BLACKOUT( Kitap Oldu)

3

Herkese merhaba,

Tepkilerinizi okumak inanılmaz keyifli benim için. 

Lütfen yorum yapmayı unutmayın!

Bu arada hiç kullanacağım karakter düşünmedim. Hikayeye yakıştıracağınız oyuncu model vs. kişiler varsa benimle paylaşırsanız sevinirim. Bakıp bölümlere koyarım ben de. 

Oy ver hikayene can ver!

Lütfen unutmayın!

Keyifli okumalar :)

Ceyhan yeni çalışmasını oluşturmak için bilgisayarının başına oturmuş ve önüne de not almak için bir kağıt koymuştu. Bu çalışma kariyeri için oldukça önemli olacaktı. Kurumdan izin çıkması onu oldukça mutlu etmişti. Daha önceki çalışması oldukça verimli ve güzel geçmişti. Yeniden askerlerin arasında çalışacak olmaktan mutluydu çünkü disiplinliydiler. Bu da Ceyhan'ın önem verdiği detaylardan biriydi. Bu sayede çalışması daha özenli ve faydalı oluyordu. Bu sefer daha üst düzey bir mühendis ile çalışması gerekiyordu ve abisi ona bu kişiyi bizzat kendisi seçecekti. Şu an da onun mailini bekliyordu. Onunla seçtiği kişi ile ilgili bazı öğrenim bilgilerini paylaşacaktı.

Eline büyük su bardağını aldı ve birkaç yudum su içerken bilgisayar ekranın sağ köşesindeki bildirimi görünce hemen diğer eliyle tıkladı. Gönderilen dosya ekini açtı ve çalışacağı kişinin yüzünü görmek için hemen baktığı an elleri titremeye, kalbi hızla çarpmaya başladı. Bu bir şaka olmalı diye düşündü o an. Elleri titrerken su bardağını masaya bıraktı ve fotoğrafı büyüttü.

Bir ay boyunca bir an bile aklından çıkmayan gecenin kahramanı, karşısında lacivert üniforması, omzundaki çift yıldızla birlikte, sol göğsündeki pilot olduğunu simgeleyen brövesi ile onu gerçekte olduğu kişi ile tanıştırıyordu.

Ceyhan bir an inanamadı sonuçta o gece başı biraz dumanlıydı ve bir aydır adamı görmediği için de unutması normaldi. Benzetiyorum sanırım deyip kendini kandırmaya çalışsa da bu yakışıklı yüzü ömrü boyunca unutamazdı. Unutmakta istemiyordu zaten. Şu an kalbinin bu şekildeki çırpınışları bile her şeyi kanıtlıyordu. Üniforma ona çok yakışmış diye düşünmeden edemedi.

Fotoğrafı normal boyuta getirdi ve hemen ismine baktı. İsim konusunda yalan söylememişti.

Tevfik Tuğrul Türkdoğan

Demek ki babasının ona koymakta ısrar ettiği isim Tevfik'ti. Hemen gözleri onun hakkında yazan yazıya kaydı.

Askeri Hava Lisesi

Hava Harp Okulu- Elektrik Elektronik Mühendisliği

Av Önleme Pilotu

Yani asıl mesleğini gizlemiş oluyordu ona yalan söylememişti bir yönden. Neden pilot olduğunu gizlediğini bilmiyordu. Ceyhan bir düşündü; neden tanımadığı birine güvenip kendisini anlatacaktı ki! Sonuçta askerdi ve çoğu asker gibi - abisi de dahil- ketum biriydi.

Ceyhan kaderine gülmek istedi. Bir ay boyunca aramaya cesaret edemediği o yakışıklı ve gizemli adamı hiç beklemediği bir an da hayat önüne çıkarmıştı. Onun sayesinde ismini bile söylemek istemediği eski sevgilisini ve onun yediği haltları unutması daha kolay olmuştu.

O gece ile ilgili kafasında netleştiremediği detaylar vardı. Nasıl onunla birlikte olmak istediğini ve nasıl cesaret ettiğini asla anlayamıyordu. İsmi anılmaması gereken pisliğe bile o izni vermezken hiç tanımadığı bir adamla nasıl seviştiğine anlam veremiyordu. Üzerine çok düşünse bile o geceden hiç pişman değildi. İlk seferinin onun gibi biriyle olduğu için mutluydu çünkü onunla olduğu her dakikadan büyük bir keyif almıştı. Ayrıca şu an gördüğü bilgiler onu mutlu etse de içine bir sıkıntı da yayıyordu. Abisinin kızı Burcu ablası da abisi ile aynı üstte görev yapan bir pilotla evliydi. Abisi özellikle kendi çevrelerinden biri olduğu için mutlu olmuştu. Çünkü askerler güvenilir insanlardı. Şu an Tuğrul için de aynı duyguyu paylaşıyordu; güven...