapattı ve yüzlerimizi yakınlaştırdı. Aradaki boy farkından dolayı başını yukarı kaldırdım. 

Karan "Beni tanıyorsun güzelim. Hemen şuan yaparım o yüzden senin hazır olduğunda söylemen yeterli." 

Dudaklarımı içe büktüm ve gözlerimi kaçırdım. Hazır olmadığımı ikimizde biliyorduk. Benim anlamadığım ikimizde aynı yaştaydık o nasıl hazır olabiliyordu? 

Beni ön koltuğa oturttu ve kendi yerine yerleşti. 

Karan "Cidden neyi bekliyoruz? Yani zaten sürekli aynı evdeyiz. 1 Yıldan fazladır beraberiz. Yoksa beni kullanıyor musun?" Bunu gülerek söylemişti. Böyle bir şey düşünmeyeceğini biliyordum.

"Tipin için beraberim senle. Ciddi bir ilişki düşünmüyorum beyefendi."

Gülmeye devam ederken elimi tuttu ve dudaklarına götürdü. Öpeceğini sanırken ısırdığında gözlerim irileşti. 

"Karan!" Güldü ve ısırdığı yeri öptü. 

Karan "İşte beni terk edersen olacak şey bu." 

"Ne yani ısırır mısın?"

Karan "Evet ama sadece elinle yetinmem."

Ona cevap vermek yerine koluna vurdum. 

Karan "Sana öyle bağlandım ki... Sanırım senin beni bırakmana izin vermem." Gülmeyi bırakmış ve ciddi bir şekilde söylemişti bunu. Fazla ayrılık konuşmuştuk böyle bir şey asla olmayacağı halde niye gerilim yaratıyorduk ki? 

Oturduğum yerden ona uzandım. Yanağına kocaman bir öpücük bıraktım ve omzuna başımı yasladım. 

"Karan, söz veriyorum seni asla bırakmayacağım."