Elizabeth Lupin

Bölüm:9

Hufflepuff masasına doğru gidip fotoğrafı Cedric in önüne koydum.

Cedric şaşkınlıkla fotoğrafa bakıyordu.

Cho:
"Cedric sen ona inanma bizi ayırmak için yapıyor.Bu fotoğraf gerçek değil."

Cedric:
"Neden bunu yaptın?"

Cedric'in sesindeki hayal kırıklığını çok iyi duyabiliyordum.Cho hiçbir şey diyememişti.Cedric koşarak salondan çıktı.Ben de onun peşinden gittim.Küçük bir gölün yanına gelmiştik.Yere oturdu ve bende yavaşça yanına oturdum.

Cedric:
"Elizabeth senin burada ne işin var?"

Elizabeth:
"Senin ortak salondan koşarak çıktığını görünce seni yanlız bırakmamak için yanına geldim."

Başı ile onayladı.

Cedric:
"Beth, sence neden böyle yaptı? Benim neyim eksik? Onun kadar yakışıklı değil miyim? Sorun binamda mı? Neden ? anlamıyorum."

Elizabeth:
"Sakın böyle düşünüp moralini bozma.Kimse için üzülmeye değmez.Belki de sana o fotoğrafı hiç göstermemem gerekiyordu.

Cedric:
"Hayır Elizabeth sen doğru olanı yaptın.Chonun gerçek yüzünü görmeme yardımcı oldun.Yanımda olduğun için teşekkürler."

Elizabeth:
"Rica ederim."
Dedim ve sarıldım.

Elizabeth:
"Ced dediğim gibi üzme kendini benim ufak bir işim var.Eğer bir sorun olursa ya da anlatmak istediğin bir konu olursa ben dinlemek için her zaman buradayım.Görüşürüz."

Cedric:
"Tekrardan çok teşekkür ederim.Görüşürüz."

Cedric'in yanından ayrılıp Dumbledore'un odasına doğru ilerlerken birinin seslenmesiyle arkamı döndüm.

Cho:
"Elizabeth mutlu musun?"

Elizabeth:
"Cedric'in senin gerçek yüzünü görmesi beni çok mutlu etti."

Cho:
"Cedric'i geri alıcam."

Elizabeth:
"Cho emin ol seninle kalıp bu kavgayı sürdürmek isterdim ama maalesef işim var."

Arkamı döndüm ve Dumbledore un odasına doğru ilerledim.

"Limon Şerbeti" dedim ve kapı açıldı.
Dumbledore'un odasının kapısını çaldım.

Dumbledore:
"Gel"

İçeri girdim.

Dumbledore:
"Elizabeth sen miydin? Bir sorun mu var?"

Elizabeth:
"Aslında ben size bir soru sormak için geldim."

Dumbledore:
"Tabii sorabilirsin ama önce otur istersen."

Dumbledore'un gösterdiği yere oturdum.

Elizabeth:
"Annem İsabella ile Tom Riddle arasında bir şey mi vardı?"

Dumbledore:
"İsabella ile Tom çok yakın arkadaşlardı.Annen çok zeki bir cadıydı.Bu yüzden derslerde Tom ile rekabet içindeydiler.Ama üzgünum benim bildiğim şeyler bu kadar."

Dumbledore başka şeyler de biliyordu ama saklıyordu.Annem ile Tom un ismini aynı cümlede duyunca gerildiği belliydi.Dumbledore a teşekkür ettim ve dışarı çıktım.

Ortak salona geri dondüm ve altın üçlünün yanına oturdum.

Elizabeth:
"Harry hatırlıyor musun ders çalışacaktık?"

Harry:
"Yoo ne zaman dedik?"

Masanin altından Harry nin ayağına bastım.

Harry:
"Ah ayağım, yani şey evett şimdi hatırladım.Ders çalışacaktik."

Elizabeth:
"Aynen hadi kalk kütüphaneye gidiyoruz."

Arkamızda bunlar ne karıştırıyor diye dedikodu yapan Hermoine ve Ron'u bırakıp kütüphaneye çıktık.

Harry:
"Beth noldu?"

Elizabeth:
"Annem ve Tom Riddle ı Dumbledore a sordum.Bana çok yakın arkadaşlardı dedi başka bir şey bilmediğini söyledi.Fakat eminim bir şey saklıyor annem ve Tom un adını aynı cümlede duyunca biraz gerildi."

Harry:
"Aslında bir fikrim var ama yakalanırsan sıkıntı olabilir."

Elizabeth:
"Bu konuyu çok merak ediyorum hem yakalanırsam bile en fazla ne olabilir ki?"

Harry:
"Dumbledore odasında yokken onun odasındaki düşünceli kullanarak merakını az da olsa giderebilirsin."

Elizabeth:
"Denemeye değer."

*1 saat sonra*

Yaklaşık 1 saattir Dumbledore'un odasından çıkmasını bekliyordum ve sonunda odasından çıktı.Biraz uzaklaşmasını bekleyip odasına girdim.

Bir dolap ve onun üzerinde de küçük şişeler vardı.
Küçük şişelerde birinin üzerinde Tom Marvolo Riddle  yazıyordu.
Şişeyi aldım, düşünselin içine döktüm ve kafamı içine daldırdım.

*Elizabethin düşünselde gördükleri*

Hogwarts ın içinde bir odadaydım.Etraftaki yeşil tonlarından burasının bir Slytherin salonu olduğunu anladım.Bulunduğum odada bir erkek vardı ben onu görebiliyordum ama o beni göremiyordu.Odada ki kişinin yanına yaklaşınca annemle beraber fotoğrafı olan kişi yani Tom Riddle olduğunu gördüm.Birkaç dakika sonra odadan ve ortak salondan çıktı.Bahçeye indi.Ben de onu takip ediyordum.Ağacın altında oturan bir arkadaş grubunun yanına gitti.Bu arkadaş grubundaki kişiler Çapulcular, Lily Teyze ve annemdi.

Tom:
"İsabella konuşucaz benimle gel."

İsabella:
"Hayır konuşmayacağız."

Tom:
"Konuşucaz dedim."

Remus:
"Kız sana konuşmayacağız diyor Tom git burdan."

Tom asasını çıkarttı ve babama doğru tuttu.Bunu gören annem konuşmaya başladı.

İsabella:
"İndir asanı Tom.Tamam konuşalım."

Annem ve Tom sakin bir yere geldiler ve Tom konuşmaya başladı.

Tom:
"İsabella mektupları a neden cevap vermedin?"

Evdeki çatı katında annemin kutusunda bulduğum mektuplardan bahsediyordu.

İsabella:
"Sana senin yanında olmayacağımı belirttiğimi hatırlıyorum ve fikrini desteklemiyorum."

Tom:
"BENIM YANIMDA OLMAN LAZIM"

İsabella:
"BÖYLE BIR ZORUNLULUĞUM YOK"

Tom:
"KARNINDA BENIM ÇOCUĞUMU TAŞIRKEN BÖYLE BIR ZORUNLULUĞUN VAR!"

Bu duyduklarıma inanamayıp o anki şaşkınlıkla hemen kafamı düşünselden çıkardım.
Dumbledore karşımda duruyordu.

Elizabeth:
"Lütfen bana bildiğiniz her şeyi anlatın."

*Bölüm Sonu*

Bu seferki bölüm de bu kadardı.

Medyada ki şarkının bazı yerleri bana İsabella ve Tom'u anımsattı.Siz de onları düşünüp dinleyebilirsiniz.

Bu aralar bu kitabı yazmak için pek bir motivasyonum yok çünkü okumalar çok düştü ve hiç yorum yapmıyorsunuz.Bu da benim yeni bölüm yazma motivasyonumu yok ediyor.

Neyse yorum ve oy atmanız benim için gerçekten çok önemli özellikle de yorum atmanız.O yüzden lütfen yorum ve oy atın.

Bir sonraki bölümde görüşmek üzere hoşçakalın...✨💜