His Runaway Girl

Chapter Seven

---

-Smirky-

*GULP*

*GULP*

*GULP*

Hindi ko na mabilang kung ilang beses akong napalunok ng laway ko. Paano naman kasi kugn makatingin sa akin ang isang to, para niya akong kakainin.

“So Smirky, let’s go?” nabalik lang ako sa realidad ng mag salita si Trail. Nagitla pa ako ng hawakan ako nito sa braso at hinila para lagpasan si Grin.

Nako naman Trail! Alam mo naman sigurong kaharap ko lang ang boss ko diba?!

“What the—“ poreho kaming natigilan ni Trail sa pag lalakad ng may biglang humablot sa isa kong braso. Pag tingin ko nanlaki ang mga mata ko ng mapag sino iyon.

“Grin” bulong ko sa pangalan nito.

“Going somewhere?” nakatingin ito sa akin.

“Right. We’re going to talk Andrano, so if you’ll excuse us, we’re going” maangas na sagot ni Trail.

“I’m sorry Ignacio” tumingin it okay Trail. Nag babaga ang tingin nito ng tumingin ito sa kamay ni Trail na nakahawak sa braso ko.

“She’s on duty. You can’t take her out” naramdaman kong humigpit ang hawak nito sa akin at ang marahan na pag hila nito sa akin papalapit dito. Lumuwang naman ang pag kakahawak sa akin ni Trail, at maya maya pa ay pinakawalan na nito ang pag kakahawak sa braso ko.

“Fine. I’ll fetch you later Smirky. After your duty” tinignan muna nito ng masama si Grin bago tumalikod.

“Don’t bother” napatingin ako kay Grin na siyang nag salita. Napalingon naman si Trail kay Grin.

“What did you said?”

“Don’t fetch Smirky” seryosong sagot ni Grin.

“And why not?”

“Dahil may lakad siya” napakunot noo ako sa sinabi nito.

Ako may lakad?! Wala kaya!

Mag sasalita na sana ako ng mag salita ulit si Trail.

“May lakad siya? At san naman yun?”

“You don’t need to know Ignacio. Baka sirain mo lang ang date namin”

Nanlaki ang mga mata ko sa sinabi nito!

Just what the fxck did he said?!

* * *

-Grin-

“What on earth are you saying Grin?!” takang tanong ni Smirky. Naka alis na si Trail at ito siya.

Hindi niya nasagot ang tanong ng dalaga. He don’t know the answer either to her question. At hindi niya maintindihan ang sarili.

“Grin!” pinanlakihan siya ng mata ng dalaga. Doon siya natauhan.

“What?” kunot noong tanong nito. Naiirita siya dito. Naiirita siya dito dahil sa kinakausap nito si Trail. At hindi niya alam kung bakit yun ang nararamdaman niya.

What’s wrong kung kausapin nito si Trail?

Pero for god sake! Si Trailor Ignacio iyon! Isa sa mga mortal nilang kaaway na magkakapatid at pinsan! Marinig niya lang ang pangalan nito ay kumukulo na ang dugo niya! His friend and him did something unforgivable in his family! Lalo na sa mga Lee!

“Bakit mo sinabing may date tayo kay Trail kung wala naman?!” naka kunot noong tanong nito. hindi pa din siya nakasagot kaya nag patuloy ito sa pag sasalita.

“Let me guess” maya maya ay ngumisi na ito.

“May gusto ka na sa akin no? at na to-torpe ka lang amini yun! Aminin mo!” nakangiting sabi nito. Mas lalo siyang napasimangot sa sinabi nito.

“Wala akong gusto sayo” seryosong sabi ko pero hindi pa din nawawala ang pilyong ngiti na nag lalaro sa labi nito.

“Asus! Bakit mo sinabi na mag da-date tayo kay Trail? Kung wala naman” pang aasar nito sa akin.

“Could you please drop that topic” iritang sagot ko dito

Because I don’t know the fxcking answer

“ Tsk ayaw ko nga! Sabihin mo muna ang reason mo kung bakit mo sinabi iyon kay Trail! Kung di mo yun sinabi, may totoo na akong date mamaya” mas nakaramdam siya ng pagkairita sa huling sinabi nito. Don’t tell me that she is into that Ignacio?!

No way!

And why is that Grin?

Don’t ask me brain! Shut the fxck up!

“I don’t want you to get attached with him” napataas ito ng kilay.

“At bakit naman? Gusto mo sayo lang ako close ganun?” nakakunot noong sabi nito.

Exactly…

 Natigilan naman ako sa sinabi ng utak ko

What the hell! It’s not like that!

Asus aminin mo na lang Grin

Shut up Brain!

“No. Don’t assume woman” sa wakas napalis naman ang pilyong ngiti nito sa labi .

“I know Trail since my college days. He and his group are known for their different names. Ad Trail is known as a romantic Casanova. He can get his woman because of his looks and because of the way he talks. He is romancing every girl in this town and at the end, breaking their hearts… I said that because I don’t want you to become one of his girls. I am just concerned, that’s all”

Right. Concerned lang ako. After all, babae pa rin ito at hindi niya deserve na masaktaln lang ng Ignacio na yun.

Hindi na ito nag salita kaya nag decide ako na umalis na.

“Why Grin?” natigil ako sa pag lalakad ng mag salita ito. Nilingon ko ito. Litong lito ang hitsura nito.

“Why? First, you hate me to the point you don’t want to talk to me. Second, you want to help me. And then third you are concerned to me?” litong lito ang mukha nito. narinig kong bumuntong hininga ito.

“I can’t believe this” umiling iling ito.

“I can’t believe that I am already falling for you” natigilan ako sa sinabi nito

“Please, I don’t want you to be nice to me. Nasanay akong lagi tayong nag babangayan, Until the table turned upside down. You help me to get a job and now I am here. And then now you are concerned to me. Please don’t.” ramdam ko ang mabilis na pag tibok ng puso ko sa sinabi nito.

“Please… don’t make me fall for you” nag susumamo ang tingin nito. Hirap na hirap ito. And then before I knew it…

“Then fall…” napasinghap ito sa sinabi ko.

“Fall for me then I’ll catch you”  

---

End of Chapter Seven

(n

: mabilis ba? Kesese para matapos na XD… thanks for reading)