Illegal Love

Deel 2

Na een paar lesuren hebben we eindelijk de grote pauze en lopen we weer allemaal richting de aula. Terwijl ik vooraan naar een tafel loop hoor ik rechts van me wat gefluit van een paar jongens. Ik kijk even en zie dat het Owen en zijn vrienden zijn. Eén van hen is wel heel enthousiast en fluit en kijkt heel irritant naar mij. Ik kijk weer recht vooruit en neem een plekje aan de tafel. Ik weet dat ze allemaal in de zesde zitten, want Owen zit er bij, de broer van één van mijn beste vriendinnen; Rose, ik ken haar als sinds de eerste maar na de derde zijn we in andere klassen gezet en hebben we alleen nog Duits samen. Verder zie ik haar ook alleen in de pauzes.

Als we zitten kijk ik even om me heen en zwaai ik naar Rose als ze de aula binnenloopt. "Waar was je?" vraag ik haar als ze naast me kom zitten. "Ja ging met Daan en Anne even naar de Jumbo" geeft ze aan.
Rose zit bij die twee in dezelfde klas en heeft alle lessen met hun. Ik mag ze wel, maar we zijn niet echt goed bevriend. Zij mogen Rose, zij mag hun, dus is het prima.

De pauze gaat zo gezellig door en er komen nog een paar van vorig jaar bij ons zitten. De klassen zijn na de derde gesplitst en gemixt dus veel van mijn huidige klasgenoten en vrienden heb ik ook maar een paar maanden geleden leren kennen. Ik luister mee met wat gesprekken en eet ondertussen een mandarijn op.

De bel gaat na zo'n half uur en iedereen staat op. Als we richting de uitgang van de aula gaan hoor ik mijn naam. "Mevrouw Seras, jij mag even stoppen" hoor ik de conciërge zeggen. Met een zucht draai ik me om en zie dat het Mark is. Ook wel meneer Rassen genoemd. "Denk je dat ik die troep ga schoonmaken die jullie hebben gemaakt?" zegt hij geïrriteerd.
Hij wijst naar de kruimels onder de tafel waar we zaten en kijkt daarna naar de bezem met stof en blik die naast de kluisjes staat. Ik heb die troep niet gemaakt, maar ik heb geen zin om in discussie te gaan.

Ik doe wat hij zegt, of nou ja zegt, ik zag het eerder in zijn ogen. Ik pak de spullen en ga naar de tafel. Als ik begin met vegen hoor ik weer gefluit rechts van me. Het zijn weer die jongens. Ik negeer ze en ga door. Dit keer klinken ze wel veel luidruchtiger aangezien de aula zowat leeg is. Waarschijnlijk hebben ze een tussenuur denk ik in mezelf en ga door met vegen.
Na een tijdje hoor ik ze al over andere dingen praten en kijk ik nog één keer die kant op. Ik zie dat één van hen nog steeds naar mij kijkt; die gozer die tijdens de pauze ook heel enthousiast floot en naar me keek. Ik heb hem wel vaker gezien, maar geen idee wie het is. Ik vraag het wel aan Suus, zij kent iedereen wel.. denk ik in mijn hoofd.

Na een paar minuten vegen en schoonmaken sta ik op en zet ik de spullen weer tegen de kluisjes. Als ik dan langs de kluisjes richting de deur van de aula loop hoor ik iemand, een nieuwe, maar wel bekende stem. "Zara toch?" Ik draai me om. Het is die jongen, die vriend van Owen. Die idioot die zo hard floot.
"Ja?" Zeg ik met een geïrriteerde blik. "Die broek staat je wel" zegt hij met een knipoog. Hij kijkt naar mijn kont. Ik zet mijn ergste bitchface op en draai me om om weg te lopen. Totdat hij mij bij mijn polsen vastpakt en tegen de kluisjes aan drukt. Hij staat best dichtbij en kijkt me recht in mijn ogen aan. Ik moet zeggen, hij is knap, heeft donkerblond haar en groen-bruine ogen. Hij likt zijn lippen en kijkt naar mijn lippen. "Laat me los" zeg ik met een boze stem. "Een agressief type ben jij hè" zegt hij en komt nog dichterbij. Ik voel zijn ademhaling tegen mijn lippen aan. Mooie lippen heeft hij, maar ook mooi dat ik hier niet in meega.

"Wat was je naam?" Vraag ik hem zelfverzekerd, terwijl ik zijn lichaam al best tegen de mijne aan voel. "Leon", "Leon Broers?" Vraag ik hem. Hij knikt en komt nog dichterbij. Tuurlijk, Leon Broers, de vriend van Owen en broer van Daan Broers. Ik wist wel dat Daan een broer heeft waar de broer van Rose, Owen mee bevriend is. Maar ik had geen idee dat dat deze jongen was.

"Luister Leon, ik ga je het niet nog een keer vragen, laat me los" zeg ik met een zelfverzekerd stem. "En wat als ik dat niet doe? Laat me je eerst even proeven." En hij komt nog dichterbij. Ik gooi mijn arm over zijn schouder heen zodat hij denkt dat ik er voor instem, hij buigt iets verder om mij te zoenen. Maar precies voordat zijn lippen de mijne raken stoot ik met mijn knie in zijn ballen, hij stapt naar achter en buigt voorover van de pijn. "Waarvoor was dat nou weer nodig?" Brengt hij uit met een zucht van pijn. Ik negeer hem en loop met een trotse blik weg. Ik moet zeggen dat er wel een kleine glimlach op mijn gezicht ontstaat. Ik bedoel hij mag dan wel zo knap zijn, maar ik ga mooi niet lopen bekken met een zesdeklasser die even zin had in een random vierdeklasser.
Ik loop naar mijn les en geef mezelf een denkbeeldige schouderklopje. Mij kan je niet zomaar aanraken, al ben je Leon Broers, diegene die alle meiden kan krijgen, bij mij gaat dat niet. Zeg ik weer tegen mezelf en ga het lokaal in.

Yesss, nog een deel! Wat vinden jullie ervan? Ik zou het tof vinden om jullie reacties te lezen! Laat nog zeker ff weten wat beter kan! Dat zou ik enorm waarderen😙