BENİ BIRAKMA

17.BÖLÜM

Keyifli okumalar...

Berhan'dan

Konak'ta yaşanan olaylar canımı fazlasıya sıkmıştı babannemin böyle bir şey yapacağını tahmin ediyordum. Gözünü sevdiğimin memleketi ne kadar güzel olursa olsun insanın kalbi kara olunca herkesi her şeyden soğutuyordu. İnsanın; canım, ailem dediği insanlar yabancıdan daha çok yakıyordu canlarını. Babannem de onların en başında geliyor. Bu yüzdendi zaten yıllarca Amerika'da kalmam. Masal'ı geçiştirmiş olsam da bu meseleyi unutmayacağı belliydi .

Ona aşık değildim veya onu sevmiyordum daha doğru düzgün birbirimizi bile tanımıyorduk nasıl hemen sevip, aşık olabilirdim ki. Aynı şekilde oda benim gibi hissediyordu en azından benim düşüncem öyleydi.

Havalimanına geldiğimde arabayı park edip aşağı indim. Kalabalık yerlerden nefret ederdim bu yüzden normal uçak yerine özel uçakla gidecektik. Adamlar arabaya yaklaşıp bavulları aldılar. Hani şu aralarında en küçük olanın benim olduğu bavullar var ya işte onları aldılar. Bir hafta için o koca iki bavula ne koydu çok merak ediyorum açıkçası.

Adamlar bavulları alıp uçağa doğru gittiklerinde Ben de arabanın yan tarafına geçip. Masal'ın kapısını ses çıkarmadan açtım.
'Masal geldik uyan hadi. '
Bir kaç kez seslensem de uyanmayıp aksine daha çok yayılıp uyumaya devam etti. Bu haline gülmeden edemedim. Komik değildi, ama bazı halleri beni ya gülümsetiyor ya da kahkaha attırıyordu. Yalan yok bu kız bana çok iyi geliyordu. Arabaya daha çok eğilip emniyet kemerini açıp kucağıma aldım. Huysuzca kımıldansa da uykusundan uyanmayıp başını omuzuma koyarak uyumaya devam etti.

Uçağa binip Masal'ı dikkatlice adamlarımın hazırladığı koltuğa yatırıp kemerini bağladım. Ben de karşısındaki koltuğa geçip oturdum. Yolculuk boyunca sadece onu izledim., masumdu hem de fazlasıyla benim pisliğime yakışmayacak bir masumluktu onun ki.
Ailemden bazıları eski zihniyetleri ile ona kötü davranmamı, eziyet etmemi istese de bunu asla yapmayacaktım. O benim karım ona nasıl o şekilde davranabilirim ki . Her şeyden önce o bir kadınkadındı.

Masal'dan...

"Ha S*ktir lan"...
Hayır hayır gerçek değil bu Masal. Sakin ol nefes al ve ver. Hareket etmen gerek Masal , sakin ol lütfen toparla kendini. Gördüklerimile içimden kendime teselli vermeye çalışıyordum ama titreyen vücudum buna asla izin vermiyordu. Ben asla olmamam gereken bir yerdeyim ve bu hiç iyi değildi. Asla çıkmamam gerekiyordu bu balkona.

Nefes alış verişlerim kontrolümden çıkmıştı artık bacaklarım beni taşıyamayacak hale gelmiş. Vücudumun her noktası titriyordu. Lütfen sakin ol Masal kendine gelmen gerekiyor.

kendime verdiğim bütün teselilere rağmen ,Bacaklarım artık dayanamayıp beni bırakmıştı , vücudum yerle buluşmuştu. Artık nefes almakta çok fazla zorlanmaya başladım nerdeydi bu adam görmüyor muydu halimi.

Açık hava olmasına rağmen yine de nefes alamamam hiç iyi değildi kulaklarım uğuldamaya başlamıştı artık. İçerden gelen seslerle Berhan'ın geldiğini anladım ama seslenecek gücüm kalmamıştı git gide daha kötü oluyordum.

"Masal? "

Benim seslenmeme gerek kalmadan balkona geldiğin de sesi endişeli geliyoru.

"Masal iyi misin ne oldu? "
Endişesi artarken beni kucağına almıştı bile çoktan. odadan içeri tekrar girdi hızla beni yatağa bırakarak başımı iki yanından tutarak ona bakmamı sağladı.
Göz yaşlarım durmak bilmiyordu. Nefes alışlarım eskisi gibi değildi ama hâlâ zorlanıyordum.
"Güzelim ne oldu iyi misin? "
Defalarca kez sorduğu soruya cevap veremedim yine. Cevap vermek yerine bir anda boynuna sıkıca sarıldım. Kendimden asla beklemediğim bu hareketle hem o hem ben şaşırmıştık ama iş işten geçmişti. Berhan üzerindeki şaşkınlığı atıp ellerini belime dolayarak beni kucağına çekti. Evet resmen kucağına çekti, neyse bu en son düşüneceğim şeydi.