"ဒိုင်းး!"
သွေးအိုင်ထဲမှာလဲနေသောသူကိုမျက်တောင်မခတ်
စိုက်ကြည့်နေမိသည်
ခင်ဗျားကဒါနဲ့ဘဲထိုက်တန်တယ်
အသိပြန်၀င်လာတဲ့အခါသွေးအိုင်ထဲမှာလဲကျနေ
သောသူရဲ့အသက်မျှင်းမျှင်းရှုသံတောင်မကြားရ
တော့
"ဟင့်အင်း! ဟင့်အင်းမဟုတ်ဘူးငါသတ်တာမဟုတ်ဘူး မဟုတ်ဘူး!!"
"Daddy! daddy !"
"ဒေါက်တာဒေါက်တာလုပ်ပါဦး၊ကျွန်တော့်daddy
ဘာဖြစ်တာလဲမသိဘူး"
ဆေးရုံမှာမှာဆေးပိုက်တန်းလန်းနဲ့ရုန်းကန်နေတဲ့
daddyပုံစံကိုကြည့်ပြီးရှောင်ကျန့်ရင်နာလို့မဆုံး
"ကျွန်တော်တို့ငြိမ်ဆေးတစ်လုံးထိုးပေးခဲ့ပါ့မယ်"
"ဒေါက်တာdaddyကဘယ်အချိန်ထိအိပ်နေဦးမှာလဲ
ဟင်၊တစ်လတောင်ကြာပြီလေဒီလိုပုံစံဘဲဆက်သွား
နေတော့မှာလား၊ခင်ဗျားတို့ပြောတော့အသက်အ
န္တာရယ်မရှိတော့ဘူးဆို၊ခုချိန်လောက်ဆိုပြန်နိုးလာရ
တော့မှာမဟုတ်ဘူးလား!!"
တကယ်ပါdaddyသာတကယ်ပြန်မနိုးလာတော့
ရှောင်ကျန့်အရူးလုံးလုံးဖြစ်တော့မှာ
"ဒါကတော့လူနာရဲ့စိတ်အခြေအနေပေါ်မူတည်ပါတ
ယ်၊စိတ်ခံစားချက်တွေလွန်ဆွဲနေတဲ့အခါမှာလက်
တွေ့နဲ့အတုယောင်တွေကိုရောထွေးသွားတတ်တယ်
ပြန်နိုးထလာခြင်းဆိုတာလူနာအပေါ်မှာမူတည်တာ
မလို့ကျွန်တော်တို့ဘက်က....."
"ရပြီဆက်မပြောပါနဲ့တော့၊ခင်ဗျားလည်းသွားပါတော့"
အတားအဆီးမဲ့ကျလာတဲ့မျက်ရည်တွေကိုခပ်ကြမ်း
ကြမ်းပုတ်ထုတ်လိုက်ပြီးdaddyကိုရေပတ်တိုက်
ပေးရန်ပြင်လိုက်သည်။
ပိန်သွားလိုက်တာ၊ဒါတွေအားလုံးကကျွန်တော့်
ကြောင့်ကျွန်တော်သာdaddyကိုထားမသွားခဲ့ရင်
"ရှောင်ကျန့်"
"ဟင် ဘိုင်ကောဘယ်..ဘာလာလုပ်တာလဲ"
"ဒါငါ့ညီပါရှောင်ကျန့်ရာ၊အဲ့ဒီ့လောက်လည်းအဖြစ်
သည်းမနေနဲ့"
"၀မ်အန်းအန်းကော"
"အင်းအိမ်မှာမနည်းထားခဲ့ရတယ်၊တစ်ငိုတစ်ရယ်ရယ်နဲ့ကြာရင်သူပါလဲသွားမှာစိုးလို့"
