YANLIŞLIKLA GELEN

3. Bölüm

Merhaba arkadaşlar öncelikle keyifli okumalar.Ben sizi hikaye için yorumlarınızı merak ediyorum. Okuduktan sonra yorum yaparsanız sevinirim.

İstanbul'da sonbahar bile ayrı güzel diye düşündü Hazan bu muhteşem şehirden kaçıp gittiği gün hiç aklından çıkmamıştı. Acılarını,anılarını da yanına alıp ağrıyan bir kalple alelacele ardına bakmadan gitmişti bu şehirden.Sevdiklerini ve onu sevenleri hiç düşünmemiş,beklide bencilce hareket etmişti ama o zaman ki durum bunu gerektiriyordu. O zamanlar Mert'in ve Gizem'in ihanetiyle yüzleştiğinden kaçmak,ardına bakmadan kaçmak onun için en doğru karardı .Ama şimdi annesinin hayati tehlikesi devam ederken o zaman yaşadıkları çok basit şeylermiş gibi geliyordu Hazan'a. Şimdi anlıyordu,yaraları bir şekilde kabuk bağlardı,annesi destek verirdi ona,amcası yanında olurdu.Ama Hazan en kolay olanı yapmış,kaçıp girmiş,3 yıl gibi uzun bir süre annesinden uzak kalmış hem kendi hasret kalmıştı hem de annesini hasret bırakmıştı.Pişmandı.Annesiyle daha çok vakit geçirmediği için pişmandı.Annesi kaç kere aramış yanına gelmesi için birçok kez yalvarmıştı kendisine.Ama kendisi bencillik yapmış, yine kendisini düşünmüş ve annesine her defasında hayır demişti.Keşke geçmişe dönebilseydi ve annesinin yanında daha çok olabilseydi...

Mary, pencereden dışarı bakan, düşüncelere dalmış arkadaşına baktı üzülerek.Hazan ile İstanbul'a geleli 1 hafta olmuştu. Havaalanından çıkıp , ellerinde küçük valizleriyle hastaneye koşmuşlardı. Hastane kapısının önünde bir ordu gazeteci onları sıkıştırmış, Hazan'a anlamadığı dilden bir ton soru tutmuşlardı. Hazan'ın ailesinin bu ülkede önemli insanlar olduklarını biliyordu ama böylesi aklına gelmemişti. Gazetecilerden hastane güvenliği sayesinde kurtulmuş, hızla içeri girmişlerdi. Hastanenin girişinde ki sekreterden Neriman Hanım'ın kaldığı odayı öğrenmişlerdi. Neriman Hanım'ın kata geldiklerinde zaman kaybetmeden tutulduğu odaya gitmişlerdi.Hazan annesini görmek istemiş ama doktorlar görmesine müsaade etmemişti.Arkadaşı daha fazla ısrar etmemiş , annesinin durumunu konuşmak için annesinin doktorunun odasına gitmiş, Mary'de onu yalnız bırakmamıştı. Hazan annesinin durumunun kritik olduğunu doktordan da duyunca fenalaşıp bayılınca hemşireler Hazan'a sakinleştirici yapmışlar,iki gün uyutmuşlardı Hazan'ı. İki gün sonra Hazan kendine gelince annesinin durumunu sormuş , bir değişiklik olmadığını duyunca üzülerek yataktan kalkıp,kendini toparlamaya çalışmıştı.Sonraki günler daha zor geçmiş , Neriman Hanım'ın durumunda düzelme olmayınca Hazan daha bir içine kapanmış,Mary'de elinden geldiğince arkadaşına yardımcı olmaya çalışmıştı.Bu bir haftalık sürede Hazan'ın amcası Nazım Bey de hep yanlarında olmuş, o da elinden geldiğince biricik yeğenine destek olmaya çalışmıştı. Mary şimdi düşününce cehennem gibi 1 hafta hatırlıyordu sadece. Mary düşüncelerde boğulurken Hazan yanına gelmiş konuşmaya başlamıştı.

"Mary?"dedi güçsüz ve bitmiş çıkan sesiyle.Konuşmaya bile hali yoktu.Bir haftadır hastanedeydi.Amcası ne kadar ısrar etse de eve gitmeyi reddedip ,annesinin yanından bir dakika bile ayrılmayınca,amcası da ısrar etmeyi bırakıp, Hazan'a moral vermeye çalışmıştı.

"Efendim canım" dedi Mary Hazan'ın ellerini sıkıca tuttu güç vermek istercesine.

"Bir haftadır benimle birlikte helak oldun Mary. Londra'da devam eden bir eğitimin var. Daha fazla derslerini kaçırma bu yıl doktoranın son yılı .Benim yüzümden eğitiminin aksamasını istemiyorum"

"Saçmalama Hazan gitmeyeceğim.Şu anda Neriman Teyzeden ve senden daha önemli başka bir şey düşünemiyorum.Gidersem bile hiçbir işe yaramaz.Aklım buradayken hiçbir şey düşünemem.Senden başka kimsem yok Hazan,bu yüzden senden daha değerli hiçbir şey yok.Annen iyileşene kadar yanında olacağım,ne zaman Neriman Teyze uyanır iyileşirse, bende o zaman giderim."dedi Mary Hazan'ın gözlerine bakarak.