MY BOSS KİM -2 /KTH/

#10#

Jungkook'un ağzından

Tae hyungun haline ne kadar üzülsemde bunu hakediyordu.

Heijin'i hala sevdiğini biliyordum ama Iseul'la evli kalması kafamı karıştırıyordu.

Bizimkilerin yanından ayrılıp yoğun bakıma girdiğimde Heijin'in yüzünün yara bere içinde gördüğümde bütün kanım çekilmişti.

Yerinde duramayan o küçük afacan kız çocuğu gitmiş yerine sessiz cansız bir şekilde öylece yatan kız gelmişti.

Elini tuttuğumda  buz gibi teni sıcak tenimi titremişti.

O benim en yakınım tek dostumdu. Onu kaybetseydim ben ne yapardım?

Birlikte gülüp birlikte ağlamıştık biz. Kimsenin göstermediği şefkati o göstermişti bana.

Heijin gerçekten bu dünyada eşsiz birisiydi.

Tae hyung onun değerini bilememişti ama buna rağmen Heijin onu hala seviyordu sadece bunu kendine açıklayamıyordu.

Jk: H-Heijin ben geldim

Sesimin titremesine aldırış etmeden konuşmaya devam ettim.

Jk: Sen tanıdığım en güçlü kadınsın

Yanağımdan bir yaş sıyrılarak düşmüştü.

Jk: Beni duyduğunu biliyorum. Şuan yorgunsun. İyice dinlen ve eski Heijin ol.

Son sözümü söylemeden önce yutkunmuştum.

Jk: Sana söz veriyorum o adam sana ne çektirdiyse bin mislini çekecek benden.

Tam gidecekken elimi güçsüz bir şekilde sıkmıştı.

Beni duyduğunu biliyordum..

Gitmeden önce anlına küçük bir öpücük kondurdum.

Jk: Seni bundan sonra daha iyi koruyucam güzelim..

Taehyung'un ağzından

Jungkook odadan çıktığında yine başında toplanmışlardı. Sadece ben biraz daha mesafeli duruyordum.

Bü: Nasıldı oğlum?

Jk: O iyi daha da iyi olucak

Bü: Oh çok şükür

Yanımıza gelen Namjoon ve Jin hyungla bakışlarımız onlara döndü.

Nm: Doktor bu gece gözetim altında tutulması gerektiğini söyledi

Jn: O yüzden şimdi herkes eve gidiyor hadi

Hemen Jungkook ortaya atıldı

Jk: Ben kalırım başında hyung siz gidin baksana büyükannemde yoruldu.

Th: Ben de kalırım siz gidin

Hs: Tamam Jungkook'la Taehyung burda kalsın o zaman biz gidelim

Jm: Bir şey olursa bizi arayın.

Herkes gidince sadece Jungkook'la ikimiz kalmıştık. Ben bir köşede dururken o da diğer köşede duruyordu.

Arada sırada bakışlarımız kesişsede asla ağzımızı açıp bir şey demiyorduk

Telefonumu çıkarıp Iseul'u ararken bir yandanda uzaklaşıyordum.

Uzun bir çalıştan sonra açılmayacağını tam düşünürken açılmasıyla afallamıştım.

Is: Ne var Taehyung

Th: Birde soruyor musun? Ne yaptığını biliyorum Iseul! Gözüme gözükmesen iyi olur!