"Tom Marvolo Riddle kimdi?"
Profesör Slughorn bu sorumu duyunca öksürdü.
Profesör Slughorn:
"Bayan Lupin bu soru da nereden çıktı?"Elizabeth:
"Şu zamana kadar olan karanlık büyücüler ile ilgili konusu olan bir ödevim vardı da ben de sizden yardım almak istedim."Profesör Slughorn:
"Bayan Lupin sizin tarafınızdan nasıl gözüküyor bilmiyorum ama ben bir ölüm yiyen değilim.Maalesef ki bu sorunuza cevap veremeyeceğim."Elizabeth:
"Profesör beni yanlış anladınız.Sizin ölüm yiyen olduğunuzu ima etmiyorum.Sadece duyduğuma göre zamanında Tom Riddle'ın da öğretmeniymişsiniz."Benim cümlemden sonra gergin bir şekilde saatine baktı ve konuşmaya başladı.
Profesör Slughorn:
"Bayan Lupin, öğle yemeği vakti gelmiş.Yemeği kaçırıp aç kalmanızı istemem."Bu cümleyle nazik bir şekilde sınıfımdan çık demeye çalışmıştı.
Elizabeth:
"Peki Profesör, izninizle."dedim ve sınıftan çıktım.Yemek yemek için büyük salona doğru ilerledim.Yemek yerken başka binaların yerinde oturmak yasaktı.Mesela bir Hufflepuff öğrencisi Slytherin masasına oturması yasaktı.Yani yasak olmasa bile bir Hufflepuff öğrencisi Slytherin masasına oturmazdı o ayrı bir dava.Çünkü Slytherin öğrencilerinin hepsi olmasada bir çoğu kendi binalarını diğer binalardan üstün görürdü.Aslında bu sadece Slytherin binasına özgü bir özellik değil diğer binalarda da bu tarz düşünceleri olan öğrenciler vardır.Her neyse ben de hem diğer binaların masalarına oturmak yasak olduğu için hem de sevimli (!) Cho ile konuşmamız gereken bir konu olduğu için kendi binam olan Ravenclaw masasına oturdum.Kafamı kapıya çevirince Cho nun oturmak için masaya ilerlediğini fark ettim.
Elizabeth:
"Chang!"Ona seslendiğim zaman yaptığı şey aklına gelmiş olacak ki korku ile yüzüme bakmaya başladı.
Elizabeth:
"Lütfen gel yanıma otur.Bugün yemeğimizi beraber yiyelim."Gryffindor masasında Ron, Hermoine ve Harry korku dolu bakışlarla buraya bakıyorlardı .Onların tam yan tarafında oturan Fred ve George ise ne yapacağımı anlamış olacak ki Cho nun suratına bakıp dalga geçercesine gülüyorlardı.
Cho:
"Ne istiyorsun Lupin?"Elizabeth:
"Lütfen otur."Cho:
"Ayakta dururken de dinleyebilirim."Elizabeth:
"Cho sana otur dedim eğer 10 saniye içinde oturmazsan bu kadar nazik olmayacağıma emin olabilirsin."Cho yavaşça karşımdaki boş yere oturdu.
Elizabeth:
"Böyle daha iyi şimdi sana tek bir kez soracağım pelerini üzerimizden sen mi çektin?"Cho:
"Ne saçmalıyorsun ben öyle bir şey yapmadım."Elizabeth:
"CHO SANA YALAN SÖYLEME DEDİM!"Biraz fazla bağırmış olucam ki tüm salon bize döndü.Bazen sinirlerimi kontrol edemiyordum bu da o anlardan biriydi. Yalan dışında her hatayı affedebilirim.Fakat kimse bana yalan söyleyemez.Tekrardan Cho ya döndüm.
Elizabeth:
"Şimdi herkesin içinde yaptıklarından dolayı İkizler ve benden özür dileyeceksin."Cho:
"Böyle bir şey yapmayacağımı ikimizde biliyoruz Lupin."Elizabeth:
"Cedric Diggory ile çıkmaya başlamışsınız diye duydum."Cho:
"Evet doğru duymuşsun ama ne alaka şimdi?"Elizabeth:
"Bu sabah seni Slytherinden bir çocuk ile gördüm baya samimiydiniz."Cho:
"Lupin ne demeye çalışıyorsun açık konuş."Elizabeth:
"Diyorum ki tatlı şey (!) Ya herkesin önünde bizden özür dilersin ya da Cedric onu aldattığını öğrenir."Cho:
"Böyle bir şey yapamazsın hem sevgilisi dururken sana neden inansın?Kanıtın var mı?"Elizabeth:
"Eğer istersem yapabileceğimi sen de biliyorsun.Hem evet kanıtım da var."Dedim ve önüne Slytherin li bir çocuk ile olan fotoğrafını koydum.
Elizabeth:
"Sana bir gün müddet veriyorum.Yarın bana kararını bildir.Afiyet olsun ben doydum."Dedim ve büyük salondan çıktım.Ona bu kadar korku yeterdi.
Günün geri kalanını kütüphane de kitap okuyarak ve Harry lerle takılarak geçirdim.*ERTESİ GÜN*
Cüppemi giydim ve kahvaltı için ortak salona indim daha kahvaltının başlamasına yarım saat vardı.Gözüme masada yanlız başına oturan Cedric çarptı.Ben de yanına gitmeye karar verdim.
Elizabeth:
"Merhaba Cedric"Cedric beni görmeyi beklemiyor olacak ki şaşırmıştı.Şaşkınlığı geçince gülümsedi ve
Cedric:
"Merhaba Elizabeth" dedi.Elizabeth:
"Oturabilir miyim?"Cedric:
"Tabii lütfen otur."Oturdum ve konuşmaya başladık.
Elizabeth:
"Duyduğuma göre Cho ile sevgili olmuşsunuz."Cedric:
"Evet öyle oldu."Elizabeth:
"Senin adına çok sevindim.Umarım mutlu olursunuz."Cedric:
"Teşekkürler."Cedricle yaklaşık yarım saat konuşup güldük gerçekten çok komik biriydi.Eğer Cho ile sevgili olmasaydı iyi anlaşabilirdik.
Cho nun salona girmesi ile ayağa kalktım.Elizabeth:
"Neyse birazdan kahvaltı başlar ben kendi masama geçeyim sonuçta binamdan puan kırılmasını istemem."Cümlemi duyunca gülümsedi ve başıyla onayladı.
Ben de Cho nun yanına geldim.Elizabeth:
"Eeee Cho karar verdin mi?"Cho:
"Sen çok salak bir insan olduğun için tek kanıtın olan fotoğrafı dün masada unuttun.Yani şuan fotoğraf ben de"
Dedi ve fotoğrafı çıkartıp yırttı.Elizabeth:
"Senin o küçük beynin fotoğrafın bir yedeği olacağını akil edememesi normal."
Dedim ve yedek fotoğrafı gösterdim.Elizabeth:
"Ah Cho sana kaç kere dedim bana karşı oyun oynamaya çalışma sonunda sen zararlı çıkarsın diye.Sana bir kere şans tanıdım ama sen o şansı elinin tersiyle ittin.Artık fotoğrafı Cedric e gösterme vakti geldi."
Dedim ve Hufflepuff masasına doğru gidip fotoğrafı Cedric in önüne koydum.*Bölüm Sonu*
Bu bölüm daha çok Cho dan intikam almak ile ilgili oldu.
Neyse umarım bölümü beğenmişsinizdir.
Oy ve Yorum atarsanız çok sevinirim.
Bir dahaki bölümde görüşmek üzere hoşçakalın...✨💜
ŞİMDİ OKUDUĞUN
Elizabeth Lupin
FanfictionElizabeth Lupin ve onun Hogwarts'ta yaşadığı aşk,aksiyon ve dram? (belki bazen).Kısacası bu kitap ile Elizabeth'in hayatına konuk olacağız.