Ormandaydım. Her yer yüksek ağaçlarla kaplıydı. Üzerimde siyah uzun elbise vardı. Etraf sessizdi. Korkmuyordum. Çıplak ayaklarımla yürümeye başladım. Etraftaki tek ses benim yürürken bastığım kuru yaprakların sesiydi. Tanrım,burası da neresi? Daha önce görmediğim,Londra da olmayan bir yerdi. Tuhaf yapısı vardı ama bir o kadar da huzurlu. Gülümseyip yürümeye devam ettim. Birden durdum. Yanımda biri vardı. Sol tarafıma bakınca onu gördüm. Ela gözleri karşıya bakıyordu. Elleri cebindeydi. Üzerinde siyah takım elbisesi vardı.
"Bay Malik?" Diye fısıldadım.
Gözleri beni buldu. Her zaman ki gibi tepkisiz bakışları vardı. Bir kaç saniye bakıştıktan sonra gözlerini benden çekip yürümeye başladı. Anlamsızca bakıp onu takip etmeye başladım.
"Bay Malik!" Diye bağırdım. Hızlı yürüyordu. Elbisemin eteklerini tutup koşmaya başladım. Beni duymuyordu.
Tanrım,neler oluyor?
Dengemi kaybedip düştüm.
"Ah!" Diye bağırdım. Tanrım,ellerim kanıyordu. Başımı kaldırıp ona baktım.
Gülümsüyordu,daha çok alaycı bir gülüştü bu. Arkasını dönüp yürümeye başladı. Hızla kalktım elimin kanını elbiseme silip,yavaşça yürümeye başladım. Ağrıyan bacağımın yüzünden koşamadığım için aramızda mesafe açıldı.
Tekrar bağırdım." Bay Malik!"
Duymuyordu,bana yardım bile etmemişti.
Neler oluyor? Neler?
Birden kayboldu,durdum etrafımda dönüp ona baktım ama hiçbir yerde yoktu.
"Bay Malik!" Sesim bütün ormanda yankılandı. Sonra onun sesini duydum.
"Leila,gördün mü? Beni takip edince başına neler geldigini gördün mü?"
Ne?
Tekrar onun sesini duydum.
"Sana uyarı,beni sevdikçe daha kötüsü olacak!"
Hayır,hayır.
"Olmayacak!" Diye bağırdım.
Ben bunları göze alarak sevdim seni!
Vazgeçmem. Asla!
"Neredesiniz!?" Dedim. Hala etrafımda dönüyordum.
"Ben o deliğim Leila,kalbindeki delik!"
Ellerim kalbimi buldu. Nefesim duracak gibiydi,nefes alamıyordum.
"Ben o deliğim işte Leila seni yaralayan,yoran."
Değildi,beni yormuyordu.
Hayır,hayır değildi.
Tanrım!
Nefes. Nefes alamıyordum. Bir elim boğazımı buldu. Bilincim durdu. Her yer karanlığa büründü. Bedenim kurumuş yaprakların arasına savruldu.
Seni seviyorum Zayn Malik...
Bundan hiç utanmıyor,sıkılmıyor ve yorulmuyordum. Aksine daha da güçleniyordum,büyüyordum. Senin sevgin beni ayakta tutuyor Zayn Malik.
Birden her şey durdu. Sesler duymaya başladım. Nefes alıyordum. Kipriklerimi oynatırken birinin sesini duydum.
"Uyanıyor!"
Yüzümü buruşturdum. Tüm gücümü kullanıp gözlerimi araladım. Tanrım,ne oldu bana?
"İyi misin bebek?" Carol'un endişeli sesiyle başımı salladım. Uzanıp elimi tuttu.
"Korkuntun bizi Leila." Bayan Malik'in de sesi endişeliydi.
"İyi misin Leila." Bay Malik'in sesini duyunca hafif öksürüp onları yanıtladım.
