tekrardan selam, eski gün ışığım
acaba şu an nasıl hissediyorsundur. benimle konuşmayı keseli, beni hayatından atalı bir yıldan fazla olmaya başladı ve hayatında neler değişti bilmiyorum bu yüzden artık tahmin bile yürütemiyorum. sana ne demeliyim bilmiyorum. nasıl başladı ki bizim arkadaşlığımız? aynı kurstaydık ve ben sınıfta "instagram kullanıcı adlarınızı versenize takipleşelim" diye bağırmıştım, değil mi? sen de o gün öyle bağırmasaydım asla bu kadar yakın olamayacağımızı söylemiştin ilerleyen zamanlarda. tabii, artık bu da geçmişte kaldı. artık yakın değiliz. artık ne senin hayatında yang jeongin, ne de benim hayatımda hwang hyunjin var. ama bazen bazı anlar oluyor biliyor musun, aklıma geliyorsun, seninle konuşamadığım için nefessiz kaldığımı hissediyorum. seninle konuşamamak boğuyor. eskiden benim seni boğduğum gibi. çok boğdum seni. küçüktüm -gerçi bir yılda bir insan ne kadar olgunlaşabilir bilmiyorum ama- artık öyle biri değilim. ben artık sinirli biri değilim. belki de senden bile pozitif biriyimdir artık. dediğim gibi, hayatında neler değişti bilmiyorum. ama bizim arkadaşlığımızı benden çok sevdiğin, taptığın arkadaşların değiştirdi.
