"ကျစ်!"
မျက်လုံးတည့်တည့်ကိုလာထိုးနေတဲ့အလင်းရောင်
စူးစူးကြောင့်လူကဆက်ပြီးအိပ်လို့မရတော့။
"Daddyအိပ်ရာပေါ်မှာလှိမ့်ပိန့်မနေနဲ့။"
"xiaoမင်းလိုက်ကာတြွေပန်ပိတ်လိုက်စမ်းကွာ။"
"ထတော့daddy၊ကျွန်တော်ကျောင်းသွားရဦးမယ်။"
"ဟမ်!xiaoမင်း အ!!....."
ခါးတစ်လျောက်ကနာကျင်မှုကြောင့်ညကမိမိကိုအ
သေလုပ်ထားသောxiaoကိုတိတ်တဆိတ်ကျိန်ဆဲမိ
သည်၊ ခွေးကောင်လေး။
"နာသွားပြီမလားဖြေးဖြေးမှမထတာ၊ဘယ်နားနာသွားတာလဲ ပြကြည့်။"
အိပ်ရာပေါ်မှာဘေးတစ်ခြမ်းစောင်းထိုင်ပြီးရိပေါ်ကို
သြဝါဒခြွေနေလေရဲ့
"ဖယ်စမ်းပါမင်းလက်ကြီးကို၊မင်းကြောင့်ဖြစ်ရတာလေ။"
"အောဟောအခုဘယ်သူ့ကိုအပြစ်တင်နေတာလဲ။
ဘယ်သူကအပြစ်လုပ်ထားတာလဲဆိုတာစဉ်းစားကြည့်ဦးလေ။"
"ဟာရုပ်ကြီးဆူပုတ်မထားနဲ့လေကွာ၊အဘိုးအိုကြီးနဲ့တူနေပြီ။"
"အိုမှာပေါ့မင်းကနေ့တိုင်းလုပ်နေတာကိုxiaoရဲ့။"
"Daddyဆူပုတ်လေးရဲ့အပြောကိုရှောင်ကျန့်ပြုံးပြုံး
ကြီးသာကြည့်နေမိသည်။"
"xiaoငါတို့နည်းနည်းလျော့ရအောင်၊တစ်လတစ်ခါ
လောက်ဆိုအဆင်ပြေမယ်ထင်တယ်။"
"ဘာကိစ္စလဲ၊ဘာကိစ္စကြောင့်လျော့ရမှာတုန်း။"
"xiaoရဲ့ငါဂျေးမအောင်းချင်သေးဘူး၊မင်းက18မှမ
ပြည့်သေးတာ။"
ရှောင်ကျန့်ရဲ့ နားအနားကိုကပ်ပြီးလေသံတိုးတိုးလေး
နဲ့ပြောလာတဲ့daddy wang၊ဘယ်လိုတောင်ချစ်
ဖို့ကောင်းနေရတာလဲကွာ။
"daddy၀မ်ရဲ့ကျွန်တော်ကလုပ်တဲ့သူလေ၊daddy
wangကသာ......"
"တော် တော်တော့xiaoမင်း! မင်းညစ်ပတ်လွန်းအား
ကြီးတယ်၊မပြောထွက်တဲ့စကားဆိုတာမရှိသလော
သလောက်ဘဲ။ဘေးဖယ်ငါအလုပ်သွားဖြို့ပင်ရဦး
မယ်။"
"ဟာ...မနေ့ကပြောတော့မသွားတော့ဘူးဆို။"
"မင်းတောင်ကျောင်းသွားသေးတာဘဲ၊ငါကအိမ်မှာတစ်ယောက်တည်းနေခဲ့ပြီးဘာလုပ်ကမှာလဲ!!။"
