- من.. از.. خرید.. کردن.. متنفرم! جونگکوک غرید ولی هیچ ریکشنی از طرف تهیونگ که درگیر انتخاب کفش بود، ندید. با کشیدن آهی سرش رو به میله تکیه داد و به نیم رخ پسر کوچیک تر زل زد.
- میتونی بشینی. تهیونگ طوری که دلش سوخته زیر لب زمزمه کرد و با برداشتن یک جفت از اون کالج ها که کاملا مطابق استایلش بودن روی صندلی نشست. دو مبل بزرگ روبه‌روی اتاق پرو وجود داشت و جلوش یک صندلی نرم قرمز بود که فعلا تهیونگ اشغالش کرده بود.
جونگکوک با حرص خودش رو روی مبل پرت کرد و با پاهاش روی زمین ضرب گرفت.
- اون کالج ها خوبن! تقریبا غرید و تهیونگ که از ریکشن جونگکوک هیجان زده شده بود سرش رو بالا برد ولی با دیدن صورتش چشم هاش رو چرخوند و کالج ها رو درآورد.
- این رو برمیدارم. رو به زنی که گوشه‌ی اتاق ایستاده بود گفت و به سمت رگال لباس های فانتزی رفت.
- محض رضای خدا، اون لباس تماما توره و هیچ جا نمیتونی بپوشیش.. جونگکوک با دیدن انتخاب اون آهی کشید ولی تهیونگ مصر تر شده بود تا اون ها رو امتحان کنه.
- من از چیز های توری خوشم میاد. همونطور که به سمت اتاق پرو قدم برمیداشت گفت و در رو پشت سرش بست. لباس مشکی رنگ سراسر تور بود و مطمئن بود که به خوبی نیپل و عضله هاش رو قراره نمایش بده. با این فکر نیشخندی زد و مشغول درآوردن کت کرمی رنگش شد.
با پوشیدن اون لباس به آینه نگاهی انداخت و موهاش رو کمی بهم ریخت تا کاملا تبدیل به یک کیتن شلخته بشه!
با قدم های بلندش به سمت جایی که جونگکوک نشسته بود رفت و مقابلش ایستاد.
- چطوره جئون؟ نیشخند روی لب هاش کاملا مقصودش رو آشکار میکرد و جونگکوک با شنیدن صداش سرش رو بالا آورد.
Oops! This image does not follow our content guidelines. To continue publishing, please remove it or upload a different image.
-شلوار رو اینجوری تصور نکنین.-
- این... لکنت پسر بزرگ تر نشون میداد که نقشه‌ی تهیونگ تا الان خوب پیش رفته.
- خیلی معلومه! ولی اونقدر خوب نبود که بتونه جلوی عصبانیت جونگکوک رو بگیره.
- نمیتونی این رو جایی بپوشی! با حرص موهاش رو بهم ریخت و به جلو خم شد. تهیونگ دست به سینه ابرو هاش رو بالا فرستاد. این ریکشنی نبود که از طرف جونگکوک میخواست.
