Kehribar Çocuk

7- Ben isyancıyım

Gözlerimi açtığımda yüzümde bantlar olduğunu anlamam zor olmamıştı, biri elimi mi tutuyordu?

Kafamı sağ tarafa doğru çevirip siyahlar içinde olan ona baktım, dudağı patlamıştı; anlaşılan Yugyeom'dan bir yumruk da o yemişti.

"Kyungsoo, iyi misin?"

Dedi temkinli hareketlerle elimi bırakmadan ayağa kalkarken, elimi ellerinin arasından çektim. Saçmaydı bu kadar yakınlık.

Yastığımı dikleştirmesine izin verdim, elimi yüzüme götürüp bantları yokladım.

"Baekhyun nasıl?"

"İyi, merak etme."

İyi anlayışımız ne kadar benziyor emin değildim.

"Ne kadar dövmüşler?" Dedim biraz daha doğrulurken.

"Senin kadar yara almamış, yüzü ve bacakları biraz kötü sadece. Sen iyi misin?"

"Uyandığıma göre ölmedim, en azından hayattayım." Dedim alayla.

Kıvrımlı dudakları kıvrıldı,
"Demek birileri hayata tekrar tutunmuş."

"Savaşçı kimliğine geri dönmüş desek daha doğru olur." Dedim tepkisini tartarken.

"Savaş." Yüzü eski ifadesini alırken dudaklarından sadece bu döküldü.

Derince iç çekip ona döndüm, ciddileşme vakti gelmişti:

"Ben isyancıyım Jongin, sen de doğan gereği falan filan benim soyumu öldüren birisin."

Ne demek istediğimi anlıyordu, aptal değildi.

"Benden uzaklaş diyorsun yani?" Dedi kaşları kalkarken.

Kaşlarımı çattım,
"Bunun bir yere varacağını düşünüyor muydun ki?"

Biraz dikleşip yüzüme baktı,
"Sen isteseydin bu uğurda yapamayacağım bir şey yoktu."

Ona biraz yaklaştım, sesimin yumuşak çıkmasına özen gösterdim:
"Bu savaşı bitirebilir miyiz?"

Devam ettim,
"Ben senin tarafına geçebilir miyim, yahut sen benim tarafıma?"

"Ayrıca hiçbir şey senin insanları öldürdüğün gerçeğini değiştirmiyor."

Kazağının boynunu düzeltti ve bana doğru eğildi:
"O insanlar haindi Kyungsoo, çıkarları için -savaştan kaçmak için bile değil sırf annemin onlara vaat ettikleri şeyler için- sizin tarafınızdan bizim tarafımıza bilgi taşıyorlardı. Doğru olanı yaptım, pişman olmadım olmayacağım da."

Tanrı aşkına tamam her şey mükemmel olsa bile o vampirdi, tam olarak neresini anlamıyordu?

"Vampirsin sen."

Yüzüme baktı, elinde olmayan şeyler yüzünden onu yargılıyor gibi göründüğümün farkındaydım ama vampirdi işte.

Onunla bu kadar yakın olduğum her an kendi türüme ihanet ediyor gibi hissediyordum ben.

"Sanırım bu konuşma burda bitti Do Kyungsoo, iyi geceler."

Ayağa kalkıp arkasını döndü ve odadan çıktı.

Üzgündüm tamam mı ama üzgün olmam hiçbir şeyi değiştirmiyordu, vampir olmasa ve bu şartlar altında tanışmamış olsak eminim ondan çok hoşlanırdım ama şimdi ondan hoşlanmak yapabileceğim en büyük hatalardan biri olurdu bunun pekâlâ farkındaydım ve o hataya düşmeyecektim.

Biraz sonra içeri giren Baekhyun'la ayaklanmayı denedim ama karnıma yediğim darbeler buna izin vermedi,

"Kyungsoo!"