Killer's Love [Minchan]

3

"Hey, Seungmin!"

Gülümseyerek cafeye girdiği gibi gözüne gözüken ilk kişiye seslendi. Hyunjin'i farkeden Seungmin, elinde ki bezi bırakarak arkadaşına doğru koştu. Felix olmadığı için grupça toplanamıyorlardı, o yüzden birbirleriyle pek görüşmüyorlardı.

Seungmin'i kolları arasına alarak sıkıca sarıldı. Bu bir nevi hasret gidermekle aynıydı.

"Seung-... Hyunjin hoş geldin!"

Mutfaktan çıkan Jisung, gülümseyerek ikiliye yaklaştı. Hyunjin'i görmeyeli tamı tamına iki hafta olmuştu.

"Sen bizi hatırlar mıydın?"

Gülerek kurduğu cümlenin ardından boş bir masaya oturdu, o arada da Seungmin'le Hyunjin ayrılmıştı. Jisung'un karşısına oturduğunda, onlara içecek bir şeyler getirmek için mutfağa gitti Seungmin. Sevgilisinin gidişini izledikten sonra derin bir nefes alarak, bakışlarını Hyunjin'in yüzüne çıkararak dudaklarını araladı.

"Bu konuyu Seungmin'in yanında konuşmak istemiyorum, nedenini de zaten biliyorsun."

Derin bir nefes alarak konuşmasına devam etti.

"Felix'ten haber alabildin mi?"

Beklenti dolu bakışlarla arkadaşına baktığında, olumlu bir cevap bekliyordu ama arkadaşı kafasını yana atıp dudak büzerek konuşmaya başladı.

"Hayır bilmiyorum ve Minho hyungun da durumu iyiye gitmiyor. Bugün kabus görmüştü, sürekli uykusunda Felix'i sayıklıyordu."

Kaşlarını havaya kaldırarak dudaklarını araladı, ama duyduğu seslerle geri kapatmak zorunda kaldı, çünkü Seungmin gelmişti.

"Çilekli milkshake'leriniz geldi."

Heyecanlı çıkan sesiyle beraber ortama girip, milkshake'leri Jisung ve Hyunjin'in önüne bırakarak kendine bir sandalye çekip oturdu.

"Ne konuşuyordunuz öyle?"

Sorgulayıcı bakışlarını ikilinin üstünde gezdirdikten sonra elini masaya koydu. Milkshake'inden küçük bir yudum aldıktan sonra dudaklarını yalayarak konuşmaya başladı. Jisung ise sessizce izliyordu.

"Sevdiğim biriyle buluşacağım için Jisung'dan taktik alıyordum."

Utangaç bir şekilde konuştuğunda, Seungmin kendini tutamayarak kahkaha atmıştı.

Jisung ve taktik... Şaka gibi.

"Ondan bir şeyler isteyeceğine gel benden iste daha iyi. Ne zaman beni randevuya çıkarsa rezil ederek geri getirirdi."

"Ne zaman rezil etmişim!"

Jisung'un ani çıkışına Seungmin'in ona attığı ölümcül bakışlar yüzünden sessizce oturduğu yerde küçüldü. Kim Seungmin'in bakışlarına hangi insan dayanabilirdi ki? Tabi bu bakışlardan Jisung sürekli nasibini alıyordu.

"Bak Hyunjin, kendin ol. Nasıl biriysen öyle davran, eğer o çocukta seni seviyorsa bu durumu kabullenir. Hiç bir zaman kendinden başka bir kişiliğe bürünme."

Jisung'a bakarak konuşmasından dolayı, neyi imâ ettiğini gayet iyi anlamıştı. İlk karşılaşmalarında Jisung kız kılığına girerek Seungmin'in üstüne atlamıştı. Ah o anlar aklına geldikçe Seungmin sinirleniyordu, Jisung ise elini ağzına kapatarak gülüyordu.

"Sağol Min, öyle yapacağım."

Gülümseyerek ayağa kalktığında, diğer ikiside ayağa kalkmıştı. Hyunjin'i cafenin dışına kadar eşlik ettiklerinde el salladılar.

"Tekrar uğramayı unutma! Bu sefer yanında Minho hyungu da getir!"

Jisung bir yandan bağırıp bir yandan da el sallıyordu. Hyunjin bu ikiliye son kez bakıp ellerini cebine yerleştirerek yürümeye başladı.

Jeongin'le parkta buluşacaklardı, açıkcası heyecanlıydı ve yerinde duramıyordu. Bugün ona açılacaktı hemde ne olursa olsun, belki sonra arkadaşlarını bu vesileyle toplardı...

Parka girdiği gibi ona el sallayan Jeongin'le karşılaşmıştı. Yüzünde oluşan gülümsemeyle hızlı adımlarla ona doğru ilerledi. Jeongin'de oturduğu banktan kalkarak Hyunjin'e doğru ilerledi. İkili yanyana geldiğinde kısa bir sarılma gerçekleştirdiler.

Hyunjin âdeta Jeongin'in karşısında büyülenmişti, onun elini tutarak salıncakların olduğu yere ilerledi. Jeongin'in salıncağa oturmasının ardından arkasına geçerek sallamaya başladı. Kulağına dolan neşeli kıkırtılar yüzünden tekrar ve tekrar aşık olmuştu.

Salıncakta biraz oyalandıktan sonra el ele tutuşarak yürümeye başladılar. Şuan çok mutluydu Hyunjin, mutluluğunu ifade etmeye kelimeler yetmezdi. Jeongin'i ilk gördüğü an tutulmuştu bu gence, nereden ve ya ne zaman karşısına çıktığı bilinmeyen bu genç, Hyunjin'in hayatının en önemli parçası haline gelmişti.

Bölümün sonuna geldik.

Umarım beğenmişsinizdir :)

Dırırırımm (˵ ͡° ͜ʖ ͡°˵)