YANLIŞLIKLA GELEN

5.Bölüm

Merhaba arkadaşlar. Öncelikle sizden bölümün bu kadar geçirdiği için özür dilerim. Uzun zamandır bölüm atmamamın bir nedeni vardı. Malesef bilgisayarım kırıldı. Servise yolladım bilgisayarı. Haliyle hikayenin yazdığım bölümleri bilgisayarda kaldı. Hem bilgisayarım kırıldı hemde elimde olan bölümler den oldum. Bu yüzden bu kadar gecikti bölüm.
Telefonda yazdım şimdiki bölümü de. Biraz kısa oldu bu yüzden Özür dilerim.
Umarım anlayışla karşılarsınız.
Bölüm Hakkında düşüncelerinizi paylaşırsanız sevinirim.

Aktan evden çıktıktan sonra adımlarını garaja yönlendirdi. Havanın güzel olmasını fırsat bildi ve kaskını takarak motoruna atladı.Motor kullanmayı seviyordu. Habersiz gitmek istemediği için önce Ahmet'i aradı. Telefon uzun uzun çaldı tam telefonu kapamaya hazırlanmıştı ki arkadaşının uykulu sesi geldi.

"Uykuda bile senden kurtulamıyorum Aktan. Yine ne var?"

"Azrail bile seni benden kurtaramaz oğlum. Kalk hadi sendeyim yarım saate" dedi Aktan gülerek. Arkadaşı uykudan uyandırıldığında sinirli bir boğadan farksız oluyordu.

"Gel başımın belası gel hadi" dedi arkadaşı ve telefonu yüzüne kapattı. Ahmet her zaman bunu yapardı zaten. Gülerek kaskını taktı Aktan. Ahmet'in ona yardımcı olacağına adı kadar emindi Aktan. Ahmet ile konuşmaya ihtiyacı vardı Aktan 'ın. Aslında Merve'nin tavrı canını inanılmaz sıkıyordu. Sanki istemiyordu kendisini. Ama istemeyen insan istemiyorum derdi değil mi ? Aktan iki kere sormuştu Merve'ye. Kendisini isteyip istemediğini. Her soruşunda inşallah istemediğini söylemez demişti içinden Aktan. Ve nitekim istediği cevabı almıştı her seferinde. Bende seni istiyorum demişti Merve yumuşacık sesiyle. O zaman içine kova kova su serpmişler gibi hissetmişti Aktan. Ama bugün yine sevdiği kıza ulaşamayınca acaba demişti. Ama sonra bu düşüncesinden vaz geçmişti. İstemiyor seni diyen aklını susturmuş,babası zorluyordur yine diyen kalbini dinlenmişti. Şimdi arkadaşının evine doğru yol alırken son zamanlarda yaşadığı bu olaylar ve duygu değişimleri bütün aklını ve kalbini meşgul ediyordu. Farkında olmadan hızını biraz daha arttırdı Aktan. Sanki elleri kendinden ayrı çalışıyordu. Rüzgarı vücudunda hissettikçe rahatladığını hissetti . Rüzgarı vücudunda hissetmek özgürlüktü. Sanki rüzgar tüm dertlerini, düşündüklerini beyninden ve ruhundan süpürüp geçiyordu. Bu düşünce onu gülümsetti ve hızını biraz daha arttırdı. Bir an bu yaşadığı kısa mutluluğu biraz daha uzatmak için gözlerini kapattı.

İşte o an bazılarının aptallık olarak adlandırabileceği anlardan biriydi. Aslında gerçekten de Aktan'ın akıp giden trafiğe rağmen gözlerini kapanması aptallıktı. Herşey bir anda oldu. Aktan önündeki araca hızla çarptı ve bir anda havalandı. Ne olduğunu anlamadan da bilincini kaybetti...

.........................................................................

Ahmet salonunda ki koltuğa yayılmış elinde cips kasesiyle pür dikkat filmi izliyordu.Inception en sevdiği filmdi Ahmet'in. Bu filmi defalarca izlemiş olmasına rağmen hiç bıkmadan tekrar ve tekrar izleyebilirdi. Film sona erdiğinde gerinerek yerinden kalktı ve saatine baktı. Aktan'la konuşmalarının üzerinden 4 saat geçmişti. Ahmet uyanmış kahvaltısını etmiş ve filmini izlemişti ama Aktan ortalarda yoktu hala. Merak etti bir anda. Aktan normalde geliyorum dedi mi geç kalmazdı. Telefonunu eline aldı ve arkadaşını aradı. Telefon uzun uzun çaldı en sonunda bir bayan sesi cevap verdi telefona.

"Alo"

Vay hınzır diye düşündü ilk başta. Arkadaşı demek bir kızla birlikteydi. Belki de Merve dir ve barışmışlardır dedi kendi kendine Ahmet. Bu düşünceleri yalnızca bir kaç saniye sürdü. Ve telefona cevap verdi.