Illegal Love

Deel 9

Ik zet mijn fiets snel tussen random wat fietsen terwijl ik de eerste bel hoor gaan. Dat betekent dat ik nog vijf minuten heb om in mijn eerste les, Nederlands te komen. Ik loop snel naar mijn kluisje en doe mijn jas daarin. Als ik hem dicht klap zie ik opeens Leon naast me, tegen de kluisjes geleund.

'Goedemorgen' zegt hij met een grote grijns op zijn gezicht. 'Goedemorgen' zeg ik ook op een vrolijke manier. Ik kijk hem voor heel even aan en krijg flashbacks van gister middag, zijn lippen tegen de mijne aan, wat was dat fijn zeg. Ik merk even dat ik hem iets te lang aankijk en draai me gelijk om naar mijn kluisje en doe hem op slot. 'Wat doe je vanmiddag?' Vraagt hij nog steeds met een grote glimlach. 'Waarschijnlijk niets bijzonders, hoezo?' Zeg ik met een neutrale blik. 'Misschien kunnen we nog wat doen, film kijken ofzo. Bij mij dan wel' geeft hij aan en met een knipoog. Tuurlijk wilt hij wat doen na gister. Waarschijnlijk wilt hij mij uiteindelijk in zijn bed krijgen, zoals bij de meeste meiden van deze school, maar dat gaat er mooi niet van komen. 'Het had kunnen, alleen ik heb bijles als ik klaar ben dus na vier uur pas en dat zal wat duren. En daarna wil ik het liefst thuis zijn' geef ik ook aan. Zonder dat hij de kans heeft om wat te zeggen doe ik mijn mond al open. 'Moet gaan, anders kom ik nog te laat. Laters' zeg ik met een glimlach en loop weg.

Maar na een paar stappen voel ik dat hij me aan mijn pols trekt en mij tegen zich aan duwt. Hij geeft mij een dikke kus op mijn mond en een genot van een seconde schiet binnen. 'Nu mag je gaan' zegt hij met een speels blik en loopt weg. Oké wat was dat?
Ik voel dat mijn wangen rood beginnen te worden en merk dat ik zo verstijfd sta. Ik hoop dat hij dit allemaal niet heeft gemerkt. Als ik volledig terug ben naar de realiteit draai ik me om en loop richting de lokaal waar ik les heb.

Net voordat de docent de deur dicht doet loop ik naar binnen en ga gelijk naast Lise zitten. We hebben niet meer echt tijd om te kletsen en de docent begint al met praten.

___

Als we een paar uur later in de aula zitten kijk ik automatisch om me heen of ik Leon nog ergens kan zien. Ik wordt al snel uit mijn concentratie gehaald als Suus me vraagt naar wie mijn ogen op zoek zijn. 'Oh niemand' zeg ik spontaan en sluit me even aan bij het gesprek van Jochem en Sem. Ik heb de meiden niets verteld over gister, over Leon en mijn ontgroening. Ze weten al helemaal niets over Joost en dat mag ook best zo blijven. Beide situaties wil ik ze niet echt vertellen. Over dat van Joost mag niemand weten, al gaat er wel iets gebeuren. Gedraag je tuurlijk gaat er niets gebeuren. En dat van Leon, als ze het nu gaan horen gaan ze er een hele drama van maken. Zoë waarschijnlijk omdat hij een player is en ik uit zijn buurt moet blijven, Suus en Lise zullen dr waarschijnlijk heel enthousiast over zijn en mij alleen maar aanmoedigen om meer met hem bezig te zijn.

Het zijn toffe meiden, maar die twee worden weleens als slet gezien omdat ze zo veel met jongens bezig zijn en elk weekend weer met een ander wat doen. (Variërend van zoenen tot meer). Ik moet zeggen dat ik het wel begrijp dat ze zo worden gezien. Maar het valt wel mee hoe 'sletterig' ze zijn. En al zijn ze zo, dat boeit mij niet want verder zijn het twee hele leuke mensen.

We kletsen nog even over de afgelopen paar weken en hoe het nu allemaal zit aangezien de scholen weer open zijn enzo. Rose is er ook bij komen zitten en kletst met ons mee. Ik moet zeggen dat ik het wel mis om bij haar in de klas te zitten en alleen maar te kloten. Maar het moet dan maar zo als we beide totaal verschillende vakkenpakketten hebben waardoor we niet meer zo vaak samen les hebben.

Weer een aantal uur verder, na mijn laatste les loop ik richting A11, naar het kamertje waar ik bijles heb. Ik dacht dat het zou zijn in een klas, met meerdere mensen. Maar blijkbaar is het gewoon een soort privéles. Ik hoop dat het niet ongemakkelijk wordt en dat die docent leuk is. Dat is het halve werk voor een mooi uur bijles :)

Ik klop even op de deur en doe hem open. Zonder op te kijken loop ik naar binnen.
Als ik opkijk zie ik dat het niet zomaar een nieuwe bijlesdocent is. Daar staat hij, Joost, kijkt me verwachtingsvol aan en zegt dat ik de deur dicht moet doen. Ik doe wat hij zegt, geen idee waarom. Ik heb ook geen idee of dit een heel normaal uurtje bijles gaat worden of meer. Niets meer. Tuurlijk gaat er niets meer dan dat gebeuren...