5.Bölüm

468 15 1
                                        

Hayat o kadar tuhaftı ki beni görmeyen adam benim doktorum olmuş ve bana sadece 1 haftada kalp bulmuştu. Tanrının bize süprizleri bitmiyordu. Ben de bu süprizi için her gün ona teşekkür ediyordum;sevdiğim adamı bana bir adım daha yaklaştırdığı için.
Hala akan gözyaşlarımı elimin tersiyle itip Zayn Malik'e baktım. Ela gözleri benim halimi ölçer gibi bakıyordu. Gülümsemeye çalıştım.

"Ben,ben teşekkür ederim." Diye fısıldadım.

Tanrım iyileşecektim!

Yapmamam gereken şeyi yapıp Zayn Malik'e sarıldım. Tanrım muhteşem kokusu burnuma doldu.

"Leila..." Elleri belimi buldu.
"Titriyorsun." Diye mırıldandı.

Titriyordum,heyecanlanmıştım.
Tanrım ona sarılıyordum!

Beni yavaşça kucağına oturttu.
"Sakin ol Leila!" Diye fısıldadı.

Tanrım ona bu kadar yakınken onun kokusunu içime çekerken nasıl sakin olabilirdim?

Ellerimi yavaşça çekip mahçup gözlerle ona baktım. Tanrım ela gözleri o kadar güzeldi ki bakışlarım yüzünün her yerinde dolaştı sanki onu ezberliyor gibi sanki onu son görüşüm gibi baktım. Derin bir nefes alıp dudaklarımı araladım.

"Ben çok teşekkür ederim Bay Malik."
Ona binlerce kez teşekkür etmek istiyordum. Durmadan minnetimi göstermek istiyordum.

Dudakları varla yok arası havalandı.
"Leila,güzel Leila." Elleri önüme düşen saçımı arkaya attı." Teşekküre gerek yok,iyi olacaksın."

Gülümsedim.
Bana güzel Leila dedi gerçekten güzel miydim? Bu adam kalp sağlığıma hiç iyi gelmiyordu.

"İşte böyle ağlamak yok." O da gülümsüyordu.

Tanrım! gülüşü bile harikaydı.
Sol elimi yanağına bastırdım. Birden gülüşü yüzünde dondu. Bu cesareti nereden aldım bilmiyorum fakat sonrasını düşünmeden sağ yanağına küçük bir öpücük bıraktım. Geri çekilip gözlerine baktım. Yine o soğuk bakışı vardı.

"Ben özür dilerim." Diye fısıldadım.
Hala özür diliyordum. Hızla kucağından kalktım. Tanrım ne yaptım ben!? Aferin Leila batırdın her şeyi!
Ben kendi kendime kızarken o birden ayağa kalkıp beni belimden tuttu. O kadar hızlı ve sert olmuştu ki burnum göğsüne çarptı. Acıyla inleyip başımı kaldırdım. Ela gözleri koyulaşmış bana bakıyordu. Burnundan sert bir nefes çekip anlını anlıma yasladı.

"Dikkatli ol Leila,okyanus tehlikelidir."

Anlamsızca ona baktım. Ne demek istiyordu?

Bana o kadar yaklaştı kı dudaklarımız arasında çok az bir mesafe vardı. Sıcak nefesini hissedince gözlerim kendiliğinden kapandı. Tanrım neler oluyor?

"Petite fille*,dikkatli ol." Bunları söyledikten sonra sıcak nefesi kayboldu ve bir süre sonra kapını açılma kapanma sesini duydum.

Ellerimi kalbime bastırıp gözlerimi açtım. Tanrım sana yalvarırım bana yardım et, kalbime sahip çıkmama yardım et. Ben bunları kaldıramam onun sevgisini tek başıma kaldıramam.
Soğuk bakışları altında kalbimin daha fazla ezilmesini kaldıramam.
Tanrım lütfen beni koru. Hasta kalbimi ve beni koru. Lütfen!

"Ameliyat ne zaman!?" Carol'un heyecanlı sesiyle iç çektim.

Bilmiyordum,onu söylememişti.
Aklıma gelen görüntüyle kafamı salladım. O gece hala aklımdan gitmiyordu. Nereye gitsem ne zaman gözümü kapatsam o gece olanları görüyordum.

BUZ-zmHikayelerin yaşadığı yer. Şimdi keşfedin