His Runaway Girl

Chapter Twenty Three

---

-Smirky-

“Kamusta Ales?” ito ang una kong tanong kay Ales ng magkita kami sa Stallion. Bago ako mag punta dito ay tinawagan ko na ito at nagsabing pupunta ako ng Stallion.

“Okay lang ako Smirky. Thanks for the concern” ningitian ako nito ng tipid. Nadako ang tingin ko sa umbok ng tiyan nito.

“Hindi kaya kambal yan?” nguso ko sa tiyan nito. Nakangiting umiling iling ito.

“No. I’m not carrying a twins or a triplets” nakangiwing sabi nito.

“Naku buti naman! Kundi mapapatay ko si Gerone pag nagkataon! Aba mahirap mag buntis at manganak what more pa kaya kung kambal ang dala mo?!” inis na sabi ko. Ng tignan ko ito ay biglang lumamlam ang mukha nito.

“Umh Smirk, kamusta si Ge?” tanong nito sa mababang boses. Hindi ko maiwasang bumuntong hininga.

“Well the jerk is suffering. Simula ng iwan mo daw siya naging misreble na ang buhay nito, according to Grin”

“Grin?” kumunot ang noo nito.

“Pano mo to nalaman kay Grin? Close na kayo?” takang tanong nito. Doon ako na pipe. Napa mentally face palm ako.

Damn! Ano tong ilulusot ko?!

“Ahh kwan umh—never mind that statement” nag iwas ako ng tingin dito dahil unti unting naniningkit ang mga iyon.

“Why do I have this feeling that there’s something important you’re not telling me Smirky” seryosong sabi nito. napalunok ako ng laway ko.

“H-huh? Anong pinag sasabi mo Ales? wala akong sekreto na tinatago sayo no!”

“Smirky Delos Reyes!” ah uh. Seryoso na to dahil binangit na nito ang buong pangalan ko.

“Will you please tell me the truth?! Anon g meron sa inyo ni Grin Andrano?! Aminin mo!” Grrr.

“Fine!” and there kwinento ko na sa kanya ang buong detalye, ang buong estorya. Ng matapos ako ay tinudyo tudyo ako nito.

“hahah finally napansin ka din ni Grin!” nakangising sabi nito.

“Siyempre! Aba it’s his lost kung di niya ako papansinin” pagmamayabang niya.

“I’m glad that you are happy Smirky but… kailan mo balak umuwi sa inyo? Siguro nababaliw na sila tito at tita kakahanap sayo” parang binuhusan naman ako ng malamig na tibig ng banggitin nito ang tungkol sa parents ko.

Oo nga pala. Kaya pala siya nandito sa Real State ay dahil nag layas siya. Iniwan niya ang marangyang buhay at kasalukuyang namumuhay ng simple at payak sa Real State.

“Hey Smirk, are you alright?” nabalik siya sa realidad ng tapikin siya nito sa balikat.

“H-huh? Yeah I’m okay.” She manage to give her a reassuring smile.

“Nga pala Ales, ito ang pinag bintahan ng bahay” sabi niya sabay abot ng cheke. Ng tignan niya ito ay lumungkot ang mukha nito.

“Thanks Smirky” mahinang pasasalamat nito.

“No prob. Ako naman Ales ang mag tatanong sayo” napatingin ito sa akin at takang taka ang mukha nito. Mukhang hinihintay nito ang tanong ko. Ningisihan ko ito.

“Ikaw, kailan mo naman babalikan si Gerone Andrano sa Real State?”

-Grin-

“Thank you very much doc Grin. Kung hindi dahil sa inyo baka wala na sa amin si Samantha” maluha luhang pasasalamat sa kanya ni Mrs. Cruz.

“You’re welcome  Mrs. Cruz,ginawa ko lang po ang trabaho ko at responsibiliad ko.”