"ဒိုင္းး!"
ေသြးအိုင္ထဲမွာလဲေနေသာသူကိုမ်က္ေတာင္မခတ္
စိုက္ၾကၫ့္ေနမိသည္ခင္ဗ်ားကဒါနဲ႔ဘဲထိုက္တန္တယ္
အသိျပန္၀င္လာတဲ့အခါေသြးအိုင္ထဲမွာလဲက်ေန
ေသာသူရဲ့အသက္မ်ွင္းမ်ွင္းရႈသံေတာင္မၾကားရ
ေတာ့"ဟင့္အင္း! ဟင့္အင္းမဟုတ္ဘူးငါသတ္တာမဟုတ္ဘူး မဟုတ္ဘူး!!"
"Daddy! daddy !"
"ေဒါက္တာေဒါက္တာလုပ္ပါဦး၊က်ြန္ေတာ့္daddy
ဘာျဖစ္တာလဲမသိဘူး"ေဆးရံုမွာမွာေဆးပိုက္တန္းလန္းနဲ႔ရုန္းကန္ေနတဲ့
daddyပံုစံကိုၾကၫ့္ၿပီးေရွာင္က်န႔္ရင္နာလို့မဆံုး"ကြၽန္ေတာ္တို႔ၿငိမ္ေဆးတစ္လံုးထိုးေပးခဲ့ပါ့မယ္"
"ေဒါက္တာdaddyကဘယ္အခ်ိန္ထိအိပ္ေနဦးမွာလဲ
ဟင္၊တစ္လေတာင္ၾကာၿပီေလဒီလိုပံုစံဘဲဆက္သြား
ေနေတာ့မွာလား၊ခင္ဗ်ားတို့ေျပာေတာ့အသက္အ
ႏၲာရယ္မရိွေတာ့ဘူးဆို၊ခုခ်ိန္ေလာက္ဆျိုပန္နိုးလာရ
ေတာ့မွာမဟုတ္ဘူးလား!!"တကယ္ပါdaddyသာတကယ္ျပန္မႏိုးလာေတာ့
ေရွာင္က်န႔္အရူးလံုးလံုးျဖစ္ေတာ့မွာ"ဒါကေတာ့လူနာရဲ့စိတ္အေျခအေနေပၚမူတည္ပါတ
ယ္၊စိတ္ခံစားခ်က္ေတြလြန္ဆြဲေနတဲ့အခါမွာလက္
ေတြ့နဲ႔အတုေယာင္ေတြကိုေရာေထြးသြားတတ္တယ္
ျပန္ႏိုးထလာျခင္းဆိုတာလူနာအေပၚမွာမူတည္တာ
မလို႔ကြၽန္ေတာ္တို့ဘက္က.....""ရၿပီဆက္မေျပာပါနဲ႔ေတာ့၊ခင္ဗ်ားလည္းသြားပါေတာ့"
အတားအဆီးမဲ့က်လာတဲ့မ်က္ရည္ေတြကိုခပ္ၾကမ္း
ၾကမ္းပုတ္ထုတ္လိုက္ၿပီးdaddyကိုေရပတ္တိုက္
ေပးရန္ျပင္လိုက္သည္။ပိန္သြားလိုက္တာ၊ဒါေတြအားလံုးကက်ြန္ေတာ့္
ေၾကာင့္ကြၽန္ေတာ္သာdaddyကိုထားမသြားခဲ့ရင္"ေရွာင္က်န႔္"
"ဟင္ ဘိုင္ေကာဘယ္..ဘာလာလုပ္တာလဲ"
"ဒါငါ့ညီပါေရွာင္က်န႔္ရာ၊အဲ့ဒီ့ေလာက္လည္းအျဖစ္
သည္းမေနနဲ႔""၀မ္အန္းအန္းေကာ"
"အင္းအိမ္မွာမနည္းထားခဲ့ရတယ္၊တစ္ငိုတစ္ရယ္ရယ္နဲ့ၾကာရင္သူပါလဲသြားမွာစိုးလို႔"