하나

1.5K 46 2
                                    

-Kolejny męczący dzień za mną-powiedziałam wracając ze szkoły

   Gdy minęłam próg mojego domu, odrazu udałam się do kuchni aby sprawdzić jakie mam składniki i co mogę z nich przyrządzić, jednak nie zdecydowałam się na nic ponieważ nie czułam jeszcze głodu. Udałam się do swojego pokoju aby odrobić lekcje. Nie miałam dzisiaj dużo zadane więc po godzinie siedzenia przy biurku odeszłam od niego i byłam wolna jak ptak, mogłam robić co chce i z kim chce.

   postanowiłam jednak że w samotności obejrzę jakiś film lub dramę, jednak wybór ostatecznie padł na dramę, znalazłam w internecie jakąś której jeszcze nie obejrzałam lub którą zamierzałam obejrzeć ale nie miałam czasu na przykład przez szkołę.
-znalazłam w końcu , tak dawno temu już chciałam ją obejrzeć- szczęśliwa poszłam do szafki po jakieś chipsy i zaczęłam w spokoju ją oglądać.
  Nim się obejrzałam z godziny 15:00 stała się 21:00, zaczęło mi burczeć w brzuchu, ponieważ od południa nic nie jadłam, chciałam zrobić tteobokki ale jak na moje szczęście w domu zabrakło klusek ryżowych, jako że najbliższy sklep spożywczy znajduje się w samym centrum Seulu, musiałabym jechać autobusem co zajęłoby mi około 30 minut ale chęć na tteobokki była większa, więc założyłam kurtkę,buty oraz wzięłam klucze, zamknęłam dom i poszłam prosto na przystanek autobusowy.
   Gdy weszłam do autobusu o dziwo prawie cały był zapełniony ludźmi mniej więcej w moim wieku lub o kilka lat starszymi, zdziwiłam się ale nie skupiłam na tym większej uwagi, teraz interesowało mnie czy jest gdzieś wole miejsce siedzące, jak się okazał było, gdy podchodziłam do tego miejsca zauważyłam, że koło niego siedzi chłopak na oko w moim wieku, zastanawiałam się czy zająć miejsce obok niego czy nie ,stałam tak i patrzyłam się to na chłopaka to na wolne miejsce obok niego.
-Nie stój tak tylko siadaj - powiedział chłopak,
trochę mnie to zdziwiło, ponieważ nawet na mnie nie patrzył ale usiadłam.
Moja ciekawość nie zna granic cały czas nurtowało mnie pytanie czy on przypadkiem nie chodzi do mojej szkoły,ponieważ ta twarz wydawała mi się bardzo znajoma, ale nie wiedziałam skąd. Nawet nie zwróciłam uwagi na to że przez prawie 6 minut cały czas patrzyłam się na chłopaka.
-co się tak gapisz? Mam coś na twarzy że tak patrzysz czy co ?- powiedział ze śmiechem chłopak
-um przepraszam nie chciałam- powiedziałam szybko odwracając głowę w inną stronę.
-A tak w ogóle to nazywam się Hwang Hyunjin- chłopak wyciągnął rękę w moją stronę
Spojrzałam się na chłopaka z małym uśmiechem
-Lee Jiwoo- uścisnęłam jego rękę, po czym zorientowałam się, że muszę już wychodzić z autobusu
-przepraszam ale to mój przystanek, mam nadzieję że jeszcze kiedyś się spotkamy Hyunjin- powiedziałam wychodząc z autobusu
-czekaj a dasz m-chłopak nie zdążył dokończyć ponieważ ja wyszłam a drzwi pojazdu się zamknęły z ogromnym hukiem.
-mi swój numer- powiedział cicho do siebie Hwang

Szybko weszłam do sklepu wzięłam paczkę klusek ryżowych, zapłaciłam i pognałam na kolejny przystanek autobusowy, jakimś cudem dotarłam na miejsce dosłownie minutę przed przyjazdem autobusu, jako że to był ostatni autobus który jedzie w stronę mojego domu stresowałam się że na niego nie zdążę ale udało się.
  Otworzyłam dom, odrazu pobiegłam do kuchni i zaczęłam robić sobie moje upragnione tteobokki.

~next day~
   Dzień jak codzień wstałam z łóżka, umyłam twarz oraz zęby i zrobiłam lekki makijaż, zjadłam ekspresowe śniadanie i wyszłam do szkoły.
  Wszystkie lekcje minęły mi w bardzo szybkim tempie, nim się obejrzałam już mogłam z niej wychodzić. Jednak dzisiaj nie poszłam odrazu do domu, chciałam kupić sobie ubrania, więc udałam się prosto do galerii handlowej,chodziłam tak po sklepach, aż w końcu zauważyłam na wystawie, piękną sukienkę odrazu gdy weszłam do sklepu wzięłam odpowiedni rozmiar i udałam się do przymierzalni, sukienka była idealna pod każdym względem, długość, krój, wzór oraz kolor wszystko perfekcyjne.
-to będzie sukienka na specjalną okazję- pomyślałam sobie
  Po małych zakupach, udałam się do mojej ulubionej kawiarni aby tam odrobić lekcje oraz zjeść i wypić coś pysznego.
    ^Hyunjin pov^
   Znowu pokłóciłem się ze swoimi rodzicami o błachostkę, nie wiem co się ostatnio z nimi dzieje albo ze mną, kłócimy się cały czas, nawet ostatnio ojciec podniósł na mnie rękę za to że nie do jadłem obiadu czy to normalne?
  Zdenerwowany na nich, wybiegłem z domu i chodziłem samotnie ścieżkami Seulu. Jako że zawsze, gdy jest mi źle chodzę do mojej cioci Soojin, która prowadzi małą, przytulną kawiarenkę tak też zrobiłem i tym razem, udałem się do niej. Dotarłem do lokalu, wszedłem i zauważyłem dziewczynę, która odrabia lekcje i dopija herbatę w ostatnim stoliku lokalu, podeszłem trochę bliżej,aby móc ujrzeć twarz dziewczyny i nie myliłem się to była ona
-Lee Jiwoo czy to ty?!-powiedziałem lekko podekscytowany podchodząc coraz bliżej stolika.
      ^Jiwoo pov^
   Gdy Dostałam swoje zamówienie postanowiłam, odrobić lekcje, nauczyciele zaszaleli dzisiaj z zadaniami domowymi więc jak najszybciej chciałam je zacząć robić, aby jak najszybciej je skończyć. Wyciągnęłam książki z plecaka i nagle usłyszałam, że ktoś wszedł do pomieszczenia nie zwróciłam uwagi kto to, bo mnie to najzwyklej w świecie nie interesowało, gdy zaczynałam robić zadanie z matematyki usłyszałam moje imię, podniosłam głowę i ujrzałam go
-Hwang Hyunjin?!- uśmiechnęłam się do zbliżającego się do stolika chłopaka

_____________________________________
Hejka to jest moja pierwsza książka mam nadzieje, że przyjmiecie ją dobrze, mam szczerą nadzieje że ten
rozdział nie wyszedł aż tak nudny jak mi się wydaje <3

Napiszcie czy wam się podoba :3

Napiszcie czy wam się podoba :3

Ups! Ten obraz nie jest zgodny z naszymi wytycznymi. Aby kontynuować, spróbuj go usunąć lub użyć innego.

Ups! Ten obraz nie jest zgodny z naszymi wytycznymi. Aby kontynuować, spróbuj go usunąć lub użyć innego.

Ups! Ten obraz nie jest zgodny z naszymi wytycznymi. Aby kontynuować, spróbuj go usunąć lub użyć innego.
How to stop loving you? - Hwang HyunjinOpowieści tętniące życiem. Odkryj je teraz