Elizabeth Lupin

Bölüm:2

*Medyada ki şarkı favori şarkılarımdan eğer dinlemediyseniz mutlaka dinleyin.İyi okumalaaaar...*

Arkamı döndüğümde arkamda ki kişinin Fred ve George değil Cho olduğunu gördüm.Aynı binada olsakta Cho dan nefret ediyorum nefretimi şöyle tanımlayabilirim eğer azkabana gitmeyeceğimi bilsem ona Avada Kedavra büyüsünü hiç düşünmeden yaparım.Hogwarts daki ilk yılımı berbat etti.Sorun şu ki ona karşı hiçbir kötülük yapmadım yani yapmamıştım aramızda ki gıcıklığı ilk o başlattı benim altta kalmamı beklemiyordunuz umarım sonuçta babam Hogwarts'ta okuduğu zaman bir çapulcuydu.Sirius amca kendi Hogwarts zamanında yaşadıkları anıları bana hep anlatır.Aslında Cho ya teşekkür etmem gereken bir konu var.Onun sayesinde Fred ve George ile tanıştım.Şimdi size ikizler ile nasıl tanıştığımı anlatıyım.
Günlerden normal bir 1.sınıf günü kendi yatakhaneme gidiyordum tabii o zamanlar Cho isimli şahıs ile oda arkadaşıydık. Odamın kapısını açtığım anda başımdan aşağı bir kova un döküldü.Cho ve diğer iki oda arkadaşımız -Fred in değişiyle cho ve köpekleri-gülmeye başladı.Normalde bu kadar basit bir olayda ağlayacak bir insan değilimdir ama o an artık ne olduysa ağlamaya başladım.Koşarak Ravenclaw ortak salonundan çıktım ve Astronomi kulesine gittim.Oraya girişler yasak fakat o an yasak olup olmaması umurumda değildi.Kuleye çıkınca yere oturdum ve ağlamaya başladım.Bir süre sonra yanıma birilerinin oturduğunu hissettim.Başımı azıcık yukarı kaldığımda ise cüppelerinden bu iki kişinin gryffindor öğrencisi olduğunu gördüm.Sonra ise başımı iyice kaldırdım ve bu iki kişinin birbirinin aynısı olduğunu fark ettim.O an ki psikolojim ile un yüzünden halüsinasyon görüyorum sanıp daha da çok ağlamaya başlamıştım.Un yüzünden halüsinasyon mu görülür demeyin çünkü un yüzünden halüsinasyon görülmeyeceğini ben de çok iyi biliyorum fakat dediğim gibi o an pek mantıklı düşünecek durumda değildim.Böyle baktığımı görünce Fred kendisini tanıttı.
"Ben Fred ve bu da kardeşim George.Sen ise?"
"Ah çok pardon ben Elizabeth.Kusura bakmayın pek iyi bir durumda değilim ve karşımda birbirinin aynısı iki kişi görünce delirdim zannettim"
Cümlemi bitirdiğim gibi George konuşmaya başladı.
"Öncelikle biz birbirimizin aynısı değiliz.Ben Fred'den daha yakışıklıyım bizi bundan ayırt edebilirsin."
Ardından Fred;
"Bu arada beyaz çok yakışmış Elizabeth ama sana bunu kim yaptı "dedi.
Ben de daha fazla dayanamayıp başıma gelen her şeyi anlattım.İkızler aynı anda
"Bunun altında kalmamalısın"
"Bunun altında kalmamalısın" dediler.
Ben de "Ne yapabilirim ki" dedim.
George:
"Elizabeth derhal odana git ve temizlen sonra ise bahçede bizimle buluş bir planımız var." dedi
Ben de onları dinleyip hemen odama gittim.Tabii ki odaya girdiğim gibi şıllık Cho boş boş konuşmaya başladı.
"Unların prensesi de gelmiş" dedi.Ben ise onu takmadan banyoya girdim ve temizlenip,üstümü değiştirdim.Sonra ikizlerle bahçede buluşacağım için bahçeye çıktım ve onları beklemeye başladım.Çok geçmeden ikizlerde geldi fakat ellerinde bir kavanoz şeker vardı.George;
"Bu şekerleri Cho ve köpeklerine ay pardon Cho ve arkadaşlarına ikram et"dedi.
"Başımdan aşağı un döktükleri için bir de onlara teşekkür ediyormuş gibi şeker mi ikram edicem?" diye sordum.
Sonra ise Fred konuşmaya başladı:
"Evet Elizabeth,fakat kim bunların normal bir şeker olduğunu söyledi?"dedi.
"Nasıl yani biraz açık konuşun"
"Diyorum ki bu şekerler tüketen kişinin yüzünde sivilce çıkmasına sebep oluyor"
"Bu şekerler yüzünden başımıza bir bela gelmesin"
"Gelmez bence yani umarım ama zaten heyecanı da burada değil mi?"dedi Fred.
Ertesi gün yemeğe inmeden önce Cho ve köpeklerine şekerleri ikram ettim
"Cho bu aramızda ki olay büyümeden tatlıya bağlayalım istedim.Bu şekerler benden size hediye ne siz bana kötü davranın ne de ben size.Lütfen bu hediyemi kabul edin"dedim.
Cho biraz duraksadı fakat sonra kabul etti.Ben de Cho ve köp-ay arkadaşlarını arkamda bırakıp yemek yemek için ortak salona indim.Uzun süre geçmeden Cho ve arkadaşları da ortak salona geldi.Hepsinin yüzü sivilce doluydu.Onun bu hali çok komikti.Burdan sonrası pek iyi geçmedi.Cho bizim yaptığımızı öğrenince bizi şikayet etti ve bizde kütüphane deki kitapları düzenleme cezası aldik sonra da babam bizi azarladı ve Cho ile aramızdaki savaş resmen başlamış oldu.İşte biz ikizlerle böyle tanıştık.Cho nun gıcık sesi beni düşüncelerimden uzaklaştırdı.
"Lupin beni çok özledin galiba 1 saattir boş boş suratıma bakıyorsun."
"Cho ne istiyorsun?"
"Cedric'den uzak dur."
"Cho ne saçmalıyorsun yine ne Cedric i ?"
"Diyorum ki Weasley ikizleri ile konuşmalarını duydum."
"Cho ne duydun bilmiyorum ama ne duyduysan da seni ilgilendirmez"dedim.
Sonra ise Cho nun konuşmasına izin vermeden yatakhaneye  çıktım ve yatağıma yatıp uyudum.

*Bölüm Sonu*

Evet bu bölüm biraz daha uzun oldu.Umarım beğenirsiniz.Rica etsem bir de bölümü oylar mısınız? Şimdiden teşekkürler...