Bir insan için sevmek neydi. Umut muydu, savaşmak mıydı; yoksa fedakarlık mıydı?...
Kalbinin derinliklerin de sana mutluluk veren bir sevinç miydi? İnsanın kalbin de bir çok duygu yaratan şey sevmekti. Bir insan gerçekten sevdiğin de, hiç bir kötü ayrıntıyı görmeden olduğu gibi sevebilmekti...
Sevdiğin insan için ölmeyi bile göze almaktı, sevmek... Onun için onsuz yaşamaktı... Onun için mutlu olmaktı... Hayallerin de yaşatmaktı onu... Gün geçtikçe daha fazla bağlanmaktı...
Ruhunu güzelleştiren her hayalinde onu daha çok arzulamaktı, sevmek... Ne olursa olsun vazgeçmemek ve bir ömür onunla yaşamaktı...
Acısıyla tatlısıyla her zaman yanında olabilmek, onun için kendinden vazgeçmek; işte bu gerçek sevgiydi. Bu sevgi büyüdükçe daha çok bağlanmaya dönüştü birbirine ve hiç vazgeçmeyecek olmanı sağladı...
ASLINDA SEVMEK, FEDAKARLIKTI.....
ŞİMDİ OKUDUĞUN
VAVEYLA
HumorGÖK AĞLAMAYINCA YER GÜLMEZ... Şu yalnız yüreğimi senin sevginle doldurdum, günden güne artan, ve beni yaşama sevincine getiren bir şeydi. Seni uzaktan sevmek, yüreğim de olsan da yanımda olmadığını bilmek bazen beni üzmüyor değil!. Hani derler ya, g...
