"က်စ္!"
မ်က္လံုးတၫ့္တၫ့္ကိုလာထိုးေနတဲ့အလင္းေရာင္
စူးစူးေၾကာင့္လူကဆက္ၿပီးအိပ္လို႔မရေတာ့။
"Daddyအိပ္ရာေပၚမွာလိွမ့္ပိန႔္မေနနဲ႔။"
"xiaoမင္းလိုက္ကာေတျြပန္ပိတ္လိုက္စမ္းကြာ။"
"ထေတာ့daddy၊ကြၽန္ေတာ္ေက်ာင္းသြားရဦးမယ္။"
"ဟမ္!xiaoမင္း အ!!....."
ခါးတစ္ေလ်ာက္ကနာက်င္မႈေၾကာင့္ညကမိမိကိုအ
ေသလုပ္ထားေသာxiaoကိုတိတ္တဆိတ္က်ိန္ဆဲမိ
သည္၊ ေခြးေကာင္ေလး။
"နာသြားၿပီမလားေျဖးေျဖးမွမထတာ၊ဘယ္နားနာသြားတာလဲ ျပၾကၫ့္။"
အိပ္ရာေပၚမွာေဘးတစ္ျခမ္းေစာင္းထိုင္ၿပီးရိေပၚကို
ၾသဝါဒေႁခြေနေလရဲ့
"ဖယ္စမ္းပါမင္းလက္ႀကီးကို၊မင္းေၾကာင့္ျဖစ္ရတာေလ။"
"ေအာေဟာအခုဘယ္သူ႔ကိုအျပစ္တင္ေနတာလဲ။
ဘယ္သူကအျပစ္လုပ္ထားတာလဲဆိုတာစဉ္းစားၾကၫ့္ဦးေလ။"
"ဟာရုပ္ႀကီးဆူပုတ္မထားနဲ႔ေလကြာ၊အဘိုးအိုျကီးနဲ့တူေနၿပီ။"
"အိုမွာေပါ့မင္းကေန့တိုင္းလုပ္ေနတာကိုxiaoရဲ့။"
"Daddyဆူပုတ္ေလးရဲ့အေျပာကိုေရွာင္က်န႔္ၿပံဳးၿပံဳး
ႀကီးသာၾကၫ့္ေနမိသည္။"
"xiaoငါတို႔နည္းနည္းေလ်ာ့ရေအာင္၊တစ္လတစ္ခါ
ေလာက္ဆိုအဆင္ေျပမယ္ထင္တယ္။"
"ဘာကိစၥလဲ၊ဘာကိစၥေၾကာင့္ေလ်ာ့ရမွာတုန္း။"
"xiaoရဲ့ငါေဂ်းမေအာင္းခ်င္ေသးဘူး၊မင္းက18မွမ
ျပၫ့္ေသးတာ။"
ေရွာင္က်န႔္ရဲ့ နားအနားကိုကပ္ၿပီးေလသံတိုးတိုးေလး
နဲ႔ေျပာလာတဲ့daddy wang၊ဘယ္လိုေတာင္ခ်စ္
ဖို႔ေကာင္းေနရတာလဲကြာ။
"daddy၀မ္ရဲ့ကြၽန္ေတာ္ကလုပ္တဲ့သူေလ၊daddy
wangကသာ......"
"ေတာ္ ေတာ္ေတာ့xiaoမင္း! မင္းညစ္ပတ္လြန္းအား
ႀကီးတယ္၊မေျပာထြက္တဲ့စကားဆိုတာမရိွသေလာ
သေလာက္ဘဲ။ေဘးဖယ္ငါအလုပ္သြားဖျို႔ပင္ရဦး
မယ္။"
"ဟာ...မေန့ကေျပာေတာ့မသြားေတာ့ဘူးဆို။"
"မင္းေတာင္ေက်ာင္းသြားေသးတာဘဲ၊ငါကအိမ္မွာတစ္ေယာက္တည္းေနခဲ့ျပီးဘာလုပ္ကမွာလဲ!!။"
