•8•

111 38 98
                                    

"Α γεια Νικολέτα" λέει ο Ιάσονας χωρίς καν να την κοιτάξει.

"Αλίκη μπορούμε να μιλήσουμε λίγο;" ρωτάει εκνευρισμένη.

"Γιατί μπροστά μου δεν μπορείτε;"

"Ωραία, εσύ το ζήτησες", συνεχίζει στον ίδιο τόνο η Νικολέτα, "Αλίκη είχαμε κάνει μια συζήτηση, δεν ξέρω αν το θυμάσαι..."

Όχι γαμώτο! Δεν πρέπει να το μάθει ο Ιάσονας.

"Τι συζήτηση; Αφορά εμένα;" ρωτάει ο Ιάσονας και με κοιτάζει περιμένοντας να του εξηγήσω. Εγώ απλά παίρνω το βλέμμα μου από πάνω του.

"Βασικά ναι, άμεσα κιόλας" απαντάει η Νικολέτα ακόμη πιο εκνευρισμένη.

Δεν έχω καταλάβει ακόμη τι έπαθε αυτή έτσι ξαφνικά...

"Πες μου τι είπατε!" ζητάει επιτακτικά ο Ιάσονας κοιτάζοντάς με ακόμη.

"Έχω καταλάβει ότι κάνετε παρέα τώρα τελευταία και απλά της ζήτησα αν μπορεί να με βοηθήσει να σου μιλήσω. Σήμερα ήμασταν μια χαρά κι ωραία εμείς οι δύο μέχρι που έφυγε αυτή από μέσα. Ύστερα από δέκα λεπτά έτρεξες από πίσω της και σας βρίσκω εδώ τώρα!"

Θέλω να ανοίξει η γη να με καταπιεί. Πραγματικά δεν ξέρω πώς θα το πάρει ο Ιάσονας και δεν νομίζω καλά.

"Αλίκη είναι αλήθεια;"

Ο τόνος της φωνής του είναι σκληρός και το πρόσωπό του ανέκφραστο. Δεν έχει καμία σχέση με το αγόρι που συζητούσα πριν από λίγο, δεν τον αδικώ όμως, εγώ έκανα την μαλακία.

"Ναι, απλά να σου εξη-"

"Να μου λείπει", απαντάει απότομα και φεύγει.

"Για ποιον λόγο του το είπες; Απλά πες μου! Ή νόμιζες ότι κάτι κάναμε εδώ; Και να σου πω και κάτι, δεν σε βοηθάω! Χέστηκα για το τι θα κάνεις μετά"

Δεν μπορώ να συγκρατήσω τον θυμό μου. Πρέπει κάπου να ξεσπάσω και η Νικολέτα μου φαίνεται η καλύτερη λύση. Όμως εγώ φταίω που ήθελα και να την βοηθήσω, καλά να πάθω τώρα.

"Δεν πειράζει, τώρα δεν θα μιλήσει  ξανά σε καμία από τις δύο μας", λέει και χαμογελάει νικητήρια.

"Νομίζεις κουκλίτσα μου" της απαντάω και φεύγω από εκεί.

Πηγαίνω γρήγορα στην αίθουσα που γίνεται το πάρτι και ψάχνω παντού τον Ιάσονα όμως μάταια. Εντοπίζω μέσα στο πλήθος τα αγόρια και πάω προς το μέρος τους.

"Παιδιά, είδατε τον Ιάσονα; Είναι ανάγκη!"

"Πήρε ποτό και βγήκε στην βεράντα", απαντάει ο Γιάννης και φεύγω από εκεί, "γιατί όμως;"

𝙋𝙤𝙙𝙚𝙧𝙤𝙨𝙖 Where stories live. Discover now