Deel 32

3.7K 39 1
                                    

"Leon,"

"O ja, Leon heette hij."

"Ik ging een tijdje met hem om, totdat wij echt iets begonnen eigenlijk. Toen hield t op." Leon betekent niet veel voor mij, maar ik begrijp dat Joost zich afvraagt waarom ik met hem stond te praten en hij verdient het ook om daar een antwoord op te krijgen.

"Hij was er niet blij mee zeker?"

"Niet echt."

"Vind hij je leuk?"

"Tuurlijk niet. Of nou ja, hij zegt van wel maar de kans dat hij oprechte gevoelens gaat krijgen voor iemand is niet hoog. Het enige waar hij over kan denken is drank en seks." Ik weet nu niet zo goed of ik te eerlijk ben, maar ja, heel de school weet het dus Joost mag het ook best weten.

"Als ik niet te veel vraag, vond jij hem leuk?" Ik zie dat hij het niet zomaar vraagt. Hij wilt het oprecht weten en dat is te zien aan zijn blik.
"Denk je dat ik zo'n sukkel kan leuk vinden? Hij liep een tijdje achter me aan en we hebben één keer afgesproken. Om eerlijk te zijn, ik had twijfels maar begon te geloven dat het anders was met mij, maar al snel heeft hij het tegendeel bewezen."

"Ik begrijp het. Viel hij je lastig vanmiddag?"

"Ja en nee. Ik heb een aantal minuten van mijn dag verspild aan hem, dus ja. En nee want ik heb het hem duidelijk gemaakt dat hij het niet meer moet proberen."

Hij knikt begrijpend. Maar toch kan ik ergens een verwarde en bezorgde blik zien. "Je kent me niet echt goed, maar iedereen weet dat ik een meisje ben die je niet moet lastigvallen. Ook Leon, dus maak je geen zorgen."

De lasagnebladen en een paar andere dingen heeft hij inmiddels gepakt en legt hij op het aanrecht naast me. Vervolgens komt hij voor me staan. Met zijn handen op mijn wangen kijkt hij me diep aan. Hoe kan iemand zo mooi en liefdevol kijken? En die ogen, wauw.

"Ik weet dat ik dit niet tegen je hoef te zeggen, maar ik doe het toch. Als hij je lastigvalt, laat het me weten. Ik kan misschien niet veel als Joost. Maar wel als meneer van Roozen als dat nodig is." Hij plaatst een kus op mijn mondhoek. Ik hou er niet van als mensen te zorgzaam zijn voor mij. Ik bedoel ik kan mezelf prima beschermen, maar ik krijg wel een glimlach op mijn gezicht als ik me bedenk dat ik eigenlijk dankbaar moet zijn voor Joost.

We kennen elkaar niet lang, zitten niet in een relatie en doen volgens mij allebei ons best om niet verliefd te worden. Maar ik zie hoe erg veel we eigenlijk om elkaar geven. Nooit gedacht dat ik binnen zo'n korte tijd dit zou kunnen voelen voor iemand.

Zoveel zou kunnen houden van iemand ...

"Ik zal je er van op de hoogte houden, maar maak je alsjeblieft geen zorgen. Zo belangrijk is het niet."

"Alles wat met jou te maken heeft is belangrijk voor mij, wanneer ga je dat nou begrijpen?"

Ik lach kort in mezelf en kijk naar beneden. Bizar hoeveel deze jongen om mij geeft. Maar ergens diep in mijn hart heb ik precies dezelfde gevoelens voor hem. Ik durf het alleen niet toe te geven.

Ik druk mijn lippen kort tegen die van zijne aan. En draai me om om een keukenschort te pakken. Ik doe hem over mijn nek en sta met mijn rug tegen Joost zodat hij het kan vastknopen. Nadat hij het heeft gedaan slaat hij me nog plagend op mijn kont voordat ik me omdraai en hem ook zijn keukenschort geef. Ik geef hem ook een waarschuwende blik en sla plagend op zijn borst.

Hij schiet in de lach en als hij eindelijk uitgelachen is beginnen we eindelijk met het maken van de lasagne.

***

Als ik op de klok kijk zie ik dat het inmiddels negen uur is. We hebben gekookt en gegeten. Het was heerlijk en alweer voelde het alsof de tijd voorbij vloog. Ik weet niet hoe, maar op een één of andere manier voelt het altijd zo met Joost. We liggen nu op de bank, ik lig tussen zijn benen, tegen zijn torso aan terwijl hij zijn armen over mij heen heeft gegooid.

We hebben net een film gekeken. En ik voel al sinds zo'n beetje het einde van de film dat hij een boner krijgt nu dat ik zo lig. Hij kijkt zelf nu te geconcentreerd naar de tv, opzoek naar een trailer van de tweede film van de serie die we zojuist hebben gekeken. Het lukt nu niet bepaald comfortabel te zitten met zo'n bol tegen mijn onderrug aan, dus ik besluit er iets aan te doen.

Ik ga meer tegen hem aan liggen waardoor hij een beetje beweegt. "Lukt het?" Vraag ik met een grijns die hij niet kan zien. "Fuck Zara."

Ik draai me om en ga op mijn knieën zitten tussen zijn benen. Ik kijk naar zijn kruis en zie dat het al best aanwezig is. Hij ziet dat ik kijk. "Ik kan er niets aan doen" geeft hij aan.

"Maar ik wel." Voordat hij het weet trek ik zijn broek en ondergoed in één keer omlaag, dat alleen zijn erectie dr uit komt springen. Het is oprecht groot. Ik trek hem eerst lichtjes af en zie dat hij meer wilt. Zachte kreunen verlaten zijn mond. "Stop met teasen" zegt hij zowat hijgend. Ik besluit er niet langer over te doen en ga voorover om eerst zijn topje te likken. Niet veel later neem ik hem volledig in mijn mond en begin er op te zuigen. Ook ga ik op en neer en zijn ademhalingen worden steeds onregelmatiger en zwaarder.

Ik merk dat hij er oprecht van geniet en ga iets sneller. Luidere kreunen verlaten zijn mond en hij gooit zijn hoofd achterover van genot. Niet veel later komt hij. Ik slik het door en kijk hem weer aan. "Kom hier." Hij doet zijn broek weer goed en trekt me aan mijn pols op zijn lichaam. Hij zoent me hongerig en plaatst kusjes in mijn nek. Hij probeert ondertussen de knoopjes van mijn broek los te maken maar ik verplaats zijn hand. "Het wordt bijna donker, ik moet gaan."

"Heel even?"
Ik geef hem een zuigzoen in zijn nek en trek weer terug. "Ik moet echt gaan."
"Oké, maar zal ik je brengen? Je fiets kan je morgen ophalen."

"Nee dankjewel, ik ga wel fietsen."
Hij knikt en ik sta op. Ik pak mijn spullen en loop richting de voordeur. Hij opent hem voor mij en trekt mij in een knuffel. "Ik wil niet dat je gaat" zegt hij met zijn hoofd in mijn nek. "We zien elkaar bijna elke dag hè."

"Ja maar dat is niet genoeg." Hij plaatst een kus op mijn nek en trekt terug. Met nog steeds zijn armen om me heen staat we zo. Hij kijkt me diep aan. Het is alsof hij mijn gezicht bestudeert. "Wat?"

"Niets. Je hebt geen idee wat je met me doet hè?"

Ik schud mijn hoofd speels en geef hem nog een laatste kus. Ook hij plaatst nog een kus op mijn voorhoofd en laat mij gaan. Ik stap op mijn fiets en rij weg.

Als ik de wind tegen mijn huid aan voel merk ik pas hoe warm ik ben met hem. Het is een soort leegte ofzo, ik mis zijn aanwezigheid.

Wat vinden jullie er tot nu toe van?

Vote?

Illegal LoveWaar verhalen tot leven komen. Ontdek het nu