7.Bölüm

407 14 2
                                    

Yine aynı ormandaydım. Yağmur yağıyordu. Çıplak ayaklarım çamurlu toprağın içine gömülmüştü. Başımı kaldırdım. Bir adam vardı,arkası dönmüş duruyordu. Gözlerimi silip tekrar baktım ama yağmur durmadan yağdığı için tam göremiyordum. Adama doğru yürümeye başladım. Kimdi bu?
Tam arkasında durduğumda elimi yavaşça omzuna koydum. Adam bana döndü.

Baba?
Babamdı!
Tanrım adam,babam!

Tek elimle ağzımı kapatıp ona sarılmak için bir hamle yaptım fakat bir adım geriye gitti. Şaşkınca yüzüne baktım.

Titreyen dudaklarımı hareket ettirdim.
"Ba-baba benim. Leila,kızın!"
Elimle kendimi gösterdim.

Kafasını olumsuzca iki yana salladı.
"Değilsin,benim kızım değilsin." 

Söylediği sözler kalbime ok gibi saplandı. Yağmura karışan gözyaşlarımla hıçkırıklarımı serbest bıraktım.

"Baba..."

Tek elini kaldırıp beni susturdu.

"Benim kızım kendini küçük düşürmez. Benim kızım güçlü bir kız.
Benim kızım,kendinden yaşça büyük birini sevecek kadar günahkar değil!"

Son sözlerini bağırarak söyleyince sıçrayıp düştüm. Çamura bulaşan ellerime ve elbiseme baktım.

"Bak,işte böylesin. Günahkar."
Başımı kaldırıp öfke saçan gözlerine baktım. Tanrım,neden böyle yapıyor!?

"Baba ben seviyorum. Be-ben sadece seviyorum." Diye fısıldadım.

Birden önümde diz çöküp ellerini kalbime bastırdı.

"Senin kalbin günahkar." Cebinden çıkardığı bıçağa korkuyla baktım. kaçmaya çalıştım fakat kaçmama izin vermeden tek eliyle beni çamurlu toprağa bastırdı.

"Baba ne yapıyorsun?" Diye soludum.

Çamurlu eliyle saçımı okşadı.
"Korkma güzel kızım,seni bu kötülükten kurtaracağım."

Yüzüme vuran yağmur damlaları iyice arttı. Bıçağın ucunu kalbime bastırdı.
Tanrım,tanrım lütfen yardım et!

"Baba.baba lütfen yapma!" Diye çığlık attım fakat o durmadan sayıklıyordu.

"Seni kurtaracağım!"

"Seni tekrar eskisi gibi masum yapacağım!"

"Günahkar!" Diye bağırıp kalbime bıçağı sapladı.

Nefesimin kesilmesiyle gözlerim kocaman açıldı. Bedenimde duyduğum acıyla çığlık attım. Babam gülümseyerek saçımı okşuyordu.

"Bak güzel kızım,artık masumsun. Melek oldun."

Bilincim iyice yavaşlayınca kafam sol tarafa düştü. Yağmur son kez hızını arttırdı. Gözlerim kararmaya başladı.
Şimşek çaktı.Tanrı melodisini arttırdı.
Gülümsedim. Teşekkür ederim tanrım,sonunda kurtuluyorum...

Yutkunmaya çalıştım. Yutkunamıyordum.

Zorlukla dudaklarımı oynattım.
"Su?"

"Leila,güzel kızım." Annemin sesiydi bu.

Yavaşça kipriklerimi araladım. Ağlamaktan kızarmış gözleriyle bana bakıyordu.

BUZ-zmHikayelerin yaşadığı yer. Şimdi keşfedin