[ဘယ္ကမၻာတုန္းကေရးထားမွန္းမမွတ္မိေတာ့လို႔ အေရးအသားအတြက္အာမမခံပါဘူးရွင္]
"တီတီရန္ကြၽန္ေတာ္အလုပ္သြားေတာ့မယ္"
"ဟုတ္ကဲ့သခင္ႀကီး မနက္စာေကာစားၿပီးၿပီလား"
"မစားေတာ့ဘူးက်ြန္ေတာ္အလုပ္မွာဘဲတစ္ခါတည္း
စားလိုက္ေတာ့မယ္၊ဒီေန့companyမွာအေရးႀကီးဧၫ့္သၫ့္လာမွာမို့လို့၊
ဒါနဲ႔တီရန္ အန္းအန္းေလးကိုသြားႏိႈးလိုက္ပါ
ဦးအဲ့ဒီ့ကေလးေက်ာင္းပိတ္ထားတယ္ဆိုေတာ့အပ်င္းတစ္ေနမွာ။"
"ဟုတ္ကဲ့သခင္ျကီးရိေပၚ"
ရိေပၚ တီတီရန္ကိုႏႈတ္ဆက္ၿပီးအလုပ္ဘက္ကိုကား
ျဖင့္ထြက္လာခဲ့လိုက္သည္၊ရိေပၚ္ဘ၀ရိုးရိုးေလးပါဘဲ
သာမန္companyတစ္ခုရဲ့အသက္28ႏွစ္အရြယ္
Ceoတစ္ေယာက္၊၀မ္အန္းအန္းဆိုတဲ့ညီတစ္ေယာက္
ရိွတယ္၊ညီအရင္းေတာ့မဟုတ္ဘူးေပါ့ရိေပၚအေဖ
ရဲ့ေနာက္မိန္းမေတြထဲကသားတစ္ေယာက္။
ဒုန္း!!
ရိေပၚအေတြးလြန္ေနတုန္းကားအေရ႔ွကေနျဖတ္ေျပး
လာေသာလူတစ္ေယာက္
က်စ္!ဘယ္လိုေကာင္လဲကြာ ကားအေရ႔ွကလာျဖတ္
ရတယ္လို႔။ေနာက္က်ေန ၿပီဆိုမွ။
ရိေပၚကားေပၚကေနဆင္းလာလိုက္သည္
ေျခေထာက္တစ္ဖက္ကိုကိုင္ၿပီးေခါင္းငံု႔ထားတာေၾကာင့္မ်က္ႏွာကိုရွင္းရွင္းလင္းလင္းမျမင္ရ
ကိုယ္ကားေၾကာင့္ဆိုေတာ့လည္းတာ၀န္ယူရမွာေပါ့
"ဟိုေကာင္ေလးဘာျဖစ္သြားေသးလဲ"
"ဟင့္!နာတယ္"
"ဟမ္!ေတာ္ေတာ္နာေနလာ"း
ငံု႔ထားတဲ့ေခါင္းလံုးလံုးေလးကမ်က္ဝန္းထဲမွာမ်က္ရည္ၾကည္ေလးေတြနဲ႔ရိေပၚကိုေမာ့ၾကၫ့္သည္
ေကာင္ေလးကအလြန္ဆံုး15နွစ္16နွစ္ေလာက္ေတာ့
ရိွမယ္၊ေတာ္ေတာ္ငယ္ေသးတာဘဲ။
"လာထဦးေဆးခန္းလိုက္ပို႔မယ္"
"ဟင့္!မထႏိုင္ဘူးခ်ီ"
"ဟမ္?"
"ဟိုမွာ ဟိုမွာ ေတြ့ၿပီသူခိုးကို"
လူသံုးေယာက္ေလာက္ရိေပၚတို႔ရိွရာကိုေျပးလာၾကသည္
"သူခိုးေကာင္ေလး မင္း!ထ မင္းကိုရဲစခန္းပို႔ရမယ္"
