Kabanata 22Lips
Mula sa pagkakadapa sa kama ay tamad akong nagmulat ng isang mata matapos marinig ang sunod-sunod na ingay ng door bell. I glanced at the small clock on my bed side table and says that it's just six in the morning.
I was about to ignore it and go back to sleep but the person outside keeps on pressing the door bell. Dinampot ko ang unan sa aking tabi at itinakip iyon sa ulo ko. It doesn't really help because I can now hear my phone ringing.
Inihagis ko ang unan saka kinuha naman ang cellphone. My eyes narrowed when I saw that it's Alas.
"Go to hell. I'm still sleepy." I said without even letting him greet me.
His baritone chuckle played in my ears. "Open the door. I'm outside."
"What are you doing here?"
"Someone forgot that we're going out of town, huh?"
Namilog ang mga mata ko nang marinig ang sinabi niyang iyon. Bumalikwas ako ng bangon saka napaupo sa kama.
"Crap. I almost forgot."
"Not almost, hun. You really forgot it. Open the door and let me in. I brought breakfast for you."
Sinuklay ko ang magulong buhok gamit ang mga daliri at bumaba na ng kama. Nagmadali akong magtungo sa pintuan para pagbuksan si Alas.
I really forgot that we will be having an out of town today. In Vigan to be specific. Trip lang ni Alas. Trip niya lang rin kaladkarin ako. Kung hindi lang ako napuyat kagabi dahil sa okasyon na pinuntahan namin ni Alas, malamang ay maaalala ko. It's his friend's birthday that was held on some private beach. May inuman, natural.
Binuksan ko ang pintuan ng penthouse ko. Alas looking at the floor with a brown paper ban on his left hand while the other one was on his pocket welcomed my sleepy eyes. His teeth was tugging a little part of his lowerlip as he moved his gaze up to my face.
He smirked. "Morning, baby."
"Tss. Come in. I'll just take a bath."
Tumango siya. Niluwagan ko ang pagkakabukas ng pintuan at tumalikod na.
"Ania," tawag niya sa akin.
Hinarap ko siya dahil astang mag-lalakad na ako.
"What?
She's looking somewhere behind me. Kumunot ang noo ko dahil bahagyang seryoso na ang ekpresyon ng mukha niya.
"You have blood stain on your shorts."
"Wha-" Nanglaki ang mga mata ko nang napagtanto ang ibig niyang sabihin. I tried to look behind me and saw some fresh blood on my white silky short. "Oh my gosh!"
Napatakbo ako papunta sa banyo habang nakatakip ang isang kamay sa puwetan kung saan naroon ang tagos. Ramdam ko ang pag-akyat ng init sa aking pisngi dahil sa hiya. I didn't know that I'm already on my period today. Siguro ay kaninang madaling araw ito dumating kaya naman hindi ako nakapaglagay ng sanitary pad.
"Damn it!" mura ko nang maalala ang reaksyon ni Alas.
Hindi naman siya mukhang natatawa, o nang-aasar. Sa halip ay nakitaan ko pa ng pag-aalala ang mga mata niya para sa akin.
Binuksan ko ang cabinet na nasa ilalim ng sink para kumuha ng pad ngunit ganoon na lang ang pamumutla ko nang makitang wala akong stocks doon.
"No way..." nanglalamig ang mga kamay na halughog ko sa mga gamit na naroon. "This can't be."
BINABASA MO ANG
Monasterio Series #5: Risks and Chances
Random"People really do wrong decisions when it comes to love. Nagiging matapang, minsan naman ay nagiging duwag. I kept on saying that I love him but I was lack of showing it. I'm incapable of exhibiting my love... and that makes me a coward." - Ania Mo...