İzuku, elindeki fotoğraf albümünü karıştırıyor ve arada bir gülümsüyordu.
"Ne kadar da masummuşuz küçükken..."
Genç oğlan ne zaman sevgilisi ile olan küçüklük resimlerine baksa sevinçle gülümsüyor ve huzur dolu oluyordu.
Katsuki'nin eski hâlini özledi denebilirdi biraz... Biraz değil, özlemişti.
Tekrar sayfayı çevirecekti fakat elindeki yaralar dikkatini çekti daha sonra ise gözü koluna kaydığında morluklar...
Ardından kapı sertçe açıldı ve her zaman ki yaşanan gerginlik geri dönmüş İzuku'nun korkudan kalbinin hızla atmasına sebep oluyordu. O korkutucu sesi duydu...
"Neredesin İzuku? Yine saklanıyor musun yoksa? Yine benden kaçacak mısın?"
İzuku korksada ayağa kalktı ve yavaşça kapının yanına doğru gitti.
"B-buradayım Katsuki."
Bir seferinde annesine gittiği zaman Katsuki onun kaçmaya çalıştığını zannetmiş ve bayıltana kadar dövmüştü... İzuku bunu da affetmişti.
Katsuki ise çocuğun saçından tutmuş sertçe kendisine çekmişti ve bu İzuku'nun alıştığı bir acıda olsa acıyla çığırdı.
"Eyvah!"dedi içinden, "kesin beni sesim çıktı diye dövecek bu sefer..." Korkuyla kendini siper almıştı fakat beklediğinin aksine Sarışın onu yere atmış ve vurmamıştı.
"Çok korkaksın... Sesini fazla çıkarma."
"Ta-tamam..."
İzuku'nun günleri hep böyle geçerdi, tüm gün evdeydi. Katsuki dışarıda çalışmasına izin vermiyor ve onu dövüyordu fakat alışmıştı genç... Her ne kadar canı acısada, nefret edip tiksinip kussada sesini asla çıkarmadı.
Kendisine göre o şiddet görmüyordu, bu sadece Katsuki'nin nedendir bilemediği, yaptığı bir şeydi. "Neyse" dedi içinden.
İzuku, aç olduğunu düşündüğü sevgilisine bugün sevgiyle yaptığı yemekten bir tabak koymuştu fakat nedense Katsuki'nin yanına geldiğinde hissettiği o sevgi yerini korkuya bırakıyordu.
Yine de cesaretini toplayıp konuştu.
"K-katsuki... aç mısın? Şey- ben senin için bira-"
Sarışın tepsiye sertçe vurmuş ve kaşlarını çatarak İzuku'ya bakmıştı.
"İğrençsin, senin yemeklerini yiyecek kadar düşmedim ben."
İzuku ağlayacaktı... Bugün zorlukla yaptığı o yemek... Şimdi yerdeydi. Gözleri sonuna kadar dolduğunda, ağlamasını göreceği zaman sevgilisinin daha çok kızacağını bildiği için odasına gidecekti ama sarışın onu bileğinden tutmuş ve yere atmıştı.
"O ellerini bir bir koparacağım."
"Oh, hayır... Ben daha o ellerle saçlarını sevecektim..."
"ka-kat- dur! Vurma! Lütfe-"
"Kapa çeneni!"
"Ha-hayır vurma bana... Ben sadece bir kere sarılmak istiyorum, tekmeler yemek değil..."
İzuku, karnına yediği tekmeler yüzünden konuşamıyor ve en sonunda dayanamayarak ağzından kan veriyordu.
Katsuki yerdeki kanı gördüğü zaman duraksamış ve içeriye doğru gitmişti.
"Git ve duş al, bok gibi kokuyorsun."
"İyi de Katsuki... Bugün zaten iki kere duş almıştım..."
Yerde sessizce ağlayarak dizlerini kendisine çekti genç oğlan,
işte bu onun sıradan bir günüydü.
__________
Oops! Bu görüntü içerik kurallarımıza uymuyor. Yayımlamaya devam etmek için görüntüyü kaldırmayı ya da başka bir görüntü yüklemeyi deneyin.
