His Runaway Girl

Chapter Five

---

-Smirky-

Isang linggo mula ng ma discharge ako sa hospital, at isang linggo ko na ding di nakikita ni isa sa mga Andrano. Ini-expect kong mag tatanong ang mga ito kung nasaan si Alesson, pero mukhang wala silang balak na hanapin ito.

Does it mean na walang paki alam ang mga ito kay Alesson?

Sa oras na maibenta niya ang bahay, susunod talaga siya dito sa Stallion.

“Ganda ng motor natin ah” napalingon siya sa nag salita. Tinapunan niya ang lalaki na nakangising nakatingin sa kanya.

“No doubt that you are a racer” patuloy nito. Hindi pa din siya kumikibo. Hinihintay niyang hamunin siya nito.

“Do you want to race?” nakangising tanong nito. Ngumisi siya pabalik dito.

“The game is on” yun lang at nag kasundo na sila.

Wala siyang magawa kundi ang makipag karera. She need to earn for her leaving. She has a profession yes she is a licensed nurse pero ayaw niyang mag apply sa nag iisang hospital sa bayan na iyon. Ang Hospital ni Grin.

Hindi niya alam sa sarili niya pero ayaw niyang mapalapit dito. Because every time the man is near, she don’t understand the abnormal beating of her heart. At hindi niya nagugustuhan ang nabubuong konklusyon na tumatakbo sa isipan niya.

“Ready miss?” nakangising tanong sa kanya ng lalaki.

I will scratch off that smirk of yours jerk

Ngumisi siya.

“I am”

At sa isang iglap nag umpisa na ang karera nila. Kasalukuyan silang nasa isang daan na walang dumadaan na mga sasakyan. Hindi siya pamilyar dahil hindi naman siya taga roon. Mula sa daan ay tanaw niya ang ekta-ektaryang lupa na may ibat ibang pananim. She concluded na ang daan na iyon ay papunta sa isang Hacienda.

Lamang siya sa kalaban pero nanlaki yung mga mata niya ng may makitang paparating na sasakyan. And worst pasalubong iyon sa kanya. Iiwas na sana siya pero nasa kabilang way ang kalaban niya kaya no choice siya kundi ang prumeno.

Pagkapreno niya ay gahibla na lang ang distansya ng sasakyan sa motor niya. Napalunok siya ng laway.

Nahugot niya ang hininga niya ng bumaba ang may sakay noon. Isang lalaki na naka eyeglass, matangkad, makisig at seryoso.

In short, Grin Andrano.

Sinalubong niya ang mga titig nito pero agad siyang umiwas ng tingin ng maramdamang parang matutunaw siya sa mga titig nito.

“Smirky” nahugot niya ang hininga niya ng banggitin nito ang pangalan niya. For the first time, binaggit nito ang pangalan niya. Ramdam niya ang pag ragasa ng sari saring emosyon sa dibdbi niya.

“What the hell are you doing here?” napalunok siya ng laway.

“Ahh ehh—it’s none of your business Mr. Andrano” sinalubong niyang tingin nito.

“It is my business woman” and here we go again with his endearment with her.

“Dahil nasa teretoryo ka lang naman ng mga Andrano” napakunot noo siya.

“What do you mean by that?” kunot noong tanong niya dito.

“Ang lupang kinatatayuan mo—“

“Daan poi to. Daanan” hindi nakalagpas sa pangingin niya ang pag irap nito sa kanya.

Hmm cute..

Shut up brain!

“Okay call it what you want but I want to tell you that this street you are stepping in is a Andrano territory. Nasa Hacienda Andrano ka na kaya anong ginagawa mo dito” napa mentally face palm siya. Mantakin mo nga naman ang kamalasan oo.