BENİ BIRAKMA

5.BÖLÜM

Ben geldim...
Uzun bir aradan sonra..
Umarım bölümü beğenirsiniz

Bölüm şarkısı:Batuhan Tüfekçi - Veryansın

Emeğimin karşılığı için minik yıldızı parlatırmısınız
Şimdiden teşekkür ederim🌟🌟

İyi okumalar...

"Amja hayam eveniyo"

Etraftaki sesler boğuklaşmış, kafamda binlerce ses ama kimlere ait olduğunu bilmiyordum, kalbim yerinden çıkıcakmış gibi atıyordu, Gökçe'nin
Beni sarsmasıyla kendime gelip hızla telefonu Duru'dan aldım, Derin bir nefes alıp telelefonu kulağıma getirdim.

"Eren"

"Ne evlenmesi kızım , ne işler karıştırıyorsunuz siz"

Eren'in sinirli sesi beni daha da korkuturken uzatamamaya karar verip direk konuya girdim.

"Gelebilirmisin?"

Derin bir nefes alış sesinin ardından

"Gelicem tabi ki."

Biraz daha sakinleştiğini beli eden ses tonuyla derin bir nefes verdim.

"Gelince herşeyi anlatıcam sana tamam mı kızma bana."

"Tamam nerdesiniz siz şu an tam olarak."

Hafif bir şekilde gülümseyip

"Mardin 'deyiz "

Sinirli bir şekilde gülüşünü duyunca biraz daha uzaklaşarak.

"Eren sakin ol lütfen."

Tekrar derin bir nefes alıp.

"Ozan mı?"

Anlamıştı işte şu saaten sonra yalan da söyleyemezdim ona.

"Gelince yüzyüze konuşsak daha iyi olucak sana adresi atarım olur mu?"

"Tamam gelince herşeyi konuşucaz şimdi kapatmam lazım görüşürüz."

Sanki görücekmiş gibi başımı salamıştım cevap veremeden yüzüme kapatmıştı telefonu.
Derin bir nefes alıp gözümden akan bir damla yaşı kimse farketmeden silip Abimlerin yanına döndüm.
Sedirlere oturdum herkesin meraklı bakışlarına daha fazla dayanamayıp.

"Fazla tepki vermedi gelince görüşürüz dedi kapatı."

Ozan abim bana bakarak kaş göz işareti yapıyordu ama anlamıyordum.

"Abi anlamıyorum ne diyorsun?"

Yaptığının farkına varmış olacak gibi.

"Kızım ne dedi, kaçmam gerekiyor mu?"

Sonlara doğru bana yaklaşarak söylemişti gülümsememi bastırıp ciddi bir ses tonuyla

"Kaç bence çok sinirliydi."

Bir anda ayağa kalkıp gidiceği sırada gülerek kolundan tutum.

"Otur yerine şaka yaptım."

Yerine oturup bana sinirli bir şekilde bakmaya başladığında tek kaşımı kaldırıp "ne" dercesine bakmaya başladı.

"Böyle şaka mı yapılır ya."

Yüzümde bir tebesüm oluşurken,

"Yirmiüç yıllık ömrümde kendinden küçük kardeşinden korkan birini ilk defa görüyorum."

Tek kaşını kaldırarak bakmaya başladığında bende aynı şekilde bakıp.

"Yalan mı?"

Kolarını kucağında birleştirip,