My Private Tutor

𝐂𝐡𝐚𝐩𝐭𝐞𝐫 29

𝐶ℎ𝑙𝑜𝑒'𝑠 𝑃𝑂𝑉

"𝐈𝐧𝐠𝐚𝐭 𝐑𝐢𝐱!,𝐛𝐚𝐤𝐚 𝐦𝐚𝐟𝐚𝐥𝐥 𝐤𝐚 𝐧𝐚𝐧𝐚𝐦𝐚𝐧!.𝐖𝐚𝐥𝐚 𝐧𝐠 𝐬𝐚𝐬𝐚𝐥𝐨 𝐬𝐚'𝐲𝐨!"sigaw ni Zy sabay tawa kaya sinamaan ko siya ng tingin

Nagb-bike kasi ako dito sa labas ng bahay para naman malibang ako.Ito namang si Zy inaasar ako dahil muntik na 'kong matumba kanina,buti nalang napigilan ko agad kung hindi...baka may gasgas nanaman ako.Iniwan ko nalang siya du'n sa tapat ng gate dahil naiinis ako sa kanya tsaka wala din naman siyang bike kaya hindi siya makasabay sa'kin

Mag-iikot lang siguro ako dito sa Village.Medyo maaga pa naman kaya parang excercise na din para sa'kin.After almost one year nakapag-relax na din sa wakas.Bakasyon ngayon at sa susunod na pagpasok ko ay second year college na 'ko.I'm so proud of my self and I'm sure that he was proud too.Natupad ko ang pangako ko sa kanyang mag-aaral ako ng mabuti.

"𝐂𝐚𝐫𝐞𝐟𝐮𝐥!!"sigaw ng isang lalaki kaya bigla akong natumba

"𝐎𝐮𝐜𝐡.."

Kinagat ko ang ibabang labi ko ng makitang nagka-gasgas ako sa siko at tuhod.Narinig ko ang isang yapak galing sa likuran at naramdaman ko ang paghawak nito sa braso ko para tulungan akong tumayo habang nanatiling nakatumba ang bike ko.Kawawa naman 'yung bike ko,papapinturahan ko nalang kay Dad 'yan mamaya.

"𝐘𝐨𝐮𝐫 𝐤𝐧𝐞𝐞𝐬 𝐚𝐧𝐝 𝐞𝐥𝐛𝐨𝐰𝐬 𝐚𝐫𝐞 𝐛𝐥𝐞𝐞𝐝𝐢𝐧𝐠.𝐀𝐫𝐞 𝐲𝐨𝐮 𝐨𝐤𝐚𝐲?"

Pinagpagan ko muna ang suot kong damit at pants bago nag-angat sa lalaking matangakad at sobrang pamilyar.Napanga-nga ako ng tuluyan ko na siyang makita.His blue-eyes,perfect eyebrows and pointed nose.Nakangiti pa siya kaya sobrang perfect ng mukha niya.Nakagat ko nalang ang ibabang labi ko dahil sa sobrang paghanga.

"𝐓-𝐭𝐡𝐢𝐬 𝐢𝐬 𝐭𝐡𝐞 𝐟𝐢𝐫𝐬𝐭 𝐭𝐢𝐦𝐞...𝐈 𝐬𝐚𝐰 𝐲𝐨𝐮𝐫 𝐞𝐲𝐞𝐬"nakangiting saad ko kaya tumawa siya

"𝐓𝐡𝐢𝐬 𝐢𝐬𝐧'𝐭.𝐘𝐨𝐮 𝐚𝐥𝐫𝐞𝐚𝐝𝐲 𝐬𝐚𝐰 𝐦𝐲 𝐞𝐲𝐞𝐬 𝐢𝐧 𝐬𝐨 𝐦𝐚𝐧𝐲 𝐭𝐢𝐦𝐞𝐬.𝐘𝐨𝐮 𝐣𝐮𝐬𝐭 𝐝𝐨𝐧'𝐭 𝐫𝐞𝐦𝐞𝐦𝐛𝐞𝐫 𝐦𝐞"

Kumunot ang noo ko"𝐖𝐡𝐚𝐭 𝐝𝐨 𝐲𝐨𝐮 𝐦𝐞𝐚𝐧?"

"𝐈'𝐦 𝐋𝐞𝐫𝐫𝐲 𝐋𝐮𝐢𝐬 𝐋𝐞𝐫𝐦𝐚𝐧,𝐌𝐬.𝐙𝐞𝐫𝐢𝐱𝐚 𝐂𝐡𝐥𝐨𝐞 𝐃𝐨"nakangiting pagpapakilala niya at naglahad pa ng kamay

Hindi agad ako nakagalaw dahil sa sinabi niya.What?,I can't believe this!.Siya 'yung batang nagligtas sa'kin nung natumba ako sa bike dati!.Kaya pala pamilyar 'yung mata niya..

"𝐖𝐚𝐢𝐭!,𝐲𝐨𝐮'𝐫𝐞 𝐭𝐡𝐞 𝐧𝐮𝐫𝐬𝐞!?"gulat na tanong ko

Tumango siya na parang proud na proud pa.Bumilis ang tibok ng puso ko dahil sa kaba at gulat na nararamdaman ko.Siya pala 'yung nurse na laging nakayuko kapag nakikita ko!.Ba't kaya hindi ko manlang napansin 'yun dati?.Hindi ko alam kung matutuwa o maiinis ako dahil hindi manlang siya nagpakilala agad at nagawa niya pa akong taguan!

"𝐇𝐞𝐲..𝐈'𝐦 𝐚𝐬𝐤𝐢𝐧𝐠 𝐢𝐟 𝐲𝐨𝐮'𝐫𝐞 𝐨𝐤𝐚𝐲?.𝐌𝐚𝐬𝐚𝐤𝐢𝐭 𝐛𝐚?"

"𝐌𝐚𝐡𝐚𝐩𝐝𝐢 𝐛𝐮𝐭 𝐢𝐭'𝐬 𝐟𝐢𝐧𝐞.𝐁𝐚𝐤𝐚 𝐧𝐚𝐦𝐚𝐧 𝐦𝐚𝐲 𝐭𝐮𝐦𝐚𝐰𝐚𝐠 𝐧𝐚𝐧𝐚𝐦𝐚𝐧 𝐬𝐚'𝐲𝐨 𝐭𝐮𝐥𝐚𝐝 𝐝𝐚𝐭𝐢?𝐋𝐮𝐢𝐬 𝐡𝐦?"tanong ko at pinagtaasan siya ng kilay