☁️
Adelia elindeki kitabı karıştırarak kütüphaneye girdi ve her zamanki yerine oturdu.
Geçen gün kitabı bulduğundan beri inceliyordu ve her okuduğu sayfasında yeni bilgiler öğreniyordu.
Öyle ki bu bilgileri kullanarak iksir dersinde büyük bir başarı elde etmişti. Yapmakta zorlandığı iksirleri birkaç dakika içerisinde yapabilmişti.
Bu melez prens her kimse çok zeki olduğu kesindi. Adelia kim olduğunu deli gibi merak ediyordu. Ayrıca kimliği belirsiz bu kişiye karşı hayranlık duyduğu su götürmez bir gerçekti.
"Selam." Adelia kitaba o kadar odaklanmıştı ki birden yanına gelen kişiyle irkildi.
Kafasını kaldırdığında kendisine gülümseyerek bakan Selene Lestrange ile karşılaştı.
"Selam."
"Korkuttuğum için üzgünüm. Oturabilir miyim?"
"Ah, tabii ki." Selene genç kızın karşısına oturdu ve önündeki kitaba merakla baktı.
"O kitabı gün boyu elinden ayırmadın. Özel değilse nedenini söyleyebilir misin?"
Adelia, Selene'e gülümseyerek kafasını olumlu anlamda salladı. Kızın meraklı biri olduğunu biliyordu.
"Bu kitabı ortak salona giderken buldum. Kimin olduğunu bilmiyorum ama kitabın sahibi kendine melez prens diyor. Ayrıca içindeki bilgiler olağanüstü."
Kitabı Selene'e uzattı ve o kitabı incelerken tepkilerine baktı. Her sayfa çevirişinde gözleri biraz daha açılıyordu.
"Merlin, bu kitabın sahibini bulmak istiyorum!"
Selene kitabı Adelia'ya uzatarak heyecanlı bir şekilde konuştuğunda Adelia kitabı aldı ve ayağa kalktı.
Adelia'nın ayaklanmasıyla Selene'de ayaklanmış ve beraber kütüphaneden çıkmışlardı."Bende bunu yapmayı planlıyorum ama nasıl başlayacağımı bilmiyorum. Hogwarts'taki herkese teker teker 'bu kitap senin mi?' diye soramayacağıma göre."
ŞİMDİ OKUDUĞUN
uyumsuz • marauders era
Hayran Kurgu𝐔𝐘𝐔𝐌𝐒𝐔𝐙 | ❝Ve Jɑmes Potter, Adeliɑ Snɑpe'e bɑkɑrken gözlerinin pɑrlɑdığındɑn hɑbersizdi.❞ Adelia Snape'in tek istediği şey ailesinden gelecek ufacık sevgiydi. O, sevgiden yoksun büyümüş bir cadıydı ancak bu yine de sevgiyi öğrenmesine engel...